Psychoza dwubiegunowa: co musisz wiedzieć
Choroba afektywna dwubiegunowa to zaburzenie nastroju charakteryzujące się skrajnymi zmianami nastroju, podczas których może wystąpić psychoza. Psychoza odnosi się do odłączonego spojrzenia na rzeczywistość.
Osoba z chorobą afektywną dwubiegunową może doświadczać skrajnych zmian nastroju i innych objawów. Może wpływać na energię, poziom aktywności, sen, komunikację i zdolność do codziennego funkcjonowania.
Nastroje mogą wahać się od epizodów maniakalnych po depresyjne. Epizody maniakalne obejmują okresy skrajnego uniesienia i wielkiej energii. Podczas epizodów depresyjnych, jeśli wystąpią, osoba może czuć się tak słabo, że nie jest w stanie funkcjonować ani podejmować jakichkolwiek działań.
Psychoza może wystąpić na różnych etapach choroby afektywnej dwubiegunowej. Jednak nie zawsze występuje i nie każdy z chorobą afektywną dwubiegunową go doświadczy.
Może to być przerażające doświadczenie dla osoby i otaczających ją osób, ale lekarz psychiatra może zaoferować leczenie mające na celu kontrolę i złagodzenie objawów.
Psychoza
Psychoza może wystąpić z chorobą afektywną dwubiegunową, schizofrenią, niektórymi typami demencji i innymi stanami.
Myślenie osoby zostaje odłączone lub oddzielone od rzeczywistości.
Epizod psychotyczny może obejmować:
- halucynacje
- urojenia
- zamieszanie i niespokojne myśli
- brak wglądu i samoświadomości
Schemat objawów będzie różny u różnych osób i zależnie od sytuacji.
W badaniu opublikowanym w 2015 roku naukowcy zauważyli, że istnieje nie tylko jeden rodzaj psychozy, ale różne typy, z których niektóre mają poważniejszy wpływ niż inne.
Naukowcy odkryli, że różne biomarkery w mózgu wydają się korelować z różnymi typami i nasileniem objawów. Może to wskazywać, że różne zmiany w funkcjonowaniu mózgu i jego substancjach chemicznych prowadzą do różnych form psychozy.
Psychoza dwubiegunowa
Psychoza dwubiegunowa występuje, gdy dana osoba doświadcza epizodu ciężkiej manii lub depresji, wraz z objawami psychotycznymi i halucynacjami.
Objawy zwykle pasują do nastroju danej osoby. Podczas fazy manii mogą wierzyć, że mają specjalne moce. Ten rodzaj psychozy może prowadzić do lekkomyślnych lub niebezpiecznych zachowań.
Jeśli psychoza dwubiegunowa wystąpi podczas niskiego okresu lub epizodu depresyjnego, osoba może sądzić, że ktoś próbuje jej skrzywdzić lub że sami zrobili coś złego.
Te przekonania mogą wywołać u osoby uczucie skrajnej złości, smutku lub strachu.
Psychoza w chorobie afektywnej dwubiegunowej i w schizofrenii
Choroba afektywna dwubiegunowa ma pewne objawy ze schizofrenią, która jest kolejną chorobą mózgu. Psychoza może wystąpić w obu przypadkach.
Oba te warunki mogą zakłócić życie człowieka na tyle, że zakłócają codzienne czynności i zdolność do utrzymywania bliskich relacji lub utrzymywania pracy.
Psychoza dwubiegunowa na ogół trwa przez krótki czas. Osoba, która doświadcza epizodu psychozy dwubiegunowej, prawdopodobnie powróci do stanu przytomności po leczeniu.
U dzieci i dorosłych
Piąta edycja Podręcznik diagnostyczny i statystyczny (DSM-5) wymienia te same objawy choroby afektywnej dwubiegunowej u dzieci i dorosłych. Choroba afektywna dwubiegunowa może obejmować cechy psychotyczne.
Choroba afektywna dwubiegunowa i psychoza są trudne do zdiagnozowania, szczególnie u dzieci i nastolatków. Psychiatra musi potwierdzić, że przejawy zachowań nie są spowodowane innymi czynnikami.
Inne przyczyny objawów mogą obejmować:
- codzienne wzloty i upadki, wynik stresu, który często występuje u nastolatków
- ostry uraz
- kolejny problem ze zdrowiem psychicznym
Jeśli jednak dziecko lub nastolatek wykazuje oznaki psychozy lub zmiany nastroju, które są poważniejsze niż zwykle dla ich grupy wiekowej, należy skonsultować się z lekarzem.
Objawy
Plik DSM-5 wymienia kryteria rozpoznawania psychozy w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej.
Osoba może doświadczyć następujących rzeczy:
- Halucynacje wzrokowe i inne: osoba widzi, słyszy, a może wącha rzeczy, których nie ma.
- Urojenia: osoba może być pewna, że coś jest prawdą, gdy tak nie jest. Mogą uważać, że są ważni, mają kontakty na wysokich stanowiskach, mają dużo pieniędzy lub są spokrewnieni z rodziną królewską, podczas gdy w rzeczywistości tak nie jest. Niektórzy ludzie boją się, że ktoś chce ich skrzywdzić lub że inni działają przeciwko nim, na przykład rząd.
