Humira (adalimumab)

Co to jest Humira?

Humira to markowy lek na receptę. Jest zatwierdzony przez FDA do leczenia kilku schorzeń, w tym:

  • reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) u dorosłych
  • młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS) u dzieci w wieku 2 lat i starszych
  • łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) u dorosłych
  • zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) u dorosłych
  • Choroba Leśniowskiego-Crohna (CD) u dorosłych oraz dzieci w wieku 6 lat i starszych
  • wrzodziejące zapalenie jelita grubego (UC) u dorosłych
  • łuszczyca plackowata u dorosłych
  • ropne zapalenie gruczołów potowych (HS) u dorosłych oraz dzieci w wieku 12 lat i starszych
  • niektóre rodzaje zapalenia błony naczyniowej oka u dorosłych oraz dzieci w wieku 2 lat i starszych

Szczegółowe informacje na temat stosowania leku Humira w leczeniu tych schorzeń można znaleźć w częściach „Humira w łuszczycy plackowatej” i „Inne zastosowania leku Humira” poniżej.

Klasa i postać leku Humira

Humira zawiera aktywny lek adalimumab, który jest lekiem biologicznym. Leki biologiczne to leki wytwarzane z żywych komórek. Adalimumab należy do klasy leków znanych jako blokery czynnika martwicy nowotworu (TNF). (Grupa leków to grupa leków, które działają w podobny sposób). TNF to białko wytwarzane przez organizm.

Humira występuje w trzech postaciach: wstrzykiwacz jednodawkowy, ampułko-strzykawka jednodawkowa i fiolka jednodawkowa z płynnym roztworem. Aby poznać mocne strony postaci, zapoznaj się z sekcją „Dawkowanie leku Humira” poniżej.

Lek podaje się we wstrzyknięciu bezpośrednio pod skórę (podskórnie). Lekarz może podać Ci zastrzyki z lekiem Humira. Ale jeśli lekarz wyrazi na to zgodę, możesz być w stanie samodzielnie wykonywać zastrzyki w domu za pomocą wstrzykiwacza lub strzykawki. Najpierw musiałbyś zostać przeszkolony. Humira w postaci fiolki może być używana wyłącznie przez pracowników służby zdrowia. Nie będziesz mógł sam używać fiolek.

Skuteczność

W badaniach klinicznych lek Humira był skuteczny w leczeniu wymienionych powyżej schorzeń. Aby uzyskać informacje na temat niektórych wyników tych badań, zobacz sekcje „Humira w łuszczycy plackowatej” i „Inne zastosowania leku Humira” poniżej.

Humira generyczna lub biopodobna

Humira to lek markowy. Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziła pięć biopodobnych wersji leku Humira: Hyrimoz, Hadlima, Amjevita, Cyltezo i Abrilada. Jednak te leki biopodobne mogą nie być dostępne dla opinii publicznej w USA przez kilka lat.

Lek biopodobny to lek podobny do leku markowego. Z drugiej strony lek generyczny jest dokładną kopią markowego leku. Leki biopodobne są oparte na lekach biologicznych, które są tworzone z części organizmów żywych. Leki generyczne są oparte na zwykłych lekach wytwarzanych z chemikaliów. Leki biopodobne i generyczne również zwykle kosztują mniej niż leki markowe.

Humira zawiera substancję czynną adalimumab. Oznacza to, że adalimumab jest składnikiem, który sprawia, że ​​Humira działa.

Humira skutki uboczne

Humira może powodować łagodne lub poważne skutki uboczne. Poniższe listy zawierają niektóre z głównych działań niepożądanych, które mogą wystąpić podczas przyjmowania leku Humira. Te listy nie obejmują wszystkich możliwych skutków ubocznych.

Aby uzyskać więcej informacji na temat możliwych działań niepożądanych leku Humira, należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą. Mogą udzielić Ci wskazówek, jak radzić sobie ze skutkami ubocznymi, które mogą być uciążliwe.

Uwaga: Food and Drug Administration (FDA) śledzi skutki uboczne leków, które zatwierdziła. Jeśli chcesz zgłosić do FDA efekt uboczny, który miałeś podczas stosowania leku Humira, możesz to zrobić za pośrednictwem MedWatch.

Łagodne skutki uboczne

Łagodne działania niepożądane leku Humira mogą obejmować: *

  • reakcje w miejscu wstrzyknięcia (swędzenie, ból lub obrzęk w pobliżu miejsca wstrzyknięcia)
  • infekcje górnych dróg oddechowych, takie jak przeziębienie
  • bół głowy
  • wysypka

Większość z tych działań niepożądanych może ustąpić w ciągu kilku dni lub kilku tygodni. Ale jeśli staną się cięższe lub nie ustąpią, należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą.

* To jest częściowa lista łagodnych skutków ubocznych leku Humira. Aby dowiedzieć się o innych łagodnych skutkach ubocznych, porozmawiaj ze swoim lekarzem lub farmaceutą lub odwiedź Humira Przewodnik po lekach.

Poważne skutki uboczne

Zadzwoń do lekarza od razu, jeśli masz poważne skutki uboczne. Zadzwoń pod numer 911, jeśli objawy zagrażają życiu lub jeśli uważasz, że masz nagły wypadek medyczny.

Poważne skutki uboczne i ich objawy mogą obejmować:

  • Niewydolność serca. Objawy mogą obejmować:
    • uczucie zadyszki
    • nagły przyrost masy ciała
    • obrzęk kostek lub stóp
  • Zespół podobny do tocznia (reakcja układu odpornościowego). Objawy mogą obejmować:
    • dyskomfort lub ból w klatce piersiowej
    • uczucie zadyszki
    • ból stawu
    • wysypka na ramionach lub policzkach, która nasila się na słońcu
  • Zaburzenia nerwów lub choroby demielinizacyjne, takie jak drgawki lub stwardnienie rozsiane (SM). Objawy mogą obejmować:
    • zawroty głowy
    • drętwienie lub mrowienie
    • osłabienie rąk lub nóg
    • Problemy ze wzrokiem
  • Zaburzenia krwi, takie jak niedokrwistość (mała liczba czerwonych krwinek). Objawy mogą obejmować:
    • siniaczenie
    • krwawienie
    • gorączka, która trwa
    • niezwykły blady wygląd skóry
  • Uszkodzenie wątroby. Objawy mogą obejmować:
    • utrata apetytu
    • ból brzucha
    • wymioty
    • żółtaczka (żółte zabarwienie skóry i białek oczu)

Inne poważne skutki uboczne, wyjaśnione bardziej szczegółowo poniżej w sekcji „Szczegółowe informacje o skutkach ubocznych”, obejmują:

  • Reakcja alergiczna
  • rak, * taki jak chłoniak (rak białych krwinek)
  • poważne infekcje *, takie jak gruźlica (TB) lub zapalenie płuc

* Humira ma ostrzeżenia w pudełkach dla tych skutków ubocznych. Ostrzeżenie w ramce to najpoważniejsze ostrzeżenie ze strony Agencji ds. Żywności i Leków (FDA). Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Ostrzeżenia FDA” na początku tego artykułu.

Skutki uboczne u dzieci

W badaniach klinicznych działania niepożądane u dzieci, które otrzymały lek Humira, były podobne do tych obserwowanych u dorosłych, niezależnie od choroby, w leczeniu której lek Humira był stosowany.

Szczegóły efektów ubocznych

Możesz się zastanawiać, jak często występują pewne skutki uboczne tego leku. Oto szczegółowe informacje na temat niektórych skutków ubocznych, które może powodować ten lek.

Reakcja alergiczna

Podobnie jak w przypadku większości leków, u niektórych osób po przyjęciu leku Humira może wystąpić reakcja alergiczna. W badaniu klinicznym z udziałem dzieci z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów (MIZS) u 6% osób, którym podawano lek Humira, w ciągu pierwszych 48 tygodni leczenia wystąpiła łagodna reakcja alergiczna. Nie wiadomo, ile dzieci, które przyjmowały placebo (leczenie bez aktywnego leku), miało łagodną reakcję alergiczną.

W badaniu klinicznym dzieci z chorobą Leśniowskiego-Crohna (CD) 5% osób, którym podano lek Humira, miało łagodną reakcję alergiczną. Nie wiadomo, ile dzieci, które przyjmowały placebo, miało łagodną reakcję alergiczną.

Nie wiadomo również, jak często reakcje alergiczne występowały u osób, które przyjmowały lek Humira z powodu innych schorzeń, które leczy ten lek.

Objawy

Objawy łagodnej reakcji alergicznej mogą obejmować:

  • wysypka na skórze
  • swędzenie
  • zaczerwienienie (ciepło i zaczerwienienie skóry)

Cięższa reakcja alergiczna jest rzadka, ale możliwa. Nie wiadomo, jak często miało to miejsce w badaniach klinicznych preparatu Humira.

Objawy ciężkiej reakcji alergicznej mogą obejmować:

  • obrzęk pod skórą, zwykle powiek, warg, dłoni lub stóp
  • obrzęk języka, ust lub gardła
  • problemy z oddychaniem

Skontaktuj się natychmiast z lekarzem, jeśli masz ciężką reakcję alergiczną na lek Humira. Zadzwoń pod numer 911, jeśli objawy zagrażają życiu lub jeśli uważasz, że masz nagły wypadek medyczny.

Długoterminowe skutki uboczne

Humira może powodować długotrwałe skutki uboczne. Na przykład lek może powodować wzrost nowych nowotworów lub może powodować wzrost istniejących guzów (masy tkanki rakowej). Aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję „Rak, taki jak chłoniak” poniżej.

W przypadku jakichkolwiek obaw dotyczących długoterminowych skutków ubocznych leczenia lekiem Humira, należy porozmawiać z lekarzem.

Reakcja w miejscu wstrzyknięcia

Podczas przyjmowania leku Humira często występuje reakcja w miejscu wstrzyknięcia. W badaniach klinicznych był to najczęściej zgłaszany efekt uboczny. Około 20% osób, które przyjmowały lek Humira, zgłosiło reakcje w miejscu wstrzyknięcia, w porównaniu z 14%, które przyjmowały placebo.

Jednak tylko 7% osób przestało przyjmować lek Humira z powodu reakcji w miejscu wstrzyknięcia. Większość reakcji jest łagodna i nie jest powodem do zaprzestania przyjmowania leku, chyba że mają one wpływ na Twoje codzienne życie.

Przykłady reakcji w miejscu wstrzyknięcia obejmują obrzęk lub zaczerwienienie, świąd, ból lub krwawienie w miejscu wstrzyknięcia.

W przypadku wystąpienia reakcji w miejscu wstrzyknięcia podczas leczenia lekiem Humira, należy poinformować o tym lekarza. Mogą być w stanie zasugerować sposoby złagodzenia dyskomfortu i pomóc w przyszłych zastrzykach.

Przybranie na wadze

Przyrost masy ciała nie był zgłaszany jako efekt uboczny w badaniach klinicznych preparatu Humira. Jednak odnotowano przyrost masy ciała podczas stosowania innych leków zwanych blokerami czynnika martwicy nowotworu (TNF). Humira jest rodzajem blokera TNF.

Badanie łuszczycy

Badanie opublikowane po zatwierdzeniu leku Humira obejmowało 143 osoby, które przyjmowały blokery TNF z powodu łuszczycy przez 48 tygodni. Obejmowały one adalimumab (substancję czynną leku Humira) i infliksymab. Naukowcy chcieli sprawdzić, czy blokery TNF powodują przyrost masy ciała.

Przeprowadzono 178 cykli leczenia. W 54 zabiegach z adalimumabem ludzie przytyli średnio około 5 funtów (2,4 kg). Dla porównania, w 63 terapiach infliksymabem, ludzie przytyli średnio około 3 funtów (1,3 kg). Osoby, które przyjmowały inne blokery TNF, nie zauważyły ​​znaczącego przyrostu masy ciała w ciągu 48 tygodni.

Ale nie jest jasne, czy przyrost masy ciała był spowodowany samym lekiem, czynnikami stylu życia, czy też połączeniem obu.

Badania reumatoidalnego zapalenia stawów

W jednym badaniu oceniano osoby z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS), które przyjmowały blokery TNF, etanercept, adalimumab lub metotreksat, przez 24 miesiące. Naukowcy chcieli zobaczyć, jak etanercept i adalimumab porównuje się z metotreksatem pod względem przyrostu masy ciała. Naukowcy odkryli, że osoby, które przyjmowały etanercept lub adalimumab, były sześciokrotnie bardziej narażone na przyrost masy ciała niż osoby, które przyjmowały metotreksat.

Inne badanie dotyczyło 168 osób z RZS, które przyjmowały bloker TNF przez 24 miesiące. Naukowcy chcieli sprawdzić, czy osoby te przybrały na wadze podczas leczenia. Pod koniec badania średni przyrost masy ciała wyniósł około 4 funtów (1,8 kg), a 64,3% osób, które przyjmowały bloker TNF, przybrało na wadze. Blokera TNF nie porównywano z innym lekiem ani placebo.

Nie wiadomo na pewno, czy Humira sama w sobie powoduje przyrost masy ciała, czy też wpływ diety i stylu życia. Jeśli obawiasz się przyrostu masy ciała podczas przyjmowania leku Humira, porozmawiaj z lekarzem. Mogą pomóc w zmianie diety i rutynowych ćwiczeń.

Rak, taki jak chłoniak

Humira ma ostrzeżenie przed czarną skrzynką, ponieważ lek może zwiększać ryzyko raka, takiego jak chłoniak. * Należy pamiętać, że inne leki blokujące TNF są również powiązane ze zwiększonym ryzykiem raka. Humira jest lekiem blokującym TNF.

Wyniki badań

Badania kliniczne dotyczyły osób dorosłych, które przyjmowały lek Humira z powodu któregokolwiek ze schorzeń, do leczenia których lek został zarejestrowany. Naukowcy odkryli, że osoby te były trzy razy bardziej narażone na rozwój chłoniaka niż osoby w Stanach Zjednoczonych, które nie przyjmowały tego leku.

U dzieci i młodych dorosłych mężczyzn opisywano rzadką postać chłoniaka zwaną chłoniakiem T-komórkowym wątroby i śledziony. Większość tych przypadków dotyczyła mężczyzn z chorobą Leśniowskiego-Crohna (CD) lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (UC).

Oprócz chłoniaka drugim najczęściej obserwowanym nowotworem był rodzaj raka skóry zwany innym niż czerniak. Następnie pojawił się rak piersi, rak okrężnicy, rak prostaty i rak płuc.

Nie wiadomo, czy Humira naprawdę powoduje raka. Przegląd badań klinicznych wykazał, że istnieją sprzeczne dowody na to, czy blokery TNF zwiększają ryzyko raka. Analizy badań i rejestrów, które zbierają informacje od większych grup, również przyniosły sprzeczne wyniki.

Należy zauważyć, że niektóre schorzenia, w których stosuje się lek Humira, w tym RZS, są związane z wyższym ryzykiem rozwoju chłoniaka.

Objawy chłoniaka

Objawy chłoniaka mogą obejmować:

  • obrzęk węzłów chłonnych
  • dreszcze
  • utrata masy ciała
  • zmęczenie (brak energii)
  • łatwe siniaczenie lub łatwe krwawienie

Jeśli obawiasz się zachorowania na raka podczas przyjmowania leku Humira, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Mogą pomóc określić ryzyko i korzyści wynikające z przyjmowania leku. Mogą również zalecać inne leki.

* Humira ma ostrzeżenie w pudełku na raka. Ostrzeżenie w pudełku jest najpoważniejszym ostrzeżeniem ze strony FDA. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Ostrzeżenia FDA” na początku tego artykułu.

Wypadanie włosów

Wypadanie włosów nie było zgłaszane jako efekt uboczny podczas badań klinicznych preparatu Humira. Jednak od czasu wprowadzenia leku na rynek pojawiły się doniesienia o powiązaniu leku Humira z wypadaniem włosów.

Jedna recenzja wykazała 62 przypadki różnych typów wypadania włosów u osób, które stosowały bloker TNF. (Humira jest blokerem TNF). Osoby z wypadaniem włosów zwykle mają kilka małych plamek wypadania włosów i często wracają do zdrowia po zaprzestaniu stosowania blokera TNF.

Ponieważ raporty te pojawiły się po badaniach klinicznych leku, w tej chwili nie można powiedzieć, jaką rolę odegrała Humira w powodowaniu wypadania włosów.

Jeśli obawiasz się wypadania włosów podczas przyjmowania leku Humira, porozmawiaj ze swoim lekarzem.

Wysypka na skórze

Podczas przyjmowania leku Humira może wystąpić wysypka skórna. Jest to jeden z najczęstszych skutków ubocznych leku. W badaniach klinicznych osób z RZS 12% osób, które przyjmowały lek Humira, zgłosiło wysypkę, w porównaniu z 6% osób, które przyjmowały placebo. Wskaźniki wysypki skórnej były podobne u osób, które przyjmowały lek Humira z powodu innych schorzeń, które leczy ten lek.

Większość tych przypadków była łagodna i ustępowała samoistnie. Tylko 0,3% osób we wszystkich badaniach przestało przyjmować lek Humira z powodu wysypki.

Jeśli podczas przyjmowania leku Humira wystąpi wysypka, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Mogą zalecić zabiegi, które pomogą Ci poczuć się bardziej komfortowo.

Należy pamiętać, że wysypka może być również oznaką reakcji alergicznej na lek Humira. Zadzwoń do lekarza od razu, jeśli wystąpią objawy ciężkiej reakcji alergicznej na lek. (Zobacz sekcję „Reakcja alergiczna” powyżej, aby zapoznać się z objawami). Zadzwoń pod numer 911, jeśli objawy zagrażają życiu lub jeśli uważasz, że masz nagły wypadek medyczny.

Infekcje

Humira ma ostrzeżenie o czarnej skrzynce, ponieważ może zwiększać ryzyko poważnych infekcji, w tym gruźlicy (TB) i zapalenia płuc. * Dzieje się tak, ponieważ Humira może osłabiać układ odpornościowy i utrudniać zwalczanie infekcji.

Wyniki badań

W badaniach klinicznych wszystkich zatwierdzonych zastosowań leku Humira ludzie mieli poważne infekcje wywołane przez bakterie, grzyby i wirusy. Osoby, które przyjmowały lek Humira, miały wyższe wskaźniki infekcji niż osoby, które przyjmowały placebo. Niektóre z tych infekcji były na tyle poważne, że wymagały pobytu w szpitalu, a niektóre kończyły się śmiercią.

W grupie Humiry na każde 100 pacjentolat występowało 4,3 poważnych zakażeń. Oznacza to, że gdyby 100 osób przyjmowało lek Humira przez rok, doszłoby do 4,3 poważnych infekcji. W grupie placebo było 2,9 poważnych infekcji na każde 100 pacjentolat.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Humira lekarz może przeprowadzić badanie w kierunku gruźlicy. Jeśli Twój lekarz uważa, że ​​jesteś zagrożony gruźlicą lub masz istniejącą gruźlicę, może leczyć Cię z powodu gruźlicy przed i w trakcie leczenia lekiem Humira. Mogą również zbadać Cię na gruźlicę podczas przyjmowania leku. Dzieje się tak, ponieważ podczas stosowania leku Humira nadal można rozwinąć infekcję gruźlicą.

Objawy

Objawy poważnej infekcji, takiej jak gruźlica, mogą obejmować:

  • odkrztuszanie krwi
  • gorączka
  • kaszel, który trwa
  • niewyjaśniona utrata masy ciała

W przypadku zauważenia któregokolwiek z tych objawów podczas przyjmowania leku Humira, należy natychmiast powiadomić o tym lekarza. Prawdopodobnie wstrzymają leczenie lekiem Humira, aby wyleczyć infekcję.

* Humira ma ostrzeżenie w pudełku w przypadku poważnych infekcji. Ostrzeżenie w pudełku jest najpoważniejszym ostrzeżeniem ze strony FDA. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Ostrzeżenia FDA” na początku tego artykułu.

Koszt Humiry

Podobnie jak w przypadku wszystkich leków, koszt leku Humira może się różnić.

Zastrzyki leku Humira mogą się wiązać z dodatkowymi kosztami, jeśli wstrzyknięcie otrzyma się w gabinecie lekarskim, zamiast wykonywać je samodzielnie. W każdym razie faktyczna cena, którą zapłacisz, zależy od Twojego planu ubezpieczeniowego, Twojej lokalizacji i używanej apteki.

Należy pamiętać, że Humira należy kupić w specjalistycznej aptece. Ten typ apteki jest upoważniony do przewożenia leków specjalistycznych. Są to leki, których bezpieczne i skuteczne stosowanie może być drogie lub może wymagać pomocy personelu medycznego.

Twój plan ubezpieczeniowy może wymagać uzyskania uprzedniej zgody przed zatwierdzeniem ubezpieczenia Humira. Oznacza to, że Twój lekarz i firma ubezpieczeniowa będą musieli poinformować Cię o Twojej recepcie, zanim firma ubezpieczeniowa pokryje lek. Firma ubezpieczeniowa rozpatrzy wniosek i poinformuje Ciebie i Twojego lekarza, czy Twój plan obejmie Humira.

Jeśli nie masz pewności, czy będziesz potrzebować wcześniejszej zgody na Humira, skontaktuj się z firmą ubezpieczeniową.

Pomoc finansowa i ubezpieczeniowa

Jeśli potrzebujesz wsparcia finansowego, aby opłacić Humira, lub jeśli potrzebujesz pomocy w zrozumieniu zakresu ubezpieczenia, dostępna jest pomoc.

AbbVie, Inc., producent Humiry, oferuje programy, które mogą pomóc obniżyć koszt Humiry. Na przykład producent oferuje Humira Complete Savings Card, czyli kartę copay, z której mogą korzystać osoby posiadające komercyjne ubezpieczenie.

Producent oferuje również programy pomocy pacjentom, aby obniżyć koszty Humiry bez ubezpieczenia. Dostępna jest pomoc dla osób objętych ubezpieczeniem Medicare.

Aby uzyskać więcej informacji o tych programach i dowiedzieć się, czy kwalifikujesz się do pomocy, zadzwoń pod numer 800-4HUMIRA (800-448-6472) lub odwiedź witrynę internetową programu.

Wersja biopodobna

Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziła pięć biopodobnych wersji leku Humira: Hyrimoz, Hadlima, Amjevita, Cyltezo i Abrilada. Jednak te leki biopodobne mogą nie być dostępne dla opinii publicznej w USA przez kilka lat.

Lek biopodobny to lek podobny do leku markowego. Z drugiej strony lek generyczny jest dokładną kopią markowego leku. Leki biopodobne są oparte na lekach biologicznych, które są tworzone z części organizmów żywych. Leki generyczne są oparte na zwykłych lekach wytwarzanych z chemikaliów. Leki biopodobne i generyczne również zwykle kosztują mniej niż leki markowe.

Humira na łuszczycę plackowatą

Food and Drug Administration (FDA) zatwierdza leki na receptę, takie jak Humira, do leczenia niektórych schorzeń. Humira jest zatwierdzona przez FDA do leczenia umiarkowanej i ciężkiej łuszczycy plackowatej u dorosłych, która jest przewlekła (długotrwała).

Łuszczyca plackowata to stan, w którym układ odpornościowy omyłkowo atakuje organizm, powodując stan zapalny (obrzęk). W rezultacie na skórze tworzą się płytki (plamy) pokryte srebrzystymi łuskami. Płytki są często bolesne i swędzące. Objawy łuszczycy plackowatej zwykle nasilają się w okresach zwanych zaostrzeniami i ustępują w okresach zwanych remisją.

Aby stosować Humira, musisz kwalifikować się do fototerapii lub terapii ogólnoustrojowej. Światłoterapia wykorzystuje światło w leczeniu łuszczycy plackowatej. Terapia ogólnoustrojowa odnosi się do leków, które działają na całe ciało, aby powstrzymać tworzenie się płytek. Humira jest przeznaczona dla osób z łuszczycą plackowatą, dla których lek Humira przyniósłby większe korzyści niż inne terapie ogólnoustrojowe. Lek jest również dla osób, które nie mogą stosować innych terapii ogólnoustrojowych.

Ponadto Humira została zatwierdzona do stosowania w innych schorzeniach, które omówiono poniżej w części zatytułowanej „Inne zastosowania leku Humira”.

Humira leczy łuszczycę plackowatą poprzez blokowanie białka zwanego czynnikiem martwicy nowotworu (TNF). Zmniejsza to aktywność układu odpornościowego, prowadząc do zmniejszenia liczby i nasilenia blaszek skórnych.

Skuteczność w łuszczycy plackowatej

Badania kliniczne wykazały, że Humira jest skuteczna w leczeniu łuszczycy plackowatej. Badania te dotyczyły osób dorosłych z łuszczycą plackowatą o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego.

W jednym badaniu lek Humira porównywano z placebo (leczenie bez aktywnego leku). Wśród osób, które otrzymywały 40 mg leku Humira co drugi tydzień, 71% stwierdziło, że objawy łuszczycy złagodziły się o co najmniej 75%. Jest to porównanie z grupą placebo, w której tylko 7% osób zgłosiło, że ich objawy złagodziły się o 75% lub więcej.

Inne zastosowania Humiry

Food and Drug Administration (FDA) zatwierdza leki na receptę, takie jak Humira, do leczenia niektórych schorzeń. Oprócz leczenia łuszczycy plackowatej, która została przedstawiona w sekcji powyżej, Humira jest również zatwierdzona do innych zastosowań. Te inne zastosowania opisano poniżej.

Humira na ropne zapalenie gruczołów nasiennych (HS)

Humira jest zatwierdzona przez FDA do leczenia ropnego zapalenia gruczołów potowych o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, przewlekłej choroby skóry. „Przewlekły” oznacza długoterminowy. Głównymi objawami są bolesne wypryski skórne, które mogą wystąpić w obszarach takich jak pachy, pachwina i wewnętrzna strona ud. Te wypryski są często bolesne i mogą przybierać różne formy, w tym czerwone guzki przypominające pryszcz, cysty lub guzki oraz czyraki. Wypryski mogą być wywołane lub pogorszone przez takie czynniki, jak stres, ciepło i zmiany hormonalne.

Nie wiadomo dokładnie, co prowadzi do HS, ale uważa się, że jedną z możliwych przyczyn jest nadaktywność układu odpornościowego. Humira leczy HS poprzez blokowanie białka zwanego czynnikiem martwicy nowotworu (TNF). Zmniejsza to aktywność układu odpornościowego, prowadząc do zmniejszenia liczby i nasilenia wyprysków skórnych.

Skuteczność w przypadku ropnego zapalenia gruczołów potowych

Humira okazała się skuteczna u dorosłych z umiarkowanym do ciężkiego HS.

W badaniach klinicznych osoby z HS otrzymywały preparat Humira lub placebo. Osoby z obu grup stosowały codziennie miejscowe antyseptyczne mycie. (Jest to środek myjący stosowany na skórę, który pomaga zwalczać zarazki). Naukowcy chcieli sprawdzić, czy Humira jest lepsza niż placebo w zmniejszaniu liczby zmian skórnych (owrzodzeń) i wyprysków o co najmniej 50%. Określa się to jako „odpowiedź kliniczną”.

Naukowcy odkryli, że 42% do 59% osób, które przyjmowały lek Humira, miało odpowiedź kliniczną, w porównaniu z zaledwie 26% do 28% osób, które przyjmowały placebo.

Stosowanie preparatu Humira u dzieci w wieku 12 lat i starszych oparto na badaniach klinicznych z udziałem dorosłych. Szacuje się, że bezpieczeństwo i skuteczność leku są takie same u dzieci, jak iu dorosłych. Dawkowanie dla dzieci w wieku 12 lat i starszych zależy od ich wagi.

Humira na wrzodziejące zapalenie jelita grubego (UC)

Humira jest zatwierdzona przez FDA do leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego u aktywnych osób dorosłych. „Aktywny” oznacza, że ​​masz objawy. Musiałeś już wypróbować leki zwane immunosupresantami, ale nie zadziałały. Przykłady tych leków immunosupresyjnych obejmują 6-merkaptopurynę (6-MP), azatioprynę i kortykosteroidy.

Humiry nie badano u osób z WZJJ, które wcześniej stosowały inne leki blokujące TNF. (Humira jest lekiem blokującym TNF).

Celem leku Humira jest pomoc w osiągnięciu remisji, czyli w czasie, gdy objawy ustępują, stają się rzadsze lub zanikają.

UC wyjaśnił

UC to forma zapalnej choroby jelit, która jest rodzajem choroby, która wpływa na przewód pokarmowy. W przypadku UC masz zapalenie (obrzęk) wyściółki jelita grubego (okrężnicy), odbytnicy lub obu.

Stan zapalny powoduje powstawanie niewielkich owrzodzeń, zwanych wrzodami, w całej wyściółce okrężnicy. To powoduje, że jelita szybko przemieszczają się i często opróżniają się. W rezultacie mogą wystąpić objawy, takie jak biegunka, ból brzucha, niedożywienie (brak składników odżywczych), utrata masy ciała i krwawe stolce.

Uważa się, że UC jest wynikiem nadaktywności układu odpornościowego. Humira leczy UC poprzez blokowanie białka zwanego TNF. Zmniejsza to aktywność układu odpornościowego, prowadząc do zmniejszenia liczby i ciężkości owrzodzeń okrężnicy.

Skuteczność we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego

Humira badano u dorosłych z aktywnym WZJG o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego. Ci ludzie albo próbowali, albo obecnie przyjmowali inne leki na WZJG zwane immunosupresantami. Niektóre osoby przyjmowały również leki znane jako aminosalicylany.

W badaniach klinicznych naukowcy chcieli sprawdzić, czy Humira była lepsza niż placebo pod względem wywoływania remisji objawów. W jednym badaniu 18,5% osób, które przyjmowały lek Humira, miało remisję objawów po 8 tygodniach, w porównaniu z 9,2% osób, które przyjmowały placebo.

Podobne badanie wykazało, że 16,5% osób, które przyjmowały lek Humira, miało remisję objawów po 8 tygodniach, w porównaniu z 9,3% osób, które przyjmowały placebo. Po 52 tygodniach, 8,5% osób, które przyjmowały lek Humira, nadal wykazywało remisję objawów, w porównaniu z 4,1% osób, które przyjmowały placebo.

Humira na chorobę Leśniowskiego-Crohna (CD)

Humira jest zatwierdzona przez FDA do leczenia umiarkowanej do ciężkiej choroby Leśniowskiego-Crohna (CD) u aktywnych dorosłych. „Aktywny” oznacza, że ​​masz objawy. Musiałeś już wypróbować standardowe terapie, ale nie zadziałały. Humira może być opcją dla Ciebie, jeśli próbowałeś infliksymabu (Remicade), ale to nie zadziałało lub nie tolerowałeś leku.

Celem leku Humira jest złagodzenie objawów przedmiotowych i podmiotowych CD i pomoc w osiągnięciu remisji, czyli w okresie, gdy objawy nie występują.

CD wyjaśnił

CD jest postacią zapalnej choroby jelit. CD może wpływać na każdą część przewodu pokarmowego, ale najczęściej występuje w jelicie cienkim i jelicie grubym (okrężnicy). CD często powoduje objawy, takie jak biegunka, skurcze żołądka, krwawe stolce, zmęczenie (brak energii), utrata masy ciała i częste wypróżnienia.

Uważa się, że nadaktywny układ odpornościowy jest czynnikiem powodującym CD. Humira leczy CD poprzez blokowanie białka zwanego TNF. Zmniejsza to aktywność układu odpornościowego, prowadząc do zmniejszenia liczby i nasilenia objawów CD.

Skuteczność w chorobie Leśniowskiego-Crohna u dorosłych

Wykazano, że u osób dorosłych z CD Humira skutecznie wywołuje i utrzymuje remisję oraz znacznie łagodzi objawy CD.

W badaniach klinicznych osoby z CD leczono lekiem Humira (w różnych dawkach) lub placebo. Naukowcy odkryli, że od 21% do 36% osób, które przyjmowały lek Humira, nastąpiła remisja CD do 4 tygodnia. Dla porównania, od 7% do 12% osób, które przyjmowały placebo.

Spośród osób, które przyjmowały lek Humira, 52% do 58% stwierdziło, że ich objawy CD znacznie złagodziły się do 4 tygodnia, w porównaniu z 34% osób, które przyjmowały placebo.

W innym badaniu skupiono się na utrzymaniu remisji i redukcji objawów w 26. i 56. tygodniu. W tym badaniu ludzie przyjmowali albo Humira, albo placebo w celu utrzymania CD. W 26. tygodniu 40% osób, które przyjmowały lek Humira, miało remisję CD, w porównaniu z zaledwie 17% osób, które przyjmowały placebo. W 56. tygodniu 36% osób, które przyjmowały lek Humira, nadal było w remisji, w porównaniu z zaledwie 12% osób, które przyjmowały placebo.

Spośród osób, które przyjmowały lek Humira, 54% stwierdziło, że ich objawy znacznie złagodziły się w porównaniu z 28% osób, które przyjmowały placebo do 26. tygodnia. W 56. tygodniu 43% osób, które przyjmowały lek Humira, stwierdziło, że ich objawy znacznie złagodziły w porównaniu z tylko 18% osób, które przyjmowały placebo.

Humira na chorobę Leśniowskiego-Crohna u dzieci

Humira jest zatwierdzona przez FDA do stosowania u dzieci w wieku 6 lat i starszych z aktywną chorobą Leśniowskiego-Crohna (CD) o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego. Musieli już wypróbować pewne leki, które nie zadziałały. Leki te obejmują kortykosteroidy lub immunomodulatory, takie jak metotreksat (Trexall), 6-merkaptopuryna lub azatiopryna. Celem leku Humira jest złagodzenie objawów przedmiotowych i podmiotowych CD i pomoc dzieciom w osiągnięciu remisji.

W badaniach klinicznych wykazano skuteczność leku Humira w leczeniu umiarkowanej do ciężkiej postaci CD u dzieci w wieku od 6 do 17 lat. W tych badaniach wszystkie dzieci otrzymały Humirę. Nie było grupy placebo. Dzieci otrzymały losowo małą lub wysoką dawkę leku w stosunku do ich masy ciała.

W zależności od zastosowanej dawki, w 26. tygodniu od 28% do 39% dzieci wystąpiła remisja objawów CD. Od 48% do 59% objawy CD uległy znacznemu złagodzeniu.

W 52. tygodniu u 23% do 33% dzieci wystąpiła remisja objawów CD. A 28% do 42% dzieci stwierdziło, że ich objawy znacznie się złagodziły.

Humira na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS)

Humira jest zatwierdzona przez FDA do leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego, które występuje u dorosłych. „Aktywny” oznacza, że ​​masz objawy. Celem leku Humira jest znaczne złagodzenie oznak i objawów RZS oraz pomoc w ograniczeniu uszkodzeń stawów i poprawie mobilności.

RZS to przewlekła (długotrwała) choroba autoimmunologiczna, która powoduje ból stawów i stan zapalny w całym organizmie. „Autoimmunologiczny” oznacza, że ​​twój układ odpornościowy omyłkowo atakuje twoje ciało. W przypadku RZS często występują okresy zaostrzeń, w których objawy pojawiają się lub pogarszają, oraz okresy remisji, kiedy objawy ustępują.

Humira leczy RZS poprzez blokowanie białka zwanego TNF. Zmniejsza to aktywność układu odpornościowego, prowadząc do zmniejszenia liczby i nasilenia objawów RZS.

Skuteczność w reumatoidalnym zapaleniu stawów

Humira okazała się skuteczna w leczeniu RZS u dorosłych.

W badaniach klinicznych z udziałem osób z RZS preparat Humira porównywano z placebo. W niektórych badaniach ludzie przyjmowali również metotreksat z lekiem Humira lub placebo. Naukowcy chcieli zobaczyć, jak skuteczna jest lek Humira w pomaganiu ludziom w zmniejszeniu nasilenia i liczby objawów RZS o 20%, 50% lub 70%. Podczas tych badań naukowcy odkryli, że Humira była skuteczniejsza niż placebo.

W dwóch badaniach u 12% do 21% osób, które przyjmowały lek Humira samodzielnie lub z metotreksatem, po 6 miesiącach wystąpiło 70% zmniejszenie nasilenia i liczby objawów RZS. Porównano to z zaledwie 2% do 3% osób, które same przyjmowały placebo lub metotreksat.

Po 12 miesiącach u 23% osób, które przyjmowały lek Humira z metotreksatem, wystąpiło 70% zmniejszenie nasilenia i liczby objawów RZS. Dla porównania, 5% osób, które przyjmowały placebo z metotreksatem, miało 70% redukcję.

Humira na łuszczycowe zapalenie stawów (PsA)

Humira jest zatwierdzona przez FDA do leczenia łuszczycowego zapalenia stawów aktywnego u dorosłych. „Aktywny” oznacza, że ​​masz objawy. Celem leku Humira jest złagodzenie objawów przedmiotowych i podmiotowych ŁZS, zapobieganie pogorszeniu się stanu i poprawa sprawności ruchowej.

ŁZS to rodzaj zapalenia stawów, który może wystąpić u osób z łuszczycą. ŁZS powoduje czerwone, łuszczące się plamy na skórze i skórze głowy, a także objawy klasycznego zapalenia stawów, polegające na obrzęku i bólu stawów. W przypadku ŁZS często występują okresy zaostrzeń, w których objawy pojawiają się lub nasilają, oraz okresy remisji, kiedy objawy ustępują.

ŁZS występuje, gdy układ odpornościowy omyłkowo atakuje stawy i skórę. Humira leczy ŁZS poprzez blokowanie białka zwanego TNF. Zmniejsza to aktywność układu odpornościowego, prowadząc do zmniejszenia liczby i nasilenia objawów ŁZS.

Skuteczność w łuszczycowym zapaleniu stawów

Humira okazała się skuteczna w leczeniu umiarkowanego do ciężkiego ŁZS u dorosłych.

W badaniach klinicznych naukowcy porównali lek Humira z placebo, aby sprawdzić, czy Humira była skuteczniejsza w zmniejszaniu nasilenia ŁZS.

W jednym badaniu u 20% osób, które przyjmowały lek Humira, po 12 tygodniach wystąpiło 70% zmniejszenie nasilenia i liczby objawów ŁZS. Porównano to z zaledwie 1% osób, które przyjmowały placebo. Po 24 tygodniach 23% osób, które przyjmowały lek Humira, zmniejszyło objawy ŁZS o 70% w porównaniu z 1% osób, które przyjmowały placebo.

Humira na zapalenie błony naczyniowej oka

Humira jest zatwierdzona przez FDA do leczenia niektórych typów zapalenia błony naczyniowej oka u dorosłych, które nie są spowodowane infekcją:

  • pośrednie zapalenie błony naczyniowej oka: zapalenie (obrzęk) środkowej części oka
  • zapalenie tylnej części oka: zapalenie tylnej części oka
  • zapalenie błony naczyniowej oka zapalenie błony naczyniowej oka: zapalenie całego oka

Zapalenie błony naczyniowej oka odnosi się do obrzęku środkowej warstwy oka, zwanej błony naczyniowej oka. Powoduje to takie objawy, jak ból, męty w oku, niewyraźne widzenie, wrażliwość na światło i zaczerwienienie oka. Nieleczone ciężkie przypadki zapalenia błony naczyniowej oka mogą prowadzić do utraty wzroku.

Czasami zapalenie błony naczyniowej oka jest wynikiem infekcji. Innym razem stan jest spowodowany chorobą autoimmunologiczną (stan, w którym układ odpornościowy omyłkowo atakuje organizm), taką jak reumatoidalne zapalenie stawów lub łuszczyca.

Humira leczy zapalenie błony naczyniowej oka poprzez blokowanie białka zwanego TNF. Zmniejsza to aktywność układu odpornościowego, prowadząc do wyleczenia uszkodzeń oka i poprawy widzenia.

Skuteczność w zapaleniu błony naczyniowej oka

Humira okazała się skuteczna w leczeniu zapalenia błony naczyniowej oka, które nie jest spowodowane infekcją.

W badaniach klinicznych naukowcy chcieli sprawdzić, jak długo lek Humira działał w leczeniu zapalenia błony naczyniowej oka u dorosłych. Czas, w którym objawy zapalenia błony naczyniowej oka się pogorszyły, nazwano niepowodzeniem leczenia. Jest to sytuacja, w której zmiany lub objawy zapalenia błony naczyniowej oka nasilają się (pod względem liczby lub nasilenia) podczas leczenia. Osoby biorące udział w badaniach przyjmowały Humira lub placebo.

Naukowcy odkryli, że objawy zapalenia błony naczyniowej oka pogorszyły się u 39,1% do 54,5% osób, które przyjmowały lek Humira. Porównano to z 55,0% do 78,5% osób, które przyjmowały placebo.

W jednym badaniu objawy zapalenia błony naczyniowej oka pogorszyły się po 5,6 miesiąca u połowy osób, które otrzymały lek Humira. Dla porównania, objawy zapalenia błony naczyniowej oka pogorszyły się po 3 miesiącach u połowy osób, które otrzymały placebo.

Wyniki badań u dzieci

W innym badaniu naukowcy chcieli sprawdzić, jak długo trwało, zanim dzieci w wieku od 2 do 17 lat z zapaleniem błony naczyniowej oka doszły do ​​niepowodzenia leczenia. Dzieci biorące udział w badaniach przyjmowały lek Humira z metotreksatem lub placebo z metotreksatem.

Naukowcy odkryli, że 26,7% dzieci, które przyjmowały lek Humira, miało niepowodzenie leczenia, w porównaniu z 60% dzieci, które przyjmowały placebo. Mniej niż połowa dzieci, które przyjmowały lek Humira, osiągnęła niepowodzenie leczenia po 80 tygodniach. Dla porównania, połowa dzieci, które otrzymywały placebo, zajęła 24,1 tygodnia, aby osiągnąć niepowodzenie leczenia.

Humira na zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK)

Humira jest zatwierdzona przez FDA do leczenia zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, które jest aktywne u dorosłych. „Aktywny” oznacza, że ​​masz objawy. Celem leku Humira jest zmniejszenie objawów przedmiotowych i podmiotowych AS.

ZA jest formą zapalenia stawów, która dotyka przede wszystkim kręgosłupa. Może również powodować ból stawów i sztywność innych części ciała. AS powoduje ciężki stan zapalny (obrzęk) kręgów, czyli małych kości tworzących kręgosłup. AS może prowadzić do przewlekłego (długotrwałego) bólu, niepełnosprawności i deformacji kręgosłupa w ciężkich przypadkach.

Czasami AS może mieć okresy zaostrzeń. Są to chwile, kiedy objawy się nasilają. Mogą również występować okresy remisji. Są to chwile, kiedy objawy ustępują, stają się rzadsze lub zanikają.

Nie do końca wiadomo, co powoduje ZA. Uważa się, że nieprawidłowe reakcje układu odpornościowego mogą odgrywać rolę, co oznacza, że ​​układ odpornościowy staje się aktywny, kiedy nie powinien. Humira leczy AS poprzez blokowanie białka zwanego TNF. Zmniejsza to aktywność układu odpornościowego, prowadząc do zmniejszenia objawów AS i zaostrzeń.

Skuteczność w zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa

Humira okazała się skuteczna w leczeniu AS u dorosłych.

W badaniach klinicznych oceniano, czy lek Humira był lepszy od placebo w łagodzeniu objawów AS.

Naukowcy odkryli, że 58% osób, które przyjmowały lek Humira, miało 20% poprawę objawów AS w 12. tygodniu. Dla porównania, 21% osób, które przyjmowały placebo, miało 20% poprawę objawów AS.

Ponadto po 24 tygodniach naukowcy odkryli, że 22% osób, które przyjmowały lek Humira, miało bardzo niski poziom aktywności choroby. Porównano to z zaledwie 6% osób, które przyjmowały placebo. Niski poziom aktywności choroby zdefiniowano jako mniej niż 20 punktów na 100-punktowej skali w czterech kategoriach mierzących częstotliwość i nasilenie objawów. W porównaniu z osobami, które przyjmowały placebo, osoby, które przyjmowały lek Humira, zgłaszały, że ich nasilenie i częstotliwość znacznie zmniejszyły się z powodu bólu pleców i stanu zapalnego.

