Objawy opryszczki: jak długo się pojawiają?

Opryszczka to wirusowa infekcja skóry wywołana przez wirusa opryszczki pospolitej (HSV). Objawy mogą nie pojawić się natychmiast po zarażeniu się wirusem. Kiedy pojawiają się objawy opryszczki, mogą wpływać na okolice narządów płciowych lub jamy ustnej.

Istnieją dwa typy HSV: typ 1, który powoduje głównie opryszczkę jamy ustnej, i typ 2, który ma tendencję do wywoływania opryszczki narządów płciowych. Jednak oba typy mogą wystąpić w obu obszarach.

W tym artykule poznaj pierwsze oznaki, na które należy zwrócić uwagę. Przedstawiamy również ogólny harmonogram objawów i udzielamy informacji, kiedy należy udać się do lekarza.

Pierwsze oznaki i objawy

Podczas wybuchu opryszczki mogą wystąpić objawy grypopodobne.

Niektórzy ludzie nie odczuwają żadnych objawów po zarażeniu się opryszczką. Jeśli objawy się pojawią, pierwszymi, które pojawiają się, są zwykle opryszczka.

Te rany mogą wyglądać jak pęcherze wokół ust, odbytnicy lub narządów płciowych. Mogą pękać i być bolesne, pozostawiając rany, których zagojenie może zająć kilka tygodni.

Inne objawy mogą obejmować:

• uczucie pieczenia podczas oddawania moczu, jeśli mocz przechodzi przez opryszczkę
• trudności w oddawaniu moczu z powodu owrzodzeń blokujących cewkę moczową
• swędzenie i ból wokół genitaliów

Niektórzy ludzie nazywają pierwsze widoczne oznaki opryszczki „epidemią”. Podczas pierwszego wybuchu opryszczki ludzie mogą również mieć objawy grypopodobne, w tym:

• gorączka
• bóle głowy
• bóle
• obrzęk gruczołów
• zmęczenie

Jeśli dana osoba ma już stan, który wpływa na jej układ odpornościowy, mogą wystąpić dłużej trwające i bardziej bolesne objawy.

Przykłady stanów, które mogą wpływać na układ odpornościowy, obejmują:

• cukrzyca
• HIV i AIDS
• białaczka

Oś czasu objawów

W niektórych przypadkach osoba z opryszczką może nie odczuwać żadnych objawów wirusa przez wiele lat. W innych przypadkach pierwsze objawy mogą pojawić się około 2–10 dni po zarażeniu się wirusem.

Pierwsza epidemia opryszