Co należy wiedzieć o HER2-ujemnym raku piersi
Kiedy rak piersi jest HER2-ujemny, oznacza to, że komórki rakowe nie zawierają wysokiego poziomu białka HER2. Istnieje wiele opcji leczenia tego typu raka piersi, ale rokowanie może być różne.
HER2 oznacza receptor ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu 2. Termin „HER2” może odnosić się do HER2 gen lub białko HER2, które gen wytwarza.
Białka HER2 to receptory, które znajdują się na powierzchni komórek piersi. Zwykle pomagają kontrolować wzrost i naprawę zdrowej tkanki piersi.
Jednak gdy HER2 gen staje się wadliwy i zaczyna tworzyć zbyt wiele kopii samego siebie, co powoduje nadprodukcję białek HER2 na powierzchni komórek piersi. Może to spowodować raka HER2-dodatniego.
W tym artykule przedstawiono ogólny przegląd grupy nowotworów piersi zwanych rakami HER2-ujemnymi, które występują z przyczyn innych niż HER2 gen.
Podajemy dostępne opcje leczenia dla różnych typów raka HER2-ujemnego, wraz z informacjami dotyczącymi rokowań i współczynników przeżycia.
Diagnoza
Aby postawić diagnozę, lekarz będzie musiał określić rodzaj raka piersi, który ma dana osoba. Obejmuje to usunięcie małego kawałka tkanki piersi podczas operacji lub biopsji i wysłanie go do laboratorium w celu przetestowania.
Testy ujawniają, jakie typy genów i białek biorą udział w rozwoju raka. Pomaga to określić najbardziej odpowiednie opcje leczenia.
Rodzaje
Większość badań dzieli HER2-ujemnego raka piersi na dwa typy na podstawie obecności lub braku receptorów hormonalnych na powierzchni komórek rakowych.
Te typy nazywane są rakiem piersi z dodatnim receptorem hormonalnym (HR-dodatnim) i potrójnie ujemnym rakiem piersi.
Estrogen i progesteron to hormony, które odgrywają rolę we wzroście zdrowej tkanki piersi. Każdy hormon ma swoje indywidualne receptory białkowe, które znajdują się na powierzchni komórek piersi. Receptory pobierają hormony, które powodują wzrost komórek.
Kiedy rak jest HR-dodatni, komórki używają estrogenu, progesteronu lub obu do wzrostu i replikacji. Kiedy rak jest potrójnie ujemny, oznacza to, że te receptory hormonów są nieobecne.
Te typy raka mają różne podtypy, jak opisano poniżej:
Raki piersi luminalne
Luminalne raki piersi rozwijają się w wewnętrznych lub luminalnych komórkach. Komórki te wyściełają przewody sutkowe.
Raki luminalne są HR-dodatnie, co oznacza, że obejmują co najmniej jeden typ receptora hormonalnego.
Istnieją dwa typy luminalnego raka piersi: luminalny A (LA) i luminalny B (LB).
Kluczowa różnica między tymi dwoma typami polega na tym, że komórki LA zawierają mniej białka zwanego Ki-67. Białko to kontroluje tempo wzrostu komórek nowotworowych. Dlatego nowotwory LB rozwijają się wolniej niż raki LB i mają lepsze rokowanie.
Luminalny rak piersi
Według niektórych badań około 30–70% przypadków raka piersi to rak piersi z LA.
Rak LA ma zwykle następujące cechy:
- komórki HER2-ujemne
- komórki z dodatnim wynikiem testu na receptory estrogenu
- niższe poziomy Ki-67
- guzy niskiego stopnia
Luminalny rak piersi B.
Niektóre raporty szacują, że 10–20% przypadków raka piersi to rak piersi z LB.
Rak LB może być HER2-ujemny lub HER2-dodatni. Ma również zwykle następujące cechy:
- komórki z dodatnim wynikiem testu na receptory estrogenu
- wyższe poziomy Ki-67
- guzy wyższego stopnia
- większe guzy
- większa szansa na rozprzestrzenienie się do węzła chłonnego
Potrójnie ujemny rak piersi
Około 20% przypadków raka piersi jest potrójnie ujemnych. Potrójnie ujemne testy raka piersi ujemne dla trzech receptorów: HER2, estrogenu i progesteronu.
Potrójnie ujemny rak piersi występuje częściej w:
- kobiety, które mają mutację w BRCA1 gen
- czarne kobiety
- kobiety poniżej 40 roku życia
- kobiety przed menopauzą
Dowiedz się więcej o potrójnie ujemnym raku piersi.
Ogólne zabiegi
Osoby z HER2-ujemnym rakiem piersi mogą wymagać:
Operacja
Większość osób z rakiem piersi przechodzi operację usunięcia guza. Istnieją dwa główne rodzaje operacji:
Operacja oszczędzająca piersi: polega na usunięciu guza i części otaczającej go zdrowej tkanki piersi.
Mastektomia: obejmuje całkowite usunięcie dotkniętej piersi.
Chemoterapia
Leki stosowane w chemioterapii niszczą komórki rakowe, ograniczając ich zdolność do dzielenia się i wzrostu.
Chemioterapia jest częstsza w przypadku potrójnie ujemnego raka piersi niż w przypadku raków luminalnych. Jednak oba typy mogą wymagać chemioterapii - szczególnie jeśli guz ma ponad 1 centymetr (cm) średnicy.
Radioterapia
Zabieg ten wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie o wysokiej intensywności do niszczenia komórek rakowych.
Bisfosfoniany
Lekarze mogą zalecać niektórym osobom przyjmowanie bisfosfonianów, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się raka piersi na kości.
Niektóre przykłady leków bisfosfonianowych obejmują kwas zoledronowy i klodronian sodu.
Specyficzne zabiegi
Niektóre metody leczenia luminalnego raka piersi nie będą odpowiednie w przypadku potrójnie ujemnego raka piersi i odwrotnie.
W poniższych sekcjach podajemy konkretne opcje leczenia dla obu typów:
Opcje dla luminalnego raka piersi
Większość osób z luminalnym lub innymi typami raka piersi z dodatnim HR otrzymuje terapię hormonalną. Niektórzy nazywają to terapią hormonalną.
Ponieważ potrójnie ujemny rak piersi jest ujemny pod względem HR, nie reaguje na terapię hormonalną.
Terapia antyestrogenowa
Terapia antyestrogenowa działa poprzez zapobieganie przyczepianiu się estrogenu do receptorów estrogenu w komórkach raka piersi.
Cztery różne rodzaje terapii antyestrogenowej to:
- selektywne modulatory odpowiedzi receptora estrogenowego, takie jak tamoksyfen
- inhibitory aromatazy
- regulatory zmniejszające aktywność receptorów estrogenowych, takie jak fulwestrant (Faslodex)
- środki uwalniające hormon luteinizujący, w tym goserelina (Zoladex) i leuprolid (Lupron), zapobiegają wytwarzaniu estrogenu przez jajniki
Rodzaj terapii antyestrogenowej, którą otrzymuje dana osoba, zależy od różnych czynników, w tym:
- stadium raka piersi
- czy dana osoba ma inne schorzenia
- czy dana osoba przeszła menopauzę
Osoba zwykle kontynuuje terapię hormonalną przez co najmniej 5 lat.
Inne terapie hormonalne
W niektórych przypadkach rak piersi z dodatnim HR może nie odpowiadać na powyższe terapie. W takim przypadku lekarz może zalecić jedną z następujących terapii hormonalnych w przypadku bardziej zaawansowanego raka:
- leki progestagenowe, takie jak megestrol (Megace)
- steryd anaboliczny, taki jak fluoksymesteron (Halotestin)
Opcje potrójnie ujemnego raka piersi
Niektóre osoby z potrójnie ujemnym rakiem piersi mogą otrzymywać następujące terapie zamiast lub w uzupełnieniu do bardziej ogólnych metod leczenia raka opisanych powyżej:
Immunoterapia
Leki immunoterapeutyczne, takie jak atezolizumab (Tecentriq), pomagają układowi odpornościowemu organizmu atakować komórki rakowe.
Niektóre białka, takie jak białko PD-L1, pomagają komórkom rakowym ukrywać się przed układem odpornościowym. Tecentriq zatrzymuje produkcję PD-L1, co umożliwia układowi odpornościowemu wykrywanie i zabijanie komórek nowotworowych.