Humira na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS)

Humira jest zatwierdzona przez FDA do leczenia młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, które jest ciężkie, wielostawowe i jest aktywne u dzieci w wieku 2 lat i starszych. „Wielostawowe” oznacza, że ​​stan dotyczy więcej niż jednego stawu. A „aktywny” odnosi się do faktu, że dziecko ma objawy.

MIZS, wcześniej znany jako młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów, jest najczęstszym typem zapalenia stawów występującym u dzieci. Dzieci z MIZS często mają wspólny ból, obrzęk i sztywność. Większość przypadków jest łagodna, ale nieleczona MIZS prawdopodobnie pogorszy się i może prowadzić do przewlekłego (długotrwałego) bólu i uszkodzenia stawów.

Nie wiadomo dokładnie, co powoduje MIZS, ale uważa się, że jest to wynikiem choroby autoimmunologicznej. Jest to rodzaj choroby, w której układ odpornościowy przez pomyłkę atakuje własne komórki organizmu. Humira leczy MIZS poprzez blokowanie białka zwanego TNF. Zmniejsza to aktywność układu odpornościowego.

Skuteczność w młodzieńczym idiopatycznym zapaleniu stawów

Humira badano u dzieci w wieku od 4 do 17 lat z wielostawowym MIZS. Wszystkie dzieci biorące udział w badaniu próbowały wcześniej innych leków na MIZS. W tym badaniu klinicznym naukowcy chcieli sprawdzić, czy Humira jest skuteczniejsza w zmniejszaniu nasilenia objawów MIZS w porównaniu z placebo.

Po 48 tygodniach stwierdzili, że 43% dzieci, które przyjmowały lek Humira, miało nawroty objawów, w porównaniu z 71% dzieci, które przyjmowały placebo. Ponadto 37% dzieci, które przyjmowały lek Humira i metotreksat, miało zaostrzenia objawów, w porównaniu z 65% dzieci, które przyjmowały placebo i metotreksat.

Humira na inne schorzenia

Oprócz zastosowań wymienionych powyżej, Humira może być używana poza wskazaniami. Zażywanie narkotyków niezarejestrowanych ma miejsce wtedy, gdy lek zatwierdzony do jednego użycia jest używany do innego, niezatwierdzonego. I możesz się zastanawiać, czy Humira jest używana w pewnych innych schorzeniach. Poniżej znajdują się informacje na temat innych możliwych zastosowań leku Humira.

Humira na chorobę zwyrodnieniową stawów (stosowanie poza wskazaniami)

Humira nie została zatwierdzona przez FDA do leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów, rodzaju zapalenia stawów. Ale lek może być używany poza wskazaniami dla tego stanu.

W jednym badaniu wzięło udział 56 osób z umiarkowaną do ciężkiej chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego. Dostali zastrzyk z humiry lub kwasu hialuronowego bezpośrednio w kolano. Naukowcy odkryli, że osoby, które otrzymały Humirę, zgłaszały bardziej znaczące zmniejszenie bólu w porównaniu z osobami, które otrzymały kwas hialuronowy.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o stosowaniu leku Humira w chorobie zwyrodnieniowej stawów, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Mogą polecić najlepsze dla Ciebie zabiegi.

Humira na Sarkoidozę (stosowanie poza wskazaniami)

Sarkoidoza to stan, w którym stan zapalny (obrzęk) komórek w organizmie gromadzi się w postaci mas lub guzków (nieprawidłowych narośli) na różnych narządach. Najczęściej atakuje płuca i węzły chłonne.

Humira nie jest zatwierdzona przez FDA do leczenia sarkoidozy. Ale lek może być używany niezgodnie z zaleceniami dla tego stanu.

W przeglądzie systematycznym przyjrzano się badaniom leków blokujących TNF w leczeniu różnych typów sarkoidozy. Przegląd wykazał, że Humira może działać w leczeniu postaci sarkoidozy, które atakują skórę lub oczy.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o przyjmowaniu leku Humira na sarkoidozę, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Mogą polecić najlepsze dla Ciebie zabiegi.

Humira dla IBS (niewłaściwe zastosowanie)

Zespół jelita drażliwego (IBS) to zaburzenie trawienia, które może powodować stały dyskomfort w dłuższej perspektywie.

Humira nie jest zatwierdzona przez FDA do leczenia IBS.

Jeśli chcesz dowiedzieć się o możliwych metodach leczenia IBS, porozmawiaj ze swoim lekarzem.

Humira na toczeń (może nie być odpowiednim zastosowaniem)

Toczeń to rodzaj choroby autoimmunologicznej (stan, w którym układ odpornościowy przez pomyłkę atakuje własne komórki organizmu).

Nie wiadomo, czy Humira jest skuteczna w leczeniu tocznia. Niektórzy naukowcy uważają, że leki zwane blokerami czynnika martwicy nowotworu (TNF) mogą być przydatne w leczeniu tocznia. Humira jest rodzajem blokera TNF.

Z drugiej strony Humira może powodować reakcję układu odpornościowego zwaną zespołem toczniopodobnym. (Zobacz sekcję „Działania niepożądane leku Humira” powyżej, aby dowiedzieć się więcej). Chociaż było to bardzo rzadkie, był to efekt uboczny leku zgłaszany podczas badań klinicznych.

Jeśli masz pytania dotyczące leczenia tocznia, porozmawiaj z lekarzem.

Humira i dzieci

FDA zatwierdziła Humirę do leczenia następujących schorzeń u dzieci:

  • młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego u dzieci w wieku 2 lat i starszych
  • choroba Leśniowskiego-Crohna o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego u dzieci w wieku 6 lat i starszych
  • niektóre rodzaje zapalenia błony naczyniowej oka u dzieci w wieku 2 lat i starszych
  • umiarkowane do ciężkiego ropne zapalenie gruczołów potowych u dzieci w wieku 12 lat i starszych

Więcej informacji na temat schorzeń, w których można stosować lek Humira u dzieci, można znaleźć w poszczególnych rozdziałach powyżej.

Stosowanie Humiry z innymi lekami

W zależności od schorzenia, w którym jest stosowany, Humira może, ale nie musi być stosowana z innymi lekami.

Humira jest powszechnie stosowana z klasą leków znanych jako leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARD).

Przykłady DMARD obejmują:

  • metotreksat (Trexall)
  • leflunomid (Arava)
  • hydroksychlorochina (Plaquenil)
  • sulfasalazyna (azulfidyna)

Na przykład Humira jest powszechnie stosowana z metotreksatem w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) i młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów (MIZS).

W przypadku pytań dotyczących przyjmowania leku Humira z innymi lekami należy porozmawiać z lekarzem.

Humira pen i inne formularze

Humira jest dostępna w trzech postaciach: wstępnie napełnionym wstrzykiwaczem, ampułko-strzykawką i fiolką z płynnym roztworem. Lek podaje się we wstrzyknięciu bezpośrednio pod skórę (podskórnie). Lekarz może podać Ci zastrzyki z lekiem Humira. Ale jeśli lekarz wyrazi na to zgodę, możesz być w stanie samodzielnie wykonywać zastrzyki w domu za pomocą wstrzykiwacza lub strzykawki. Najpierw musiałbyś zostać przeszkolony.

Zarówno wstrzykiwacze, jak i strzykawki są wstępnie napełnione pojedynczą dawką leku Humira i dostarczane z igłami. Dostępne są również specjalne „opakowania startowe” Humiry, które zawierają kilka fabrycznie napełnionych wstrzykiwaczy lub strzykawek.

Humira jest również dostępna w fiolkach jednodawkowych. Ale ten formularz może być używany tylko przez pracowników służby zdrowia. Nie będziesz mógł sam używać fiolek.

W przypadku pytań dotyczących odpowiedniej postaci leku Humira lub sposobu samodzielnego wykonywania wstrzyknięć należy porozmawiać z lekarzem.

Dawkowanie Humiry

Dawkowanie leku Humira przepisane przez lekarza będzie zależeć od kilku czynników. Obejmują one:

  • rodzaj i ciężkość stanu, w leczeniu którego stosuje się lek Humira
  • Twój wiek
  • formę Humiry, którą przyjmujesz
  • inne schorzenia, które możesz mieć

Zazwyczaj lekarz rozpocznie leczenie od małej dawki. Następnie będą dostosowywać go z czasem, aby osiągnąć odpowiednią dla Ciebie kwotę. Twój lekarz ostatecznie przepisze najmniejszą dawkę, która zapewni pożądany efekt.

Poniższe informacje opisują dawki, które są powszechnie stosowane lub zalecane. Pamiętaj jednak, aby przyjmować dawkę przepisaną przez lekarza. Twój lekarz określi najlepszą dawkę dostosowaną do twoich potrzeb.

Formy i mocne strony narkotyków

Humira występuje w trzech formach:

  • Wstrzykiwacz jednodawkowy. Jest dostępny w następujących mocnych stronach:
    • 40 mg / 0,4 ml
    • 40 mg / 0,8 ml
    • 80 mg / 0,8 ml
  • Ampułko-strzykawka jednodawkowa. Jest dostępny w następujących mocnych stronach:
    • 10 mg / 0,1 ml
    • 10 mg / 0,2 ml
    • 20 mg / 0,2 ml
    • 20 mg / 0,4 ml
    • 40 mg / 0,4 ml
    • 40 mg / 0,8 ml
    • 80 mg / 0,8 ml
  • Fiolka jednodawkowa z płynnym roztworem. Jest dostępny w jednej mocy: 40 mg / 0,8 ml.

Więcej informacji na temat formularzy leku i sposobu ich podawania można znaleźć w powyższej sekcji zatytułowanej „Humira Pen i inne formularze”.

Dawkowanie dla dorosłych

Dawki leku Humira dla dorosłych mogą się różnić w zależności od stanu leczonego lekiem.

Dawkowanie w łuszczycy plackowatej

W przypadku łuszczycy plackowatej zalecana dawka początkowa produktu Humira to 80 mg. Następnie podaje się dawkę 40 mg co drugi tydzień, zaczynając tydzień po wykonaniu pierwszego wstrzyknięcia.

Aby pomóc w przestrzeganiu opisanego powyżej schematu dawkowania, Humira jest dostarczana w zestawie startowym zawierającym kilka fabrycznie napełnionych wstrzykiwaczy lub strzykawek. Ten zestaw pomoże upewnić się, że używasz prawidłowej dawki wstrzykiwacza podczas pierwszego miesiąca przyjmowania leku Humira.

Dawkowanie w przypadku ropnego zapalenia gruczołów potowych (HS)

W przypadku ropnego zapalenia gruczołów potowych zalecane dawkowanie preparatu Humira jest następujące:

  • Najpierw otrzymasz dawkę nasycającą 160 mg. Dawka nasycająca ma na celu szybkie wprowadzenie leku do organizmu i natychmiastowe rozpoczęcie jego działania. Można przyjąć dawkę nasycającą jako jedną dawkę na 1 dzień lub podzielić ją na 2 kolejne dni.
  • Dwa tygodnie później (dzień 15) otrzymasz dawkę 80 mg.
  • Dwa tygodnie później (dzień 29) zaczniesz przyjmować zastrzyk 40 mg co tydzień.

Aby pomóc w przestrzeganiu opisanego powyżej schematu dawkowania, Humira jest dostarczana w zestawie startowym zawierającym kilka fabrycznie napełnionych wstrzykiwaczy lub strzykawek. Ten zestaw pomoże upewnić się, że używasz prawidłowej dawki wstrzykiwacza podczas pierwszego miesiąca przyjmowania leku Humira.

Dawkowanie w reumatoidalnym zapaleniu stawów (RZS)

W przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów zalecana dawka produktu Humira to 40 mg co drugi tydzień.

Jeśli pacjent nie przyjmuje metotreksatu (Trexall) z lekiem Humira na RZS, lekarz może zwiększyć dawkę do 40 mg co tydzień.

Dawkowanie w łuszczycowym zapaleniu stawów (ŁZS)

W łuszczycowym zapaleniu stawów zalecana dawka produktu Humira to 40 mg co drugi tydzień.

Dawkowanie we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego (UC)

W przypadku wrzodziejącego zapalenia jelita grubego zalecane dawkowanie preparatu Humira jest następujące:

  • Najpierw otrzymasz dawkę nasycającą 160 mg. Możesz mieć to jako jedną dawkę w ciągu 1 dnia lub podzielić na 2 kolejne dni.
  • Dwa tygodnie później (dzień 15) otrzymasz dawkę 80 mg.
  • Dwa tygodnie później (dzień 29) zaczniesz przyjmować zastrzyk 40 mg co drugi tydzień.

Aby pomóc w przestrzeganiu opisanego powyżej schematu dawkowania, Humira jest dostarczana w zestawie startowym zawierającym kilka fabrycznie napełnionych wstrzykiwaczy lub strzykawek. Ten zestaw pomoże upewnić się, że używasz właściwej dawki wstrzykiwacza podczas pierwszego miesiąca przyjmowania leku Humira.

Dawkowanie w chorobie Leśniowskiego-Crohna (CD)

W przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna (CD) zalecane dawkowanie preparatu Humira jest następujące:

  • Najpierw otrzymasz dawkę nasycającą 160 mg. Możesz mieć to jako jedną dawkę w ciągu 1 dnia lub podzielić na 2 kolejne dni.
  • Dwa tygodnie później (dzień 15) otrzymasz dawkę 80 mg.
  • Dwa tygodnie później (dzień 29) zaczniesz przyjmować zastrzyk 40 mg co drugi tydzień.

Aby pomóc w przestrzeganiu opisanego powyżej schematu dawkowania, Humira jest dostarczana w zestawie startowym zawierającym kilka fabrycznie napełnionych wstrzykiwaczy lub strzykawek. Ten zestaw pomoże upewnić się, że używasz właściwej dawki wstrzykiwacza podczas pierwszego miesiąca przyjmowania leku Humira.

Dawkowanie w przypadku zapalenia błony naczyniowej oka

W przypadku zapalenia błony naczyniowej oka zalecana dawka początkowa produktu Humira to 80 mg. Następnie podaje się dawkę 40 mg co drugi tydzień, zaczynając tydzień po wykonaniu pierwszego wstrzyknięcia.

Aby pomóc w przestrzeganiu opisanego powyżej schematu dawkowania, Humira jest dostarczana w zestawie startowym zawierającym kilka fabrycznie napełnionych wstrzykiwaczy lub strzykawek. Ten zestaw pomoże upewnić się, że używasz właściwej dawki wstrzykiwacza podczas pierwszego miesiąca przyjmowania leku Humira.

