Infekcja Klebsiella oxytoca: co powinieneś wiedzieć

Klebsiella oxytoca to rodzaj bakterii. Osoba ma kilka naturalnie występujących Klebsiella bakterie w przewodzie pokarmowym, ustach i nosie.

Podczas Klebsiella oxytoca (KO) pozostaje w jelitach człowieka, jest uważane za zdrowe i normalne. Jeśli jednak opuści przewód pokarmowy, może spowodować poważne infekcje.

Większość zakażeń KO występuje w placówkach opieki zdrowotnej, takich jak szpitale, domy opieki i oddziały intensywnej terapii (OIOM).

W tym artykule przyjrzymy się przyczynom i objawom zakażeń KO, a także sposobom ich leczenia.

Objawy

Infekcja Klebsiella oxytoca może powodować objawy podobne do grypy.

Objawy infekcji KO są różne w zależności od osoby i zależą od umiejscowienia infekcji.

KO może powodować różne rodzaje infekcji, z których niektóre mają poważne skutki uboczne, w tym zapalenie płuc. Może również powodować infekcje dróg moczowych (ZUM).

Typowe objawy infekcji KO obejmują:

• gorączka
• dreszcze
• dreszcze, bóle ciała i inne objawy grypopodobne
• trudności w złapaniu oddechu lub płytki oddech
• kaszel wypełniony śluzem

Mniej powszechne objawy infekcji KO to:

• wyładowanie z rany
• ciężkie zapalenie wokół rany
• ból podczas oddawania moczu (z ZUM)
• ból w dolnej części brzucha
• wymioty

Przyczyny

Infekcje KO mogą wystąpić, gdy typ Klebsiella bakterie są obecne poza jelitami. Infekcja zwykle występuje w placówkach opieki zdrowotnej, takich jak:

• domy opieki
• szpitale
• oddziały intensywnej terapii (OIT)

Inne czynniki ryzyka rozwoju infekcji obejmują:

• stosowanie antybiotyków przez dłuższy czas
• używanie niektórych urządzeń medycznych, takich jak respirator
• posiadanie cewnika IV
• posiadanie założonych na stałe cewników (do zbierania moczu)
• cukrzyca
• uzależnienie od alkoholu

Komplikacje

Cewniki mogą zwiększać ryzyko infekcji KO.

Osoby, które są w dobrym stanie zdrowia przed infekcją, powinny szybko i bez powikłań wyzdrowieć.

Jednak osoby z poważnymi schorzeniami lub których układ odpornościowy został już osłabiony, mogą mieć trudności z wyzdrowieniem.

Osobom z dodatkowymi infekcjami, takimi jak infekcja krwi, również może być trudniej wyeliminować infekcję KO.

Aby leczyć obie infekcje jednocześnie, osoba będzie potrzebować zwiększonej dawki antybiotyków, co może powodować działania niepożądane.

Długotrwałe powikłania zakażeń KO są rzadkie. Jednak u osób z infekcją płuc może dojść do uszkodzenia płuc, jeśli nie zostaną szybko leczone z powodu infekcji.

W rzadkich przypadkach infekcja KO może zagrażać życiu, jeśli dana osoba rozwinie sepsę. Sepsa występuje wtedy, gdy reakcja organizmu na infekcję zaczyna uszkadzać narządy i tkanki.

Cewniki są częstymi miejscami infekcji w przypadku infekcji KO. Cewniki są często używane w szpitalach, aby pomóc ludziom, którzy nie mogą iść do łazienki.

Posiadanie cewnika zwiększa ryzyko wystąpienia ZUM. Objawy ZUM to:

• ból i skurcze w dolnej części brzucha
• ból podczas oddawania moczu
• częste pragnienie oddania moczu
• krew w moczu
• gorączka
• dreszcze
• ból pleców

Leczenie

Aby postawić diagnozę, lekarz pobierze próbkę krwi, moczu lub śluzu lub ich kombinację.

Próbki te zostaną przesłane do laboratorium i zbadane pod mikroskopem w celu ustalenia, czy obecny jest KO.

Jeśli dana osoba rozwinie infekcję płuc lub zapalenie płuc, może wymagać prześwietlenia rentgenowskiego lub tomografii komputerowej. Testy te mogą pomóc w określeniu ciężkości infekcji, a także przebiegu leczenia.

Lekarze mogą przeprowadzić dodatkowe testy, aby dowiedzieć się, gdzie bakterie dostały się do organizmu. Lekarze robią to, ponieważ zidentyfikowanie punktu wejścia pomaga im dostrzec inne objawy infekcji i zapobiega rozprzestrzenianiu się infekcji.

Rany, cewniki i wentylatory są powszechnymi punktami wejścia w warunkach szpitalnych.

Leki

Lekarz zazwyczaj przepisuje antybiotyki w celu leczenia infekcji KO. Jednak niektóre szczepy są odporne na najpopularniejsze antybiotyki. W takim przypadku można zastosować specjalistyczne testy laboratoryjne, aby znaleźć alternatywne antybiotyki do leczenia infekcji.

Ludzie powinni przyjmować antybiotyki zgodnie z zaleceniami lekarza i ukończyć pełny cykl, nawet jeśli objawy wcześniej ustąpiły. Niezastosowanie się do tego zwiększa ryzyko ponownej infekcji lub nie eliminuje początkowej infekcji.

Regularne i dokładne mycie rąk to najlepszy sposób, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zarazków, a tym samym zmniejszyć ryzyko infekcji.

Jeśli dana osoba wymaga leczenia w szpitalu z powodu infekcji KO, powinna poprosić gości o noszenie fartuchów i rękawiczek, upewnienie się, że wszyscy lekarze używają żelu antybakteryjnego na rękach podczas wchodzenia do sali i myją ręce tak często, jak to możliwe.

Naturalne leczenie

Butelka z gorącą wodą może złagodzić ból związany z ZUM.

Infekcje KO należy leczyć antybiotykami. Jednak niektórym powikłaniom infekcji KO można pomóc naturalnymi metodami leczenia.

Niektóre ZUM z łagodnymi objawami mogą reagować na naturalne metody leczenia i domowe środki zaradcze. Osoba z ZUM może spróbować:

• przyjmowanie paracetamolu
• umieszczenie termoforu na brzuchu, plecach lub między udami
• spoczynkowy
• picie dużej ilości płynów
• unikanie seksu, jeśli jest to niewygodne

Inne domowe sposoby obejmują spożywanie jogurtu i picie soku żurawinowego, ale nie ma naukowych dowodów na to, że są one skuteczne.

Dużo odpoczynku, unikanie alkoholu i palenia tytoniu oraz zdrowa dieta może również pomóc w zmniejszeniu objawów grypopodobnych.

Czy to jest zaraźliwe?

Ludzie mogą zarażać się nawzajem poprzez kontakt fizyczny lub skażone środowisko. KO nie może rozprzestrzeniać się w powietrzu.

Ryzyko infekcji u zdrowej osoby jest niskie. Jednak ludzie, którzy mają słabszy układ odpornościowy, są bardziej podatni na infekcję KO.

Pobyt w szpitalu zwiększa również ryzyko rozwoju infekcji KO, zwłaszcza jeśli ma otwartą ranę, korzysta z respiratora lub ma cewnik dożylny (IV).

Na wynos

Leczenie infekcji KO jest zwykle proste. Jednak skuteczność leczenia i perspektywy niektórych powikłań zależą od miejsca zakażenia i ogólnego stanu zdrowia pacjenta.

Jeśli infekcja KO nie jest lekooporna, można ją skutecznie leczyć za pomocą serii antybiotyków. Większość ludzi wyzdrowieje w ciągu 2 do 4 tygodni.

Jeśli infekcja jest lekooporna, konieczne będą dalsze testy w celu znalezienia leku, który może wyeliminować bakterie. Osoby ze słabszym układem odpornościowym mogą również mieć dłuższą i trudniejszą regenerację.

Dobre praktyki higieniczne, takie jak regularne mycie rąk i trzymanie się z dala od chorych, pomogą przyspieszyć powrót do zdrowia i zmniejszyć ryzyko infekcji.

Przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami i upewnienie się, że odbyłeś cały cykl leczenia, również zwiększa szansę na całkowite wyzdrowienie.