Co należy wiedzieć o wolu wieloguzkowym
Wole to powiększona tarczyca. Czasami dana osoba może mieć wole z wieloma guzkami lub guzkami, co nazywa się wolem wieloguzkowym.
Wole toksyczne to takie, które wytwarzają zbyt dużo hormonu tarczycy, co powoduje stan zwany nadczynnością tarczycy.
Większość guzków tarczycy jest nieszkodliwa, ale niektóre mogą być rakowe. Naukowcy wciąż badają związek między guzkami tarczycy a rakiem. Niektórzy eksperci uważają, że prawdopodobieństwo wystąpienia raka w guzkach tarczycy jest większe niż kiedyś sądzono.
W tym artykule przyjrzymy się objawom, przyczynom i leczeniu wola wieloguzkowego oraz ich związkowi z rakiem.
Objawy
Wole wieloguzkowe nie zawsze powodują objawy. Lekarz często diagnozuje wola wieloguzkowe podczas przeprowadzania badania fizykalnego lub badania obrazowego z innej niezwiązanej przyczyny.
Czasami wole wieloguzkowe będzie wyglądać jak pojedynczy guzek, ale składa się z kilku mniejszych.
Osoba może wyczuć guzki bezpośrednio nad tarczycą, która znajduje się na szyi tuż pod jabłkiem Adama, zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet.
Jeśli wole wieloguzkowe rozrasta się lub naciska na pobliskie struktury, osoba może zauważyć następujące objawy:
- chrypka
- trudności z połykaniem
- trudności w oddychaniu w pozycji leżącej
Osoba z toksycznym wolem wieloguzkowym może mieć objawy nadczynności tarczycy. Obejmują one między innymi:
- trudności w tolerowaniu ciepła
- szybkie tętno, nawet w stanie spoczynku
- drażliwość
- nerwowość
- utrata masy ciała lub niemożność przybrania na wadze
- trudności ze snem
Przyczyny
Jedną z przyczyn wola wieloguzkowego jest niedobór jodu, chociaż jest to rzadkie w Stanach Zjednoczonych. Jod jest minerałem obecnym w niewielkich ilościach w diecie człowieka.
Tarczyca wykorzystuje jod do produkcji hormonów. Bez wystarczającej ilości jodu tarczyca nie może wykonywać swoich normalnych funkcji. Z tego powodu producenci żywności często dodają jod do soli, zwanej solą jodowaną, aby zmniejszyć częstość występowania dysfunkcji tarczycy.
Niektórzy ludzie mają większe czynniki ryzyka rozwoju wola wieloguzkowego. Czynniki ryzyka obejmują:
- niedobór jodu
- czynniki genetyczne wpływające na produkcję hormonów tarczycy
- płeć - kobiety są bardziej narażone na guzki i choroby tarczycy
- wiek - starsze kobiety są bardziej narażone na rozwój guzków tarczycy
- rodzinna historia wola wieloguzkowego
- historia autoimmunologicznej choroby tarczycy, takiej jak zapalenie tarczycy Hashimoto lub choroba Gravesa-Basedowa
Jeśli tarczyca nie wytwarza wystarczającej ilości hormonu tarczycy, przysadka mózgowa uwalnia więcej hormonu tyreotropowego (TSH). Nadmiar TSH może spowodować powiększenie tarczycy i utworzenie wole wieloguzkowego.
Podobnie, nadczynność tarczycy, która wytwarza zbyt dużo hormonu tarczycy, może spowodować powiększenie tarczycy i jej wieloguzkowe.
W niektórych przypadkach dana osoba może nie mieć znanej przyczyny swojego wola wieloguzkowego.
Diagnoza
Lekarz rozpocznie diagnozowanie wola wieloguzkowego na podstawie wywiadu medycznego.
Będą pytać o wcześniejsze schorzenia danej osoby, jakie leki przyjmuje oraz czy w rodzinie lub osobiście występuje wola lub choroby związane z tarczycą.
Badanie lekarskie
Lekarz zbada szyję osoby i poszuka powiększonych żył szyi.
Mogą również wyczuć rozmiar i kształt tarczycy i szukać czegoś niezwykłego.
Badania krwi
Badania krwi mogą pomóc w zdiagnozowaniu problemów z tarczycą, zwłaszcza testy na hormon tyreotropowy (TSH). Jeśli poziom TSH u danej osoby jest niski, może to oznaczać, że ma nadczynność tarczycy, co oznacza, że jej tarczyca wytwarza zbyt dużo hormonu tarczycy.
Jeśli poziom TSH jest wysoki, osoba może mieć niedoczynność tarczycy (niski poziom hormonów tarczycy), ponieważ organizm próbuje zwiększyć produkcję hormonów tarczycy.
W celu zrozumienia pełnego obrazu może być konieczne wykonanie dalszych testów hormonów tarczycy w celu sprawdzenia poziomów hormonów zwanych T3 i T4.
Testy obrazowe
Lekarz może również wykonać badania obrazowe tarczycy. Należą do nich USG tarczycy. Ten test wykorzystuje fale dźwiękowe do odtworzenia obrazów tarczycy, w tym wielkości i liczby wszelkich guzków.
Biopsja
Czasami lekarz może zalecić wykonanie biopsji guzków tarczycy w celu zbadania obecności komórek rakowych.
Powszechna metoda biopsji wykorzystuje małą igłę pod kontrolą USG, zwaną aspiracją cienkoigłową (FNA).
Lekarze prawdopodobnie zalecą wykonanie biopsji każdemu, kto ma guzek większy niż 1 centymetr (cm).
Leczenie
Nie wszystkie osoby z wolem wieloguzkowym będą wymagały leczenia. Często zależy to od funkcji tarczycy.
Jeśli guzki nie wytwarzają hormonu tarczycy (nietoksyczny), lekarz rozważy ich rozmiar, objawy lub wzorzec wzrostu.
Terapia jodem radioaktywnym
Jedną z metod leczenia wola toksycznego i nietoksycznego jest terapia jodem promieniotwórczym.
Lek pomaga zmniejszyć rozmiar tkanki tarczycy. W przypadku wola toksycznego hamuje również nieprawidłową produkcję hormonów tarczycy.
Wole zwykle kurczy się od 2 do 6 miesięcy po leczeniu, chociaż może to potrwać nawet rok. Badania wykazały również, że w większości przypadków prawidłowa czynność tarczycy utrzymuje się lub powraca do normy po leczeniu.
Mniejsze wola lepiej reagują na terapię jodem promieniotwórczym niż duże.
Leki na tarczycę
Jeśli wole i jego guzki są stosunkowo małe, lekarz może zalecić przyjmowanie leków hormonalnych tarczycy, takich jak lewotyroksyna (Synthroid).
Jednak badania na ten temat nie są jasne. Eksperci są podzieleni na tych, którzy uważają, że hormon tarczycy pomaga w tej sytuacji i tych, którzy tego nie robią.
Wycięcie tarczycy
To jest chirurgiczne usunięcie gruczołu tarczowego. Wraz z postępem w zrozumieniu chorób tarczycy rzadko jest to konieczne.
Jeśli wole uciska pobliskie naczynia krwionośne, utrudniając oddychanie, utrudniając przełykanie lub wywołując stres psychiczny, lekarz może zalecić usunięcie tarczycy.
Lekarz może również zalecić tyreoidektomię, jeśli dana osoba nie jest dobrym kandydatem do terapii jodem promieniotwórczym. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli wole wieloguzkowe jest wyjątkowo duże, ponieważ wole duże nie reagują tak dobrze na terapię jodem promieniotwórczym, jak mniejsze.
Związek z rakiem
Badania wykazały, że od 10 do 20 procent osób z wolem wieloguzkowym zapada na raka tarczycy. Badania sugerują, że ryzyko raka w wolach pojedynczych i wieloguzkowych jest podobne.
Według Wydziału Chirurgii Uniwersytetu Columbia większość osób, u których rozwija się rak z wola wieloguzkowego, ma raka brodawkowatego tarczycy, który jest najczęstszym typem raka tarczycy.
Perspektywy
Osoba może mieć wole wieloguzkowe, nie wiedząc o tym, ponieważ często nie powoduje to żadnych objawów. Inne osoby mogą mieć objawy, które wpływają na ich codzienne życie, takie jak trudności w połykaniu lub mówieniu.
Dostępnych jest wiele opcji leczenia zarówno toksycznych, jak i nietoksycznych wola wieloguzkowego. Jeśli osoba podejrzewa, że może mieć problem z tarczycą, powinna porozmawiać ze swoim lekarzem, aby ustalić najlepszy sposób postępowania.