Inhibitory PARP
U niektórych osób potrójnie ujemny rak piersi rozwija się z powodu mutacji w BRCA1 lub BRCA2 gen. Osoby te mogą odnieść korzyści ze stosowania inhibitorów PARP.
PARP oznacza polimerazę poli-ADP-rybozy. Jest to enzym, który naprawia uszkodzenia DNA zarówno w komórkach zdrowych, jak i nowotworowych.
Inhibitory PARP zakłócają działanie enzymu PARP. To sprawia, że jest trudniej w przypadku raka z BRCA1 lub BRCA2 mutacja genu, aby przetrwać uszkodzenie DNA.
Rokowanie
Współczynnik przeżywalności raka odnosi się do odsetka osób, które żyją po pewnym czasie od wstępnej diagnozy.
Współczynnik przeżycia w przypadku raka piersi zależy od wielu czynników, w tym stopnia zaawansowania i stadium raka.
Stopień jest miarą tego, jak nieprawidłowe wyglądają komórki rakowe pod mikroskopem. Komórki, które wydają się bardziej nienormalne, mają tendencję do szybszego wzrostu i rozprzestrzeniania się.
Etap odnosi się do rozmiaru raka i stopnia jego rozprzestrzenienia. Lekarze zwykle mierzą to w skali od 0 do 4.
Nowotwory w stadium 0 to nowotwory w najwcześniejszym stadium rozwoju, które nie rozprzestrzeniły się jeszcze do pobliskich komórek. Nowotwory w stadium 4 są najbardziej zaawansowane i mają najgorsze rokowanie.
Następujące czynniki również wpływają na wskaźniki przeżywalności raka:
- czy rak jest HR-dodatni czy HR-ujemny
- wiek osoby w chwili rozpoznania
- ogólny stan zdrowia osoby
Dowiedz się więcej o określaniu stopnia zaawansowania raka piersi.
Wskaźniki przeżycia specyficzne dla raka
Przegląd metod leczenia raka piersi z 2019 roku zawiera wskaźniki przeżycia dla różnych typów raka piersi.
Według raportu, raki HR-dodatnie, takie jak raki luminalne, mają wyższe wskaźniki przeżywalności niż potrójnie ujemne raki piersi.
Wskaźniki przeżycia raka w 1. stopniu zaawansowania
Odsetek przeżyć 5-letnich w przypadku raka piersi w stadium 1 HR-dodatnim wynosi około 99%.
Ponadto, ponieważ rak piersi w LA obejmuje niższe poziomy Ki-67, rak ten rozwija się wolniej niż rak piersi z LB. Oznacza to, że lekarze zwykle wykrywają raka LA na wcześniejszym etapie, co daje nieco lepsze rokowanie.
Odsetek przeżyć 5-letnich dla potrójnie ujemnego raka piersi w stadium 1 wynosi 85%. Te nowotwory zwykle rosną szybciej i reagują na mniejszą liczbę zabiegów.
Wskaźniki przeżycia raka z przerzutami
Czasami rak piersi rozprzestrzenia się lub daje przerzuty do innych części ciała. Rak z przerzutami ma znacznie gorsze rokowanie.
Osoby z HR-dodatnim rakiem piersi przeżywają zwykle dodatkowe 4–5 lat od rozpoznania raka z przerzutami. Osoby z potrójnie ujemnym rakiem piersi mogą przeżyć dodatkowy rok po tej samej diagnozie.
Należy pamiętać, że wskaźniki przeżycia są szacunkami opartymi na wynikach osób z podobnymi nowotworami.
Jednak wiele różnych i złożonych czynników może wpływać na wskaźniki przeżywalności raka. Czynniki te będą się różnić w zależności od osoby.
Podsumowanie
Istnieją dwa główne typy HER2-ujemnego raka piersi: rak piersi z dodatnim wynikiem HR i potrójnie ujemny rak piersi. Niektóre metody leczenia tych nowotworów różnią się.
Raki piersi z dodatnim wynikiem HR mają lepsze rokowanie niż potrójnie ujemne raki piersi.
Wskaźniki przeżycia mogą dać ludziom oszacowanie, jak skuteczne może być ich leczenie. Jednak ludzie powinni porozmawiać ze swoim lekarzem, aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat własnego planu leczenia i rokowań.