Dawkowanie w zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa (ZZSK)

W zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa zalecana dawka produktu Humira to 40 mg co drugi tydzień.

Dawkowanie pediatryczne

Oto kilka informacji na temat dawkowania leku Humira u dzieci.

Dawkowanie pediatryczne w leczeniu ropnego zapalenia gruczołów potowych (HS)

W przypadku stosowania w HS u dzieci w wieku 12 lat i starszych, Humira jest dawkowana na podstawie masy ciała w następujący sposób:

  • Dzieci o masie ciała od 66 funtów do 131 funtów (30 kg do 59 kg): W pierwszym dniu dziecko otrzyma dawkę nasycającą 80 mg. W 8. dniu otrzymają 40 mg. Potem będą dostawać 40 mg co drugi tydzień.
  • Dzieci o masie ciała 132 funtów (60 kg) lub więcej: Twoje dziecko otrzyma dawkę nasycającą 160 mg w pierwszym dniu lub można ją podzielić na dwie dawki, które będą podawane w ciągu 2 kolejnych dni. W 15 dniu otrzymają 80 mg. 29. dnia otrzymają 40 mg. Potem będą dostawać 40 mg co tydzień.

Aby pomóc w przestrzeganiu opisanego powyżej schematu dawkowania, Humira jest dostarczana w zestawie startowym zawierającym kilka fabrycznie napełnionych wstrzykiwaczy lub strzykawek. Ten zestaw pomoże upewnić się, że używasz prawidłowej dawki wstrzykiwacza podczas pierwszego miesiąca przyjmowania leku Humira przez dziecko.

Dawkowanie pediatryczne w chorobie Leśniowskiego-Crohna (CD)

W przypadku stosowania w chorobie Leśniowskiego-Crohna u dzieci w wieku 6 lat i starszych, Humira jest dawkowana na podstawie masy ciała w następujący sposób:

  • Dzieci o masie ciała od 37 funtów do 87 funtów (17 kg do 39 kg): Pierwszego dnia dziecko otrzyma dawkę nasycającą 80 mg. W dniu 15 otrzymają 40 mg. Następnie począwszy od 29 dnia będą otrzymywać 20 mg co drugi tydzień.
  • Dzieci o masie ciała 88 funtów (40 kg) lub więcej: Twoje dziecko otrzyma dawkę nasycającą 160 mg w pierwszym dniu lub można ją podzielić na dwie dawki, które będą podawane w dwóch kolejnych dniach. W 15 dniu otrzymają 80 mg. 29. dnia otrzymają 40 mg. Następnie będą otrzymywać 40 mg co drugi tydzień.

Aby pomóc w przestrzeganiu opisanego powyżej schematu dawkowania, Humira jest dostarczana w zestawie startowym zawierającym kilka fabrycznie napełnionych wstrzykiwaczy lub strzykawek. Ten zestaw pomoże upewnić się, że używasz prawidłowej dawki wstrzykiwacza podczas pierwszego miesiąca przyjmowania leku Humira przez dziecko.

Dawka pediatryczna w zapaleniu błony naczyniowej oka

W przypadku stosowania w zapaleniu błony naczyniowej oka u dzieci w wieku 2 lat i starszych, Humira jest dawkowana na podstawie masy ciała w następujący sposób:

  • Dzieci o masie ciała od 22 funtów do 32 funtów (10 kg do 14 kg): 10 mg co drugi tydzień
  • Dzieci o masie ciała od 33 funtów do 65 funtów (15 kg do 29 kg): 20 mg co drugi tydzień
  • Dzieci o masie ciała 66 funtów (30 kg) lub więcej: 40 mg co drugi tydzień

Dawkowanie w przypadku młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów (MIZS)

W przypadku młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów (MIZS) u dzieci w wieku 2 lat i starszych dawki leku Humira są ustalane na podstawie masy ciała:

  • Dzieci o masie ciała od 22 funtów do 32 funtów (10 kg do 14 kg): 10 mg co drugi tydzień
  • Dzieci o masie ciała od 33 funtów do 65 funtów (15 kg do 29 kg): 20 mg co drugi tydzień
  • Dzieci o masie ciała 66 funtów lub więcej (30 kg): 40 mg co drugi tydzień

A jeśli przegapię dawkę?

W przypadku pominięcia dawki leku Humira, następną dawkę należy przyjąć, gdy tylko sobie o tym przypomnisz. Następnie należy przyjąć następną dawkę o zwykłej porze, aby wrócić do harmonogramu.

Aby upewnić się, że nie przegapisz dawki, spróbuj ustawić przypomnienie w telefonie. Możesz również zapisać swój harmonogram w kalendarzu.

Czy będę musiał używać tego leku przez długi czas?

Humira jest przeznaczona do długotrwałego leczenia. Jeśli ty i twój lekarz ustalicie, że Humira jest dla ciebie bezpieczna i skuteczna, prawdopodobnie zabierzesz to na dłuższą metę.

Jak wstrzykiwać lek Humira

Humira podaje się we wstrzyknięciu bezpośrednio pod skórę (podskórnie). Pacjent może mieć możliwość samodzielnego wykonywania zastrzyków leku Humira w domu. Jeśli tak, Twój lekarz lub farmaceuta najpierw pokaże Ci, jak stosować lek. Jednak w niektórych przypadkach może być konieczne zgłoszenie się do lekarza w celu wykonania wstrzyknięcia.

Miejsca wstrzyknięć leku Humira

Można samodzielnie wykonywać wstrzyknięcia leku Humira w brzuch lub w przednią część uda. Pamiętaj, aby wstrzyknąć lek bezpośrednio w skórę. Nie próbuj wstrzykiwać Humiry przez ubranie.

I pamiętaj, aby za każdym razem, gdy robisz sobie zastrzyk, wybierać inne miejsce na ciele. Nowa witryna powinna znajdować się co najmniej 1 cal od ostatniego używanego obszaru. Pomaga to zapobiegać nadmiernej wrażliwości skóry i zmniejsza ryzyko reakcji w miejscu wstrzyknięcia, takich jak ból. Nie wstrzykiwać leku Humira w miejsce, w którym skóra jest zaczerwieniona, posiniaczona, tkliwa lub twarda.

Aby uzyskać więcej informacji na temat prawidłowego wykonywania zastrzyku leku Humira, odwiedź witrynę internetową producenta leku. Zawiera szczegółowe instrukcje wideo krok po kroku.

Kiedy wziąć

W zależności od schorzenia, w którym stosuje się lek Humira, pacjent będzie wykonywał wstrzyknięcia samodzielnie lub co 1 do 2 tygodni. (Aby uzyskać więcej informacji na temat częstotliwości wykonywania wstrzyknięć, zobacz powyższą sekcję „Dawkowanie leku Humira”).

Aby upewnić się, że nie przegapisz dawki, spróbuj ustawić przypomnienie w telefonie. Możesz również zapisać swój harmonogram w kalendarzu.

Alternatywy dla Humiry

Dostępne są inne leki, które mogą leczyć twój stan. Niektóre mogą być dla Ciebie lepsze niż inne. Jeśli jesteś zainteresowany znalezieniem alternatywy dla leku Humira, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Mogą ci powiedzieć o innych lekach, które mogą ci pomóc.

Uwaga: Niektóre z wymienionych poniżej leków są stosowane niezgodnie z zaleceniami w leczeniu tych szczególnych schorzeń. Stosowanie pozarejestracyjne ma miejsce, gdy lek zatwierdzony do leczenia jednej choroby jest stosowany do leczenia innej choroby.

Alternatywy dla łuszczycy plackowatej

Przykłady innych leków, które mogą być stosowane w leczeniu łuszczycy plackowatej, obejmują:

  • zabiegi miejscowe (nakładane na skórę), takie jak:
    • syntetyczna witamina D.
    • miejscowe kortykosteroidy
    • miejscowe retinoidy
  • certolizumab pegol (Cimzia)
  • sekukinumab (Cosentyx)
  • etanercept (Enbrel)
  • metotreksat (Trexall)
  • apremilast (Otezla)
  • infliksymab (Remicade)
  • ustekinumab (Stelara)
  • iksekizumab (Taltz)
  • guselkumab (Tremfya)

Alternatywy dla ropnego zapalenia gruczołów potowych (HS)

Przykłady innych leków, które mogą być stosowane w leczeniu ropnego zapalenia gruczołów potowych, obejmują:

  • acetaminofen (Tylenol)
  • kortykosteroidy, takie jak prednizon lub prednizolon
  • metotreksat (Trexall)
  • niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen (Advil, inne)
  • infliksymab (Remicade)
  • miejscowa lidokaina
  • miejscowe retinoidy

Alternatywy dla reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS)

Przykłady innych leków, które mogą być stosowane w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, obejmują:

  • acetaminofen (Tylenol)
  • certolizumab pegol (Cimzia)
  • kortykosteroidy, takie jak prednizon lub metyloprednizolon
  • etanercept (Enbrel)
  • hydroksychlorochina (Plaquenil)
  • leflunomid (Arava)
  • metotreksat (Trexall)
  • niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen (Advil, inne) lub celekoksyb (Celebrex)
  • abatacept (Orencia)
  • infliksymab (Remicade)
  • golimumab (Simponi)
  • tofacytynib (Xeljanz)

Alternatywy dla łuszczycowego zapalenia stawów (PsA)

Przykłady innych leków, które mogą być stosowane w leczeniu łuszczycowego zapalenia stawów, obejmują:

  • certolizumab pegol (Cimzia)
  • sekukinumab (Cosentyx)
  • etanercept (Enbrel)
  • leflunomid (Arava)
  • niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen (Advil, inne) lub celekoksyb (Celebrex)
  • abatacept (Orencia)
  • apremilast (Otezla)
  • infliksymab (Remicade)
  • golimumab (Simponi)
  • ustekinumab (Stelara)
  • iksekizumab (Taltz)
  • tazaroten (Tazorac)
  • tofacytynib (Xeljanz)

Alternatywy dla wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (UC)

Przykłady innych leków, które mogą być stosowane w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, obejmują:

  • azatiopryna (imuran)
  • balsalazyd (Colazal)
  • kortykosteroidy, takie jak budezonid, hydrokortyzon i prednizon
  • wedolizumab (Entyvio)
  • mesalamina (Asacol, Lialda)
  • olsalazyna (Dipentum)
  • infliksymab (Remicade)
  • golimumab (Simponi)
  • ustekinumab (Stelara)
  • sulfasalazyna (azulfidyna)
  • tofacytynib (Xeljanz)

Alternatywy dla choroby Leśniowskiego-Crohna (CD)

Przykłady innych leków, które mogą być stosowane w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna:

  • antybiotyki, takie jak metronidazol lub cyprofloksacyna (Cipro)
  • azatiopryna (imuran)
  • balsalazyd (Colazal)
  • certolizumab pegol (Cimzia)
  • kortykosteroidy, takie jak budezonid, hydrokortyzon i prednizon
  • wedolizumab (Entyvio)
  • mesalamina (Asacol, Lialda)
  • metotreksat (Trexall)
  • infliksymab (Remicade)
  • ustekinumab (Stelara)

Alternatywy dla zapalenia błony naczyniowej oka

Przykłady innych leków, które mogą być stosowane w leczeniu zapalenia błony naczyniowej oka:

  • azatiopryna (imuran)
  • kortykosteroidy, takie jak prednizon
  • cyklosporyna (Gengraf, Sandimmune)
  • metotreksat (Trexall)
  • mykofenolan mofetylu (CellCept)
  • infliksymab (Remicade)
  • rytuksymab (Rituxan)

Alternatywy dla zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa (ZZSK)

Przykłady innych leków, które mogą być stosowane w leczeniu zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, obejmują:

  • certolizumab pegol (Cimzia)
  • kortykosteroidy, takie jak prednizon lub prednizolon
  • sekukinumab (Cosentyx)
  • etanercept (Enbrel)
  • niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen (Advil, inne) lub naproksen (Aleve)
  • infliksymab (Remicade)
  • golimumab (Simponi)
  • sulfasalazyna (azulfidyna)
  • iksekizumab (Taltz)

Alternatywy dla młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów (MIZS)

Przykłady innych leków, które mogą być stosowane w leczeniu młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, obejmują:

  • tofilizumab (Actemra)
  • etanercept (Enbrel)
  • leflunomid (Arava)
  • metotreksat (Trexall)
  • niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen (Advil) lub naproksen (Aleve)
  • abatacept (Orencia)
  • rytuksymab (Rituxan)
  • sulfasalazyna (azulfidyna)

Humira kontra Entyvio

Możesz się zastanawiać, jak Humira wypada w porównaniu z innymi lekami przepisywanymi do podobnych zastosowań. Tutaj przyjrzymy się, jak Humira i Entyvio są do siebie podobni i różni.

Składniki

Humira zawiera substancję czynną adalimumab. Entyvio zawiera czynny lek wedolizumab. Zarówno adalimumab, jak i wedolizumab to rodzaje leków zwanych lekami biologicznymi. Leki biologiczne to leki wytwarzane z żywych komórek.

Zarówno adalimumab, jak i wedolizumab to rodzaje leków zwanych przeciwciałami monoklonalnymi. Są to leki biologiczne wytwarzane z komórek układu odpornościowego.

Humira należy do klasy leków zwanych blokerami czynnika martwicy nowotworu (TNF). Entyvio należy do klasy leków zwanych antagonistami receptora integryny. Grupa leków to grupa leków, które działają w podobny sposób.

Używa

Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziła Humira do leczenia następujących schorzeń:

  • reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) u dorosłych
  • młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS) u dzieci w wieku 2 lat i starszych
  • łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) u dorosłych
  • zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) u dorosłych
  • Choroba Leśniowskiego-Crohna (CD) u dorosłych oraz dzieci w wieku 6 lat i starszych
  • wrzodziejące zapalenie jelita grubego (UC) u dorosłych
  • łuszczyca plackowata u dorosłych
  • ropne zapalenie gruczołów potowych (HS) u dorosłych oraz dzieci w wieku 12 lat i starszych
  • niektóre rodzaje zapalenia błony naczyniowej oka u dorosłych oraz dzieci w wieku 2 lat i starszych

Szczegółowe informacje na temat stosowania leku Humira w leczeniu tych schorzeń można znaleźć w częściach „Humira w łuszczycy plackowatej” i „Inne zastosowania leku Humira” powyżej.

Entyvio jest zatwierdzony przez FDA do leczenia następujących schorzeń:

  • UC u dorosłych, które jest umiarkowane do ciężkiego. Musiałeś już wypróbować lek zwany blokerem TNF lub immunomodulatorem, ale to nie zadziałało lub nie mogłeś go tolerować. Albo musiałeś już wypróbować kortykosteroid, ale nie zadziałał na ciebie, nie mogłeś go tolerować lub stałeś się od niego zależny.
  • CD u dorosłych o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego. Pewnie próbowałeś już blokera TNF lub immunomodulatora, ale to nie zadziałało lub nie mogłeś tego tolerować.Albo musiałeś już wypróbować kortykosteroid, ale nie zadziałał na ciebie, nie mogłeś go tolerować lub stałeś się od niego zależny.