- Paranoja i strach: jednostka może wierzyć, że zrobiła coś strasznego lub że ktoś chce jej skrzywdzić.
- Nietypowe lub gwałtowne wzorce myślowe: może to prowadzić do szybkiej, ciągłej lub zdezorientowanej lub chaotycznej mowy z szybkimi zmianami tematu. Osoba może zapomnieć, o czym mówiła.
- Brak wglądu: osoba nie jest w stanie rozpoznać w sobie niezwykłego zachowania, chociaż może je rozpoznać, gdy zobaczy je u innych, niezależnie od tego, czy rzeczywiście istnieje, czy nie.
Objawy te mogą wystąpić podczas epizodów manii, depresji lub podczas epizodów mieszanych, gdy osoba z chorobą afektywną dwubiegunową wykazuje objawy zarówno niskiego, jak i wysokiego nastroju.
Mogą powodować, że osoba zachowuje się w nietypowy sposób, a to może wpływać na jej relacje z innymi, czy to w życiu osobistym, w pracy, czy w innych sytuacjach.
Jeśli dana osoba uważa, że jest bardzo ważna, może zachowywać się w sposób niezgodny z prawem. W niektórych przypadkach może to prowadzić do agresji, na przykład, jeśli ktoś skonfrontuje tę osobę.
Osoba, która uważa, że popełniła przestępstwo lub że ktoś ją ściga, może przyjąć postawę obronną lub mówić o samobójstwie.
Jeśli dana osoba ma chorobę afektywną dwubiegunową i wykazuje oznaki psychozy, powinna zgłosić się do lekarza, jeśli to możliwe, ponieważ istnieje ryzyko niepożądanych konsekwencji.
Diagnoza
Lekarz zapyta o objawy, historię choroby i wszelkie niedawne zdarzenia, takie jak uraz, których mogła doświadczyć. Zapytają również o stosowanie leków na receptę lub innych leków.
Aby otrzymać diagnozę choroby afektywnej dwubiegunowej, osoba musi wykazać niektóre lub wszystkie objawy wymienione w DSM-5.
Psychoza może być trudna do zdiagnozowania, ponieważ może mieć objawy wspólne z depresją, lękiem i innymi zaburzeniami zdrowia psychicznego.
Ponadto osoby z chorobą afektywną dwubiegunową często nie widzą, że ich działania są niezwykłe.
Mogą myśleć, że ich problemy wynikają z otaczających ich ludzi, a nie od nich samych.
Skutki niestosowania leków na chorobę afektywną dwubiegunową
Ponieważ faza manii sprawia, że osoba czuje się dobrze, może nie chcieć się zmieniać i może nie widzieć potrzeby szukania pomocy. W efekcie często nie szukają pomocy i pozostają bez diagnozy.
Osoby, które w przeszłości otrzymały diagnozę - często w krótkim okresie - mogą przestać przyjmować leki. Jeśli prowadzi to do epizodu manii, mogą nie chcieć szukać pomocy.
Wpływ leków przeciwdepresyjnych
Czasami osoba, u której nigdy nie zdiagnozowano choroby afektywnej dwubiegunowej, wykazuje oznaki depresji. Na tym etapie mogą otrzymać od lekarza leki przeciwdepresyjne.
Jeśli dana osoba ma podstawowe cechy, które czynią ją podatną na chorobę afektywną dwubiegunową, niektóre leki przeciwdepresyjne mogą wywołać epizod maniakalny.
Przyjaciele i rodzina, którzy są świadomi choroby afektywnej dwubiegunowej i jej objawów, mogą pomóc osobie, która doświadcza psychozy, zachęcając ją do szukania pomocy.
Kiedy iść do lekarza
Jeśli dana osoba doświadcza ciężkich epizodów depresji lub manii, powinna zwrócić się o pomoc do lekarza lub specjalisty zajmującego się zdrowiem psychicznym, bądź też powinien ją do tego zachęcić przyjaciel lub ukochana osoba.
Jeśli dana osoba mówi o samobójstwie lub próbuje popełnić samobójstwo, należy natychmiast zgłosić się po pomoc doraźną.
Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową często nie są świadome swoich objawów lub niechętnie szukają pomocy. Rodzina i przyjaciele mogą potrzebować zachęcić tę osobę, aby porozmawiała z kimś o tym, co się dzieje.
Leczenie
Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej będzie obejmować, jeśli to konieczne, leczenie psychozy. Zwykle łączy usługi doradcze i odpowiednie dawki leków.
Leki
Dostępnych jest wiele leków do leczenia psychozy w chorobie afektywnej dwubiegunowej.
Leki przeciwpsychotyczne są zwykle stosowane w przypadku objawów psychotycznych. Istnieją starsze i nowsze typy. Nowsze typy mogą mieć mniej skutków ubocznych.