Tak więc zarówno Humira, jak i Entyvio są zatwierdzone przez FDA do leczenia umiarkowanego do ciężkiego UC u dorosłych i umiarkowanego do ciężkiego CD u dorosłych.

Formularze i sposób podawania leków

Humira występuje w trzech postaciach: wstrzykiwacz jednodawkowy, ampułko-strzykawka jednodawkowa i fiolka jednodawkowa z płynnym roztworem.

Humira podaje się we wstrzyknięciu bezpośrednio pod skórę (podskórnie). Lekarz może podać Ci zastrzyki z lekiem Humira. Ale jeśli lekarz wyrazi na to zgodę, możesz być w stanie samodzielnie wykonywać zastrzyki w domu za pomocą wstrzykiwacza lub strzykawki. Najpierw musiałbyś zostać przeszkolony. Humira w postaci fiolki może być używana wyłącznie przez pracowników służby zdrowia. Nie będziesz mógł sam używać fiolek.

Entyvio ma postać proszku w fiolce jednodawkowej. Pracownik służby zdrowia doda do niego płyn, aby przygotować rozwiązanie. Lek podaje się we wlewie dożylnym (IV), co oznacza, że ​​jest wstrzykiwany bezpośrednio do żyły przez pewien czas. Entyvio musi być podane przez lekarza.

Skutki uboczne i ryzyko

Chociaż Humira i Entyvio zawierają różne aktywne leki, leki te mogą powodować bardzo podobne skutki uboczne, ale także inne. Poniżej znajdują się przykłady tych skutków ubocznych.

Łagodne skutki uboczne

Listy te zawierają do 10 najczęstszych łagodnych skutków ubocznych, które mogą wystąpić podczas stosowania leku Humira, Entyvio lub zarówno Humiry, jak i Entyvio (przyjmowane osobno).

  • Może wystąpić w przypadku Humiry:
    • reakcje w miejscu wstrzyknięcia (swędzenie, ból lub obrzęk w pobliżu miejsca wstrzyknięcia)
  • Może wystąpić w przypadku Entyvio:
    • zmęczenie (brak energii)
    • gorączka
    • ból stawu
  • Może wystąpić zarówno z Humirą, jak i Entyvio:
    • bół głowy
    • infekcje górnych dróg oddechowych, takie jak przeziębienie
    • wysypka

Poważne skutki uboczne

Listy te zawierają przykłady poważnych skutków ubocznych, które mogą wystąpić podczas stosowania leku Humira, Entyvio lub obu leków (przyjmowanych osobno).

  • Może wystąpić w przypadku Humiry:
    • niewydolność serca
    • zespół toczniopodobny (reakcja układu odpornościowego)
    • zaburzenia nerwowe lub choroby demielinizacyjne, takie jak drgawki lub stwardnienie rozsiane (SM)
    • zaburzenia krwi, takie jak niedokrwistość (mała liczba czerwonych krwinek)
    • rak, * taki jak chłoniak (rak białych krwinek)
  • Może wystąpić w przypadku Entyvio:
    • reakcje związane z infuzją, takie jak nudności lub gorączka
    • rzadka, agresywna choroba wirusowa znana jako postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia
  • Może wystąpić zarówno w przypadku Humiry, jak i Entyvio:
    • Reakcja alergiczna
    • uszkodzenie wątroby
    • poważne infekcje *, takie jak gruźlica (TB) lub zapalenie płuc

* Humira ma ostrzeżenia w pudełkach dla tych skutków ubocznych. Ostrzeżenie w pudełku jest najpoważniejszym ostrzeżeniem ze strony FDA. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Ostrzeżenia FDA” na początku tego artykułu.

Skuteczność

Jedynymi schorzeniami, w leczeniu których stosuje się preparaty Humira i Entyvio, są wrzodziejące zapalenie jelita grubego (UC) u dorosłych i choroba Leśniowskiego-Crohna (CD) u dorosłych.

Skuteczność w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego

Zastosowanie Humiry i Entyvio w leczeniu umiarkowanego do ciężkiego UC zostało bezpośrednio porównane w badaniu klinicznym. Naukowcy losowo przydzielili 769 dorosłym do otrzymywania Humiry lub Entyvio przez 52 tygodnie, a następnie przeanalizowali wyniki. Celem było sprawdzenie, który lek był lepszy w wywoływaniu klinicznej remisji UC. Jest to zmniejszenie stanu zapalnego (obrzęku), co prowadzi do mniejszej liczby i mniej ostrych objawów.

Po 52 tygodniach 31,3% osób, które otrzymały Entyvio, było w remisji klinicznej w porównaniu z 22,5% osób, które otrzymały Humira. Jednak 21,8% osób, które otrzymały Humira, było w stanie osiągnąć remisję bez stosowania kortykosteroidów, w porównaniu z 12,6% osób, które otrzymały Entyvio.

W innej analizie przyjrzano się kilku badaniom klinicznym. Naukowcy odkryli, że Entyvio był skuteczniejszy w łagodzeniu niektórych objawów UC (takich jak krwawienie z odbytu) i powodowaniu remisji niż Humira. Okazało się również, że mniej osób przestało przyjmować lek Entyvio niż Humira z powodu działań niepożądanych.

Skuteczność w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna

Inna analiza badań klinicznych dotyczyła osób z umiarkowaną do ciężkiej chorobą Leśniowskiego-Crohna. Naukowcy odkryli, że Humira z większym prawdopodobieństwem powoduje remisję niż placebo. Z drugiej strony Entyvio nie miał większego prawdopodobieństwa wywołania remisji niż placebo. Naukowcy ustalili również, że Humira była skuteczniejsza w utrzymywaniu remisji choroby.

Koszty

Humira i Entyvio to leki markowe. Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziła pięć biopodobnych wersji leku Humira: Hyrimoz, Hadlima, Amjevita, Cyltezo i Abrilada. Jednak te leki biopodobne mogą nie być dostępne dla opinii publicznej w USA przez kilka lat.

Obecnie nie są dostępne żadne leki biopodobne Entyvio, ale są one w trakcie opracowywania.

Lek biopodobny to lek podobny do leku markowego. Z drugiej strony lek generyczny jest dokładną kopią markowego leku. Leki biopodobne są oparte na lekach biologicznych, które są tworzone z części organizmów żywych. Leki generyczne są oparte na zwykłych lekach wytwarzanych z chemikaliów. Leki biopodobne i generyczne również zwykle kosztują mniej niż leki markowe.

Według szacunków na GoodRx.com, Humira zazwyczaj kosztuje więcej niż Entyvio w ciągu 1 roku. Rzeczywista cena, jaką zapłacisz za jeden z leków, zależy od Twojego planu ubezpieczeniowego, Twojej lokalizacji i używanej apteki.

Humira kontra Cosentyx

Możesz się zastanawiać, jak Humira wypada w porównaniu z innymi lekami przepisywanymi do podobnych zastosowań. Tutaj przyjrzymy się, jak Humira i Cosentyx są do siebie podobni i różni.

Składniki

Humira zawiera substancję czynną adalimumab. Cosentyx zawiera substancję czynną sekukinumab. Zarówno adalimumab, jak i sekukinumab to rodzaje leków zwanych lekami biologicznymi. Leki biologiczne to leki wytwarzane z żywych komórek.

Zarówno adalimumab, jak i sekukinumab to rodzaje leków zwanych przeciwciałami monoklonalnymi. Są to leki biologiczne wytwarzane z komórek układu odpornościowego.

Humira należy do klasy leków zwanych blokerami czynnika martwicy nowotworu (TNF). Cosentyx należy do klasy leków zwanych blokerami interleukiny-17A (IL-17A). Grupa leków to grupa leków, które działają w podobny sposób.

Używa

Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziła Humira do leczenia następujących schorzeń:

  • reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) u dorosłych
  • młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS) u dzieci w wieku 2 lat i starszych
  • łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) u dorosłych
  • zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) u dorosłych
  • Choroba Leśniowskiego-Crohna (CD) u dorosłych oraz dzieci w wieku 6 lat i starszych
  • wrzodziejące zapalenie jelita grubego (UC) u dorosłych
  • łuszczyca plackowata u dorosłych
  • ropne zapalenie gruczołów potowych (HS) u dorosłych oraz dzieci w wieku 12 lat i starszych
  • niektóre rodzaje zapalenia błony naczyniowej oka u dorosłych oraz dzieci w wieku 2 lat i starszych

Szczegółowe informacje na temat stosowania leku Humira w leczeniu tych schorzeń można znaleźć w częściach „Humira w łuszczycy plackowatej” i „Inne zastosowania leku Humira” powyżej.

Cosentyx jest zatwierdzony przez FDA do leczenia:

  • Łuszczyca plackowata o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego u dorosłych. Aby stosować Cosentyx, musisz kwalifikować się do fototerapii lub terapii ogólnoustrojowej. Światłoterapia wykorzystuje światło w leczeniu łuszczycy plackowatej. Terapia ogólnoustrojowa odnosi się do leków, które działają na całe ciało, aby powstrzymać tworzenie się płytek (plam na skórze).
  • Łuszczycowe zapalenie stawów u dorosłych. Musi być aktywne łuszczycowe zapalenie stawów. „Aktywny” oznacza, że ​​obecnie masz objawy.
  • Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa u dorosłych. Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa musi być aktywne.

Zatem zarówno Humira, jak i Cosentyx są zatwierdzone do leczenia łuszczycy plackowatej u dorosłych, łuszczycowego zapalenia stawów u dorosłych i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa u dorosłych.

Formularze i sposób podawania leków

Humira występuje w trzech różnych formach: wstrzykiwacz jednodawkowy, ampułko-strzykawka jednodawkowa i fiolka jednodawkowa z płynnym roztworem.

Cosentyx jest również dostępny w trzech różnych formach: jednorazowy wstrzykiwacz Sensoready, jednorazowa ampułko-strzykawka i jednorazowa fiolka z proszkiem. Pracownik służby zdrowia doda do niego płyn, aby przygotować rozwiązanie.

Lek Humira i Cosentyx podaje się we wstrzyknięciu bezpośrednio pod skórę (podskórnie). Lekarz może wykonać zastrzyki. Ale jeśli lekarz wyrazi na to zgodę, możesz być w stanie samodzielnie wykonywać zastrzyki w domu za pomocą wstrzykiwacza lub strzykawki. Najpierw musiałbyś zostać przeszkolony. Postaci leków w fiolkach mogą być używane wyłącznie przez pracowników służby zdrowia. Nie będziesz mógł sam używać fiolek.

Skutki uboczne i ryzyko

Humira i Cosentyx zawierają różne, ale podobne leki czynne. Dlatego te leki mogą powodować bardzo podobne skutki uboczne, ale także kilka innych. Poniżej znajdują się przykłady tych skutków ubocznych.

Łagodne skutki uboczne

Listy te zawierają do 10 najczęstszych łagodnych skutków ubocznych, które mogą wystąpić podczas stosowania leku Humira, Cosentyx lub obu leków Humira i Cosentyx (przyjmowane pojedynczo).

  • Może wystąpić w przypadku Humiry:
    • wysypka
    • reakcje w miejscu wstrzyknięcia (swędzenie, ból lub obrzęk w pobliżu miejsca wstrzyknięcia)
  • Może wystąpić w przypadku Cosentyx:
    • biegunka
  • Może wystąpić zarówno w przypadku Humiry, jak i Cosentyx:
    • bół głowy
    • infekcje górnych dróg oddechowych, takie jak przeziębienie

Poważne skutki uboczne

Listy te zawierają przykłady poważnych działań niepożądanych, które mogą wystąpić podczas stosowania leku Humira, Cosentyx lub obu leków (przyjmowanych osobno).

  • Może wystąpić w przypadku Humiry:
    • niewydolność serca
    • zespół toczniopodobny (reakcja układu odpornościowego)
    • zaburzenia nerwowe lub choroby demielinizacyjne, takie jak drgawki lub stwardnienie rozsiane (SM)
    • zaburzenia krwi, takie jak niedokrwistość (mała liczba czerwonych krwinek)
    • rak, * taki jak chłoniak (rak białych krwinek)
    • uszkodzenie wątroby
  • Może wystąpić w przypadku Cosentyx:
    • nowa lub pogarszająca się choroba zapalna jelit
  • Może wystąpić zarówno w przypadku Humiry, jak i Cosentyx:
    • Reakcja alergiczna
    • poważne zakażenia *, takie jak gruźlica (TB) i zapalenie płuc

* Humira ma ostrzeżenia w pudełkach dla tych skutków ubocznych. Ostrzeżenie w pudełku jest najpoważniejszym ostrzeżeniem ze strony FDA. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Ostrzeżenia FDA” na początku tego artykułu.

Skuteczność

Humira i Cosentyx mają różne zastosowania zatwierdzone przez FDA, ale oba są stosowane w leczeniu łuszczycy plackowatej, łuszczycowego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa.

W obszernym przeglądzie badań porównano badania Humiry i Cosentyx. Naukowcy odkryli, że Cosentyx był skuteczniejszy niż Humira w leczeniu łuszczycy plackowatej, łuszczycowego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa.

Niedawno zakończono badanie zatytułowane EXCEED 1, w którym bezpośrednio porównywano preparaty Humira i Cosentyx w leczeniu łuszczycowego zapalenia stawów u dorosłych. Chociaż pełne wyniki nie zostały opublikowane, naukowcy ogłosili, że nie stwierdzili, że którykolwiek z leków był lepszy w leczeniu łuszczycowego zapalenia stawów.

Obecnie trwa badanie kliniczne, które bezpośrednio porównuje preparaty Humira i Cosentyx w leczeniu zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa u dorosłych. Wersja próbna nazywa się SURPASS i powinna zostać zakończona w grudniu 2021 roku.

Koszty

Humira i Cosentyx to markowe leki. Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziła pięć biopodobnych wersji leku Humira: Hyrimoz, Hadlima, Amjevita, Cyltezo i Abrilada. Jednak te leki biopodobne nie będą dostępne dla opinii publicznej w USA przez kilka lat.

Cosentyx nie występuje w postaci biopodobnej.

Lek biopodobny to lek podobny do leku markowego. Z drugiej strony lek generyczny jest dokładną kopią markowego leku. Leki biopodobne są oparte na lekach biologicznych, które są tworzone z części organizmów żywych. Leki generyczne są oparte na zwykłych lekach wytwarzanych z chemikaliów. Leki biopodobne i generyczne również zwykle kosztują mniej niż leki markowe.

Według szacunków na GoodRx.com, koszty Humira i Cosentyx będą się różnić w zależności od postaci i dawki przepisanej przez lekarza. Rzeczywista cena zależy również od planu ubezpieczenia, lokalizacji i apteki, z której korzystasz.

Humira i alkohol

Obecnie nie są znane żadne interakcje między alkoholem a produktem Humira. Według producenta leku nie ma żadnych zagrożeń związanych z piciem alkoholu podczas leczenia lekiem Humira.

Jednak picie alkoholu może wpływać na niektóre schorzenia, w leczeniu których stosuje się lek Humira. Na przykład alkohol może pogorszyć objawy u niektórych osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (UC) lub chorobą Leśniowskiego-Crohna (CD). Alkohol może również wpływać na osoby z łuszczycą plackowatą, nasilając stan zapalny (obrzęk), który może powodować tworzenie się płytek (plam na skórze).

W przypadku pytań dotyczących picia alkoholu podczas stosowania leku Humira należy porozmawiać z lekarzem.

Humira interakcje

Humira może wchodzić w interakcje z kilkoma innymi lekami.

Różne interakcje mogą powodować różne efekty. Na przykład niektóre interakcje mogą wpływać na skuteczność leku. Inne interakcje mogą zwiększyć liczbę działań niepożądanych lub je nasilić.

Humira i inne leki

Poniżej znajduje się lista leków, które mogą wchodzić w interakcje z lekiem Humira. Ta lista nie zawiera wszystkich leków, które mogą wchodzić w interakcje z lekiem Humira.

Przed przyjęciem leku Humira należy porozmawiać z lekarzem i farmaceutą. Powiedz im o wszystkich lekach na receptę, bez recepty i innych lekach, które bierzesz. Powiedz im również o wszelkich witaminach, ziołach i suplementach, których używasz. Udostępnianie tych informacji może pomóc w uniknięciu potencjalnych interakcji.

Jeśli masz pytania dotyczące interakcji leków, które mogą na Ciebie wpływać, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Humira i leki osłabiające układ odpornościowy

Przyjmowanie leku Humira z niektórymi lekami osłabiającymi układ odpornościowy może zwiększyć ryzyko poważnych infekcji. *

Leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby

U osób z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS) często stosuje się niektóre leki zwane lekami przeciwreumatycznymi modyfikującymi przebieg choroby (DMARD) w celu spowolnienia postępu RZS i złagodzenia objawów. Niektóre DMARD to leki biologiczne, takie jak Humira. Leki biologiczne to leki wytwarzane z żywych komórek. Te biologiczne DMARD, stosowane razem z lekiem Humira, mogą osłabiać układ odpornościowy. Zwiększa to prawdopodobieństwo wystąpienia poważnych infekcji.

Nie zaleca się stosowania biologicznych DMARD, takich jak abatacept (Orencia) i anakinra (Kineret) podczas przyjmowania leku Humira.

Jednak dobrze jest przyjmować Humirę z DMARD zwanym metotreksatem (Trexall), nawet jeśli masz RZS. Według producenta Humiry te dwa leki można bezpiecznie stosować razem.

Blokery czynnika martwicy nowotworu

Z tego samego powodu produktu Humira nie należy również stosować z lekami zwanymi blokerami czynnika martwicy nowotworu (TNF). Blokery TNF mogą osłabiać układ odpornościowy. Ponieważ Humira jest blokerem TNF, przyjmowanie jej z innymi blokerami TNF może narazić Cię na ryzyko poważnych infekcji.

Przykłady blokerów TNF obejmują:

  • etanercept (Enbrel)
  • infliksymab (Remicade)
  • golimumab (Simponi)

Jeśli zażywasz lek, który może osłabić układ odpornościowy lub jeśli nie masz pewności, porozmawiaj ze swoim lekarzem przed rozpoczęciem leczenia lekiem Humira. Mogą doradzić, jakie leki należy stosować.

Humira i niektóre leki z wąskim bezpiecznym zakresem

Humira może wpływać na sposób trawienia niektórych leków przez organizm. W przypadku większości leków ten efekt nie jest wystarczająco silny, aby w jakikolwiek sposób go zauważyć.

Jednak niektóre leki mają wąski bezpieczny zakres. Oznacza to, że nawet niewielkie zmiany ilości leku w organizmie mogą spowodować, że lek nie zadziała lub wystąpią skutki uboczne. Stosowanie leku Humira z tymi lekami może spowodować wystąpienie szkodliwych skutków ubocznych któregokolwiek z leków. (Działania niepożądane leku Humira, patrz punkt „Działania niepożądane leku Humira” powyżej).

Przykłady leków o wąskim bezpiecznym zakresie obejmują:

  • warfaryna (kumadyna)
  • cyklosporyna (Gengraf, Sandimmune)
  • teofilina

Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Humira należy upewnić się, że lekarz i farmaceuta znają wszystkie przyjmowane leki. Będą współpracować z Tobą, aby upewnić się, że Humira jest bezpieczna do stosowania z lekami.

* Humira ma ostrzeżenie w pudełku w przypadku poważnych infekcji. Ostrzeżenie w ramce to najpoważniejsze ostrzeżenie ze strony Agencji ds. Żywności i Leków (FDA). Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Ostrzeżenia FDA” na początku tego artykułu.

Humira i szczepionki

Podczas przyjmowania leku Humira nie należy przyjmować żadnych żywych szczepionek. Żywe szczepionki zawierają osłabioną wersję wirusa lub bakterii, którą mają leczyć. Jeśli masz zdrowy układ odpornościowy, żywe szczepionki zwykle nie powodują infekcji. Jeśli jednak twój układ odpornościowy jest osłabiony z powodu przyjmowania leku Humira, otrzymanie żywej szczepionki może spowodować zakażenie. *

Przykłady żywych szczepionek obejmują:

  • odra, świnka, różyczka (MMR)
  • szczepionka przeciw grypie w postaci sprayu do nosa (FluMist)
  • doustna postać szczepionki przeciw durowi brzusznemu (Vivotif)
  • ospa wietrzna (Varivax)
  • Szczepionka przeciw półpaścowi Zostavax

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Humira należy zapytać lekarza, czy szczepionki są aktualne. Mogą zalecić podanie określonych szczepionek przed rozpoczęciem leczenia lekiem Humira.

* Humira ma ostrzeżenie w pudełku w przypadku poważnych infekcji. Ostrzeżenie w pudełku jest najpoważniejszym ostrzeżeniem ze strony FDA. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Ostrzeżenia FDA” na początku tego artykułu.

Humira oraz zioła i suplementy

Nie ma żadnych ziół ani suplementów, o których stwierdzono, że wchodzą w interakcję z lekiem Humira. Jednak przed zastosowaniem któregokolwiek z tych produktów podczas przyjmowania leku Humira należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Humira i żywność

Nie ma żadnych pokarmów, które miałyby interakcję z lekiem Humira. Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące spożywania określonych pokarmów z lekiem Humira, porozmawiaj ze swoim lekarzem.

Częste pytania dotyczące Humiry

Oto odpowiedzi na niektóre często zadawane pytania dotyczące leku Humira.

Czy mogę przestać używać Humiry, a następnie ponownie uruchomić ją później?

Tak. Można przerwać stosowanie leku Humira, a następnie wznowić leczenie później. Ale za drugim razem lek może nie działać tak dobrze.

Dzieje się tak, ponieważ organizm może wytworzyć przeciwciała przeciwko lekowi Humira. (Przeciwciała są białkami układu odpornościowego, które atakują substancje, takie jak Humira, i mogą uniemożliwić im prawidłowe działanie). Dlatego po przerwaniu, a następnie wznowieniu leczenia, przeciwciała mogą zmniejszyć skuteczność leku.

Jednak w jednym badaniu przyjrzano się osobom z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS), które przestały przyjmować lek Humira, a następnie ponownie rozpoczęły leczenie. Osoby te miały zaostrzenie (pogorszenie objawów) po zakończeniu leczenia. Jednak przyjęcie leku Humira po raz drugi skutecznie złagodziło zaostrzenie RZS w ciągu 9 miesięcy u 100% osób. Zauważ, że było to małe badanie i nadal potrzebne są dalsze badania.

Ważne jest, aby nie przerywać leczenia lekiem Humira bez uprzedniej konsultacji z lekarzem. Mogą pomóc odpowiedzieć na wszelkie pytania.

Czy Humira jest kiedykolwiek podawana w postaci wlewu?

Nie, lek Humira podaje się we wstrzyknięciu bezpośrednio pod skórę (podskórnie). Wlew ma miejsce, gdy lek jest wstrzykiwany bezpośrednio do żyły przez pewien czas.Infuzje muszą być podawane przez lekarzy.

W przypadku leku Humira lekarz może wykonać zastrzyki. Ale możesz być w stanie wykonywać zastrzyki w domu za pomocą wstrzykiwacza lub strzykawek, jeśli lekarz wyrazi na to zgodę. Najpierw musiałbyś zostać przeszkolony. W ten sposób nie musiałbyś udawać się do gabinetu lekarskiego, aby otrzymać dawki.

W przypadku pytań dotyczących przyjmowania leku Humira należy porozmawiać z lekarzem.

Czy po zaprzestaniu stosowania leku Humira pojawią się objawy odstawienia?

Sam Humira raczej nie wywoła objawów odstawienia. Jednak w przypadku zaprzestania stosowania leku Humira istnieje duże prawdopodobieństwo, że objawy choroby powrócą lub nasilą się.

Na przykład w badaniach klinicznych u 22% osób z ropnym zapaleniem rogówki (HS), które przestały przyjmować lek Humira, po zakończeniu leczenia zaostrzyły się objawy HS.

W przypadku pytań dotyczących zaprzestania stosowania leku Humira należy porozmawiać z lekarzem. Nie należy samodzielnie przerywać przyjmowania leku.

Czy operacja podczas przyjmowania leku Humira jest bezpieczna?

Nie ma wielu badań, czy operacja podczas przyjmowania leku Humira jest bezpieczna.

Jednym z potencjalnych skutków ubocznych leku Humira jest zwiększone ryzyko poważnych zakażeń *, takich jak gruźlica (TB). Dzieje się tak, ponieważ Humira może osłabiać twój układ odpornościowy. Operacja zwiększa również ryzyko infekcji. Istnieje więc obawa, że ​​operacja podczas przyjmowania leku Humira może jeszcze bardziej zwiększyć ryzyko.

W przeglądzie badań klinicznych, osoby z RZS, które przestały przyjmować leki zwane blokerami czynnika martwicy nowotworu (TNF) przez co najmniej jedną dawkę przed operacją, miały mniejsze ryzyko infekcji. (Humira jest blokerem TNF.)

Jeśli planujesz operację podczas przyjmowania leku Humira, porozmawiaj z lekarzem. Pomogą określić odpowiedni dla Ciebie plan leczenia.

* Humira ma ostrzeżenie w pudełku w przypadku poważnych infekcji. Ostrzeżenie w ramce to najpoważniejsze ostrzeżenie ze strony Agencji ds. Żywności i Leków (FDA). Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Ostrzeżenia FDA” na początku tego artykułu.

Jakich badań krwi będę potrzebować przed lub w trakcie leczenia lekiem Humira?

Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Humira i podczas przyjmowania leku będziesz potrzebować kilku testów, w tym:

  • Gruźlica (TB). Przed rozpoczęciem stosowania leku Humira lekarz zbada Cię pod kątem gruźlicy. * Podczas przyjmowania leku będzie monitorował Cię pod kątem wszelkich objawów infekcji. Dzieje się tak, ponieważ Humira może osłabiać układ odpornościowy i zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia infekcji.
  • Wirusowe zapalenie wątroby typu B. Twój lekarz będzie również chciał sprawdzić, czy masz wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV). Humira może powodować reaktywację HBV u osób, które wcześniej miały aktywny HBV. („Aktywny” oznacza, że ​​masz objawy). Lekarz może przeprowadzać badania w kierunku HBV podczas przyjmowania leku Humira i przez kilka miesięcy po zakończeniu leczenia.
  • Funkcja wątroby. Podczas przyjmowania leku Humira lekarz prawdopodobnie zleci badania krwi, aby upewnić się, że wątroba działa prawidłowo. Humira może w rzadkich przypadkach powodować uszkodzenie wątroby i nagłą niewydolność wątroby.
  • Poziom Humiry. Podczas leczenia lekiem Humira lekarz może również zlecić badania laboratoryjne w celu sprawdzenia poziomu leku Humira. Chociaż potrzeba więcej badań, jedno z badań wykazało, że utrzymywanie poziomu Humiry we krwi w określonym zakresie może być idealne do leczenia.
  • Przeciwciała Humira. Ponadto lekarz może zlecić badanie krwi sprawdzające obecność przeciwciał przeciwko lekowi Humira. (Aby uzyskać więcej informacji na temat przeciwciał, zobacz „Czy mogę przestać stosować Humira, a następnie wznowić je później?” Powyżej). Osoby, które wytwarzają przeciwciała przeciwko Humira, są mniej skłonne do dobrej odpowiedzi na lek.

W przypadku pytań dotyczących badań, które będą potrzebne przed i w trakcie leczenia lekiem Humira, należy skonsultować się z lekarzem.

* Humira ma ostrzeżenie w pudełku w przypadku poważnych infekcji. Ostrzeżenie w ramce to najpoważniejsze ostrzeżenie ze strony Agencji ds. Żywności i Leków (FDA). Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Ostrzeżenia FDA” na początku tego artykułu.

Skąd będę wiedzieć, czy Humira nie działa na mój stan?

Dowiesz się, że Humira nie działa na Twój stan, jeśli objawy nie złagodzą lub złagodzą w tak niewielkim stopniu, że choroba nadal wpływa na Twoje codzienne życie. Jeśli lek Humira działa, należy zauważyć złagodzenie objawów w ciągu pierwszych kilku miesięcy przyjmowania leku.

Jeśli masz pytania dotyczące tego, jak dobrze działa Humira, porozmawiaj ze swoim lekarzem.

Humira i ciąża

Food and Drug Administration (FDA) nie przypisuje już kategorii ciąży w celu opisania poziomu ryzyka związanego ze stosowaniem leków na receptę w czasie ciąży. Jednak według producenta leku Humira lek należy stosować w okresie ciąży tylko w razie potrzeby.

Nie wiadomo, czy Humira jest bezpieczna w czasie ciąży.

W jednym badaniu analizowano dane dotyczące kobiet w ciąży z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS) lub chorobą Leśniowskiego-Crohna (CD). Ogółem 221 kobiet przyjmowało Humira, a 106 kobiet nie przyjmowało leku. Naukowcy zauważyli, że 10% kobiet, które przyjmowały lek Humira, miało poważne wady wrodzone, w porównaniu z 7,5% kobiet, które nie przyjmowały leku.

Ze względu na niewielką liczbę osób w badaniu wyniki te nie są wystarczające, aby z całą pewnością stwierdzić, że Humira powoduje poważne wady wrodzone. Dzieje się tak, ponieważ czynniki inne niż Humira między dwiema grupami mogą być odpowiedzialne za różnice w odsetku wad wrodzonych.

Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajść w ciążę, porozmawiaj z lekarzem przed przyjęciem leku Humira. Razem z Tobą omówią ryzyko i korzyści związane ze stosowaniem leku.

Humira i antykoncepcja

Nie wiadomo, czy Humira jest bezpieczna w czasie ciąży. Jeśli jesteś aktywna seksualnie i Ty lub Twój partner możecie zajść w ciążę, podczas stosowania leku Humira porozmawiaj z lekarzem o swoich potrzebach w zakresie kontroli urodzeń.

Humira i karmienie piersią

Według producenta leku nie należy karmić piersią podczas przyjmowania leku Humira.

Humira przenika do mleka kobiecego i może być przenoszona na dziecko karmione piersią. Nie ma jednak wystarczających danych, aby wiedzieć, czy kwota jest bezpieczna, czy może potencjalnie zaszkodzić dziecku. Nadal potrzebne są dalsze badania.

Jeśli karmisz piersią lub planujesz, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Mogą wyjaśnić najlepsze sposoby karmienia dziecka i dostępne opcje leczenia.

Termin ważności, przechowywanie i usuwanie leku Humira

Kiedy otrzymasz Humira z apteki, farmaceuta umieści datę ważności na etykiecie na pudełku. Data ta to zazwyczaj 1 rok od daty wydania leku.

Data ważności pomaga zagwarantować, że lek będzie skuteczny w tym czasie. Obecne stanowisko Food and Drug Administration (FDA) polega na unikaniu stosowania przeterminowanych leków. Jeśli masz niewykorzystane leki, których data ważności minęła, porozmawiaj z farmaceutą o tym, czy nadal możesz ich używać.

Przechowywanie

To, jak długo lek pozostaje dobry, może zależeć od wielu czynników, w tym od sposobu i miejsca przechowywania leku.

Lek Humira należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu w lodówce w temperaturze od 36 ° F do 46 ° F (2 ° C do 8 ° C). Pomaga to chronić lek przed światłem. Nigdy nie zamrażaj Humiry.

W razie potrzeby (np. Podczas podróży) lek Humira można przechowywać w temperaturze pokojowej do maksymalnie 25 ° C przez maksymalnie 14 dni. Pamiętaj, aby przez cały czas chronić lek przed światłem, dopóki nie podasz sobie dawki.

Sprzedaż

Jeśli nie musisz już przyjmować leku Humira i masz resztki leku, ważne jest, aby go bezpiecznie usunąć. Pomaga to zapobiegać przypadkowemu zażyciu leku przez inne osoby, w tym dzieci i zwierzęta domowe. Pomaga również powstrzymać lek przed szkodliwym działaniem na środowisko.

W tym artykule przedstawiono kilka przydatnych wskazówek dotyczących usuwania leków. Możesz również poprosić farmaceutę o informacje na temat usuwania leków.

Jak działa Humira

Kiedy masz chorobę autoimmunologiczną, twój układ odpornościowy błędnie postrzega coś w twoim ciele jako zagrożenie i atakuje to. Prowadzi to do problemów i objawów obserwowanych w takich stanach jak łuszczyca plackowata, reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), choroba Leśniowskiego-Crohna (CD) i łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS).

Nie wiadomo dokładnie, co powoduje choroby autoimmunologiczne. Eksperci uważają, że białko zwane czynnikiem martwicy nowotworu (TNF) jest głównym czynnikiem przyczyniającym się do zapalenia (obrzęku) w tych stanach. Kiedy organizm widzi zagrożenie, TNF wyzwala stan zapalny, aby pomóc w walce z zagrożeniem. Ale kiedy TNF nieprawidłowo postrzega ciało jako zagrożenie, odpowiedź TNF może prowadzić do uszkodzenia zdrowej tkanki. Zapalenie może również prowadzić do bólu.

Humira działa poprzez wiązanie się z TNF i blokowanie wywoływania reakcji zapalnej. Zmniejsza to stan zapalny u osób z chorobami autoimmunologicznymi.

Jak długo to trwa?

Według producenta Humiry, niektóre osoby widzą korzyści już po 2 tygodniach od rozpoczęcia kuracji. Ale producent zauważa również, że niektórzy ludzie mogą potrzebować przyjmować Humira przez 3 miesiące lub dłużej, zanim zauważą złagodzenie objawów.

Środki ostrożności Humira

Ten lek ma kilka środków ostrożności.

Ostrzeżenia FDA

Ten lek ma ostrzeżenia w pudełkach. Ostrzeżenie w ramce to najpoważniejsze ostrzeżenie ze strony Agencji ds. Żywności i Leków (FDA). Ostrzega lekarzy i ludzi o skutkach działania leków, które mogą być niebezpieczne.

Poważne infekcje

Przyjmowanie leku Humira może zwiększać ryzyko poważnych infekcji, które mogą prowadzić do pobytu w szpitalu lub zgonu. Infekcje te obejmują posocznicę (rodzaj zakażenia krwi), rodzaj zakażenia płuc zwanego gruźlicą (TB) i histoplazmozę (zakażenie grzybicze podobne do zapalenia płuc). Obejmują również infekcje, które zwykle dotykają osoby z osłabionym układem odpornościowym.

Podczas leczenia lekarz będzie uważnie obserwował pacjenta pod kątem objawów zakażenia. Jeśli rozwinie się poważna infekcja, prawdopodobnie przestaniesz przyjmować lek Humira. Przed rozpoczęciem stosowania leku Humira lekarz przeprowadzi badanie w kierunku gruźlicy. Jeśli masz gruźlicę, musisz ją wyleczyć przed rozpoczęciem leczenia lekiem Humira.

Rak

Chłoniaki (nowotwory białych krwinek) i inne nowotwory występowały u osób przyjmujących lek Humira, w tym u dzieci i nastolatków. Niektóre z tych nowotworów były śmiertelne.

Rzadki typ chłoniaka zwany chłoniakiem T-komórkowym wątrobowo-śledzionowym występował głównie u młodych dorosłych i nastolatków płci męskiej z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (UC) lub chorobą Leśniowskiego-Crohna (CD). Te dwa warunki wpływają na układ pokarmowy.

Inne środki ostrożności

Przed przyjęciem leku Humira porozmawiaj z lekarzem o swojej historii zdrowia. Humira może nie być odpowiednia dla Ciebie, jeśli masz określone schorzenia lub inne czynniki wpływające na Twoje zdrowie. Obejmują one:

  • Niewydolność serca. Humira to rodzaj leku zwanego blokerem czynnika martwicy nowotworu (TNF). Donoszono, że blokery TNF, takie jak Humira, powodują pogorszenie niewydolności serca. Dlatego w przypadku niewydolności serca lekarz powinien uważnie monitorować stan pacjenta podczas leczenia lekiem Humira.
  • Reakcje układu nerwowego. Blokery TNF, takie jak Humira, mogą nasilać objawy zaburzeń nerwowych i chorób demielinizacyjnych. Przykładami tego rodzaju chorób są napady padaczkowe i stwardnienie rozsiane (SM). Jeśli cierpisz na zaburzenia nerwowe lub chorobę demielinizacyjną, zapytaj lekarza, czy Humira jest dla Ciebie najlepszym wyborem.
  • Wirusowe zapalenie wątroby typu B. Humira może spowodować reaktywację wirusa zapalenia wątroby typu B. Oznacza to, że jeśli pacjent miał w przeszłości zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B, ale nie ma już objawów, przyjmowanie leku Humira może spowodować ich ponowne wystąpienie. Jeśli kiedykolwiek chorowałeś na wirusowe zapalenie wątroby typu B, lekarz powinien dokładnie monitorować stan zdrowia pacjenta podczas leczenia lekiem Humira.
  • Rak. Blokery TNF, takie jak Humira, mogą nasilać guzy (masy tkanki rakowej) lub nowotwory. Jeśli więc masz guza lub raka, Twój lekarz może zalecić inny lek niż Humira.
  • Uszkodzenie wątroby. U osób stosujących blokery TNF, w tym lek Humira, odnotowano ciężkie uszkodzenie wątroby. Porozmawiaj z lekarzem o historii uszkodzeń wątroby lub chorób wątroby, które masz. Mogą monitorować pacjenta w celu wykrycia przedmiotowych i podmiotowych objawów pogorszenia czynności wątroby podczas leczenia lekiem Humira.
  • Aktywna infekcja. Nie należy przyjmować leku Humira w przypadku aktywnej infekcji. („Aktywny” oznacza, że ​​obecnie masz objawy). Humira może osłabiać układ odpornościowy, co może nasilać infekcje. Lekarz prawdopodobnie wyleczy zakażenie, zanim będzie można rozpocząć przyjmowanie leku Humira.
  • Alergia na lateks lub gumę. Niektóre produkty Humira mają osłonkę na igłę, która może zawierać naturalny lateks. Jeśli więc masz alergię na lateks lub gumę, przed zastosowaniem leku Humira poinformuj o tym lekarza. Prawdopodobnie zalecą inną postać leku, która nie zawiera lateksu ani gumy.
  • Alergia na Humirę. Jeśli jesteś uczulony na Humirę lub którykolwiek z jej składników, nie powinieneś przyjmować leku. Zapytaj swojego lekarza, jakie inne metody leczenia są dla Ciebie lepszym wyborem.
  • Ciąża. Nie wiadomo, czy Humira jest bezpieczna w czasie ciąży. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję „Humira i ciąża” powyżej.
  • Karmienie piersią. Nie należy karmić piersią podczas przyjmowania leku Humira. Więcej informacji można znaleźć w części „Humira i karmienie piersią” powyżej.

Uwaga: Więcej informacji na temat potencjalnych negatywnych skutków leku Humira można znaleźć powyżej w części „Skutki uboczne leku Humira”.

Przedawkowanie Humiry

Stosowanie większej niż zalecana dawki leku Humira może prowadzić do poważnych skutków ubocznych.

Co robić w przypadku przedawkowania

Jeśli uważasz, że zażyłeś zbyt dużo tego leku, skontaktuj się z lekarzem. Możesz również zadzwonić do Amerykańskiego Stowarzyszenia Centrów Kontroli Trucizn pod numer 800-222-1222 lub skorzystać z ich narzędzia online. Ale jeśli objawy są poważne, zadzwoń pod numer 911 lub od razu udaj się do najbliższej izby przyjęć.

Profesjonalne informacje dla Humiry

Poniższe informacje są przeznaczone dla lekarzy i innych pracowników służby zdrowia.

Wskazania

Humira jest zatwierdzona przez Food and Drug Administration (FDA) do leczenia:

  • reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego u dorosłych
  • ciężkie wielostawowe młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS) u dzieci w wieku 2 lat i starszych
  • łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) u dorosłych
  • zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) u dorosłych
  • choroba Leśniowskiego-Crohna (CD) o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego u dorosłych, u których CD nie uległo poprawie po zastosowaniu tradycyjnej terapii, oraz u dorosłych, którzy nie są w stanie stosować lub nie osiągnęli lepszych wyników leczenia infliksymabem
  • umiarkowana do ciężkiej CD u dzieci w wieku 6 lat i starszych, u których CD nie uległo dostatecznej poprawie po zastosowaniu kortykosteroidów lub immunomodulatorów
  • umiarkowane do ciężkiego wrzodziejące zapalenie jelita grubego (UC) u dorosłych, u których WZJG nie uległo wystarczającej poprawie po zastosowaniu leków immunosupresyjnych, takich jak steroidy
  • przewlekła łuszczyca plackowata o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego u dorosłych, którzy mogą stosować terapię ogólnoustrojową lub fototerapię, gdy inne terapie ogólnoustrojowe są mniej odpowiednie
  • umiarkowane do ciężkiego ropne zapalenie gruczołów nasiennych (HS) u dorosłych oraz dzieci w wieku 12 lat i starszych
  • pośrednie zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie tylnego błony naczyniowej oka i zapalenie błony naczyniowej oka, które nie jest spowodowane infekcją u dorosłych i dzieci w wieku 2 lat i starszych

Mechanizm akcji

Humira wiąże się bezpośrednio z czynnikiem martwicy nowotworu (TNF) -alfa, blokując jej interakcję z receptorami p55 i p75 TNF na powierzchni komórki. Odpowiedzi biologiczne indukowane lub regulowane przez TNF są modulowane przez Humira, w tym zmniejszenie liczby cząsteczek TNF, które powodują migrację leukocytów.

TNF bierze udział w odpowiedziach immunologicznych i odpowiedziach zapalnych. Wyższe poziomy TNF występują również u osób z chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak RZS, ZZSK i ŁZS. Nie wiadomo dokładnie, jak lek Humira leczy te stany, ale uważa się, że ma to związek z wiązaniem się z TNF.

Farmakokinetyka i metabolizm

Po podaniu podskórnym produkt Humira osiąga maksymalne stężenie po około 131 godzinach. Średni końcowy okres półtrwania wynosi około 2 tygodnie (zakres: 10 do 20 dni).

Przeciwwskazania

Nie ma absolutnych przeciwwskazań do stosowania leku Humira. Nie należy stosować leku Humira u pacjentów uczulonych na adalimumab lub którykolwiek składnik produktu leczniczego.

Przechowywanie

Humira należy przechowywać w lodówce w temperaturze od 36 ° F do 46 ° F (2 ° C do 8 ° C) w oryginalnym opakowaniu. Humira należy przechowywać w oryginalnym pudełku do momentu podania w celu ochrony przed światłem. Pod żadnym pozorem nie należy zamrażać leku Humira.

W razie potrzeby (np. Podczas podróży) lek Humira można przechowywać w temperaturze pokojowej, maksymalnie 25 ° C (77 ° F) przez maksymalnie 14 dni.

Zastrzeżenie: Medical News Today dołożył wszelkich starań, aby wszystkie informacje były zgodne z faktami, wyczerpujące i aktualne. Jednak tego artykułu nie należy używać jako substytutu wiedzy i doświadczenia licencjonowanego pracownika służby zdrowia. Przed zażyciem jakichkolwiek leków należy zawsze skonsultować się z lekarzem lub innym pracownikiem służby zdrowia. Informacje o lekach zawarte w niniejszym dokumencie mogą ulec zmianie i nie obejmują wszystkich możliwych zastosowań, wskazówek, środków ostrożności, ostrzeżeń, interakcji leków, reakcji alergicznych lub skutków ubocznych. Brak ostrzeżeń lub innych informacji dotyczących danego leku nie oznacza, że ​​lek lub połączenie leków jest bezpieczne, skuteczne lub odpowiednie dla wszystkich pacjentów lub wszystkich konkretnych zastosowań.

none:  stwardnienie rozsiane zakażenie dróg moczowych zwłóknienie torbielowate