Starsze zabiegi obejmują:
- Chlorpromazyna (Torazyna)
- Haloperidol (Haldol)
Nowsze to:
- Arypiprazol (Abilify)
- Klozapina (Clozaril)
- Kwetiapina (Seroquel)
- Olanzapina (Zyprexa)
- Risperidon (Risperdal)
Osoba będzie stosować te leki oprócz stabilizatorów nastroju i odpowiednich leków przeciwdepresyjnych.
Jednak badania nad tym, jak te leki mogą pomóc ludziom z psychozą, są ograniczone, zgodnie z artykułem opublikowanym przez National Institutes of Health.W rezultacie znalezienie odpowiedniego leku i dawki może zająć trochę czasu, czasem lata.
Skutki uboczne
Leki przeciwpsychotyczne mogą mieć również negatywne skutki.
Może to spowodować niepożądane i niekontrolowane ruchy mięśni, szczególnie w przypadku starszych leków. Często ustępują po zaprzestaniu używania leku, ale w niektórych przypadkach mogą być trwałe.
W bardzo rzadkich przypadkach może wystąpić złośliwy zespół neuroleptyczny. Jest to stan zagrażający życiu, który obejmuje wysoką gorączkę i pocenie się, sztywność mięśni i zmiany ciśnienia krwi.
Poważne zakażenie spowodowane niską liczbą białych krwinek podczas stosowania klozapiny. Osoby stosujące klozapinę powinny spodziewać się regularnych badań krwi w celu monitorowania liczby białych krwinek.
W czasie ciąży lekarz może odradzić stosowanie leków przeciwpsychotycznych, ponieważ ich wpływ na nienarodzone dziecko pozostaje niejasny. Mogą jednak doradzić jej przyjęcie, jeśli zaprzestanie leczenia może zwiększyć ryzyko dla kobiety lub jej nienarodzonego dziecka. Na przykład może istnieć ryzyko, że może skrzywdzić siebie lub swoje dziecko.
Trwające leczenie
Kontynuacja leczenia wymaga planowania, aby mieć pewność, że objawy pozostaną pod kontrolą.
To zawiera:
- zapewnienie dostępności leków
- upewnienie się, że dana osoba regularnie przyjmuje leki
- upewnienie się, że w razie potrzeby uczęszczają na sesje doradcze
W niektórych przypadkach dana osoba może uczestniczyć w programach dziennych lub programach uzależnień. Czasami mogą być zmuszeni do krótkiej wizyty w szpitalu.
Zespół leczniczy
Psychiatra jest zwykle najlepszym przewodnikiem po leczeniu, ale zespół terapeutyczny może składać się z pracowników socjalnych, personelu terapeutycznego, doradców, lekarza rodzinnego i innych specjalistów.
Wskazówki dla opiekunów
Choroba afektywna dwubiegunowa często dotyka członków rodziny i przyjaciół, a także osobę, która cierpi na tę chorobę.
Opiekunowie mogą potrzebować pomocy, aby poradzić sobie z sytuacjami.
Oto kilka porad:
- Dowiedz się jak najwięcej o chorobie afektywnej dwubiegunowej, aby zrozumieć, co to znaczy mieć tę chorobę, jak się czuje dana osoba i jak na nią reagować.
- Znajdź sposoby radzenia sobie ze stresem poprzez ćwiczenia i inne zajęcia, poradnictwo grupowe i inne sposoby. Dotyczy to zarówno osoby z chorobą afektywną dwubiegunową, jak i jej bliskich.
- Dołącz do grupy wsparcia dla członka rodziny lub przyjaciół osób z chorobą afektywną dwubiegunową.
- Pomóż osobie wyznaczyć sobie cele, o ile to możliwe, dołączyć do grup wsparcia, zaangażować się w społeczność i kontynuować leczenie.
- Ustaw granice i granice, aw razie potrzeby szukaj wsparcia, aby się ich trzymać. Może to pomóc w zapobieganiu zachowaniom, które mogą się czasami pojawiać, takim jak nadmierne spożycie alkoholu i szaleństwo zakupowe.
Na wynos
Psychoza może być cechą choroby afektywnej dwubiegunowej. Naukowcy uważają, że dzieje się tak z powodu zmian w mózgu, ale wciąż nie ma wystarczających informacji, aby w pełni to wyjaśnić.
Nie każdy z chorobą afektywną dwubiegunową doświadcza psychozy i nie zdarza się to cały czas.
Kiedy to się dzieje, może to być przerażające dla tego, kto tego doświadcza, a także dla otaczających go osób.
To, jak dana osoba reaguje na psychozę, może również czasami narazić ją na ryzyko krzywdy fizycznej, społecznej lub innego rodzaju. Z tego powodu ważne jest, aby szukać pomocy, jeśli ktoś doświadcza psychozy.
Leki mogą pomóc w opanowaniu psychozy. Nie zawsze jest to łatwe do zdiagnozowania lub leczenia, ale przy pomocy lekarza zwykle można opanować objawy.
Gdy naukowcy dowiedzą się więcej o zmianach w mózgu, które zachodzą w wyniku psychozy, z czasem mogą stać się dostępne skuteczniejsze, ukierunkowane terapie.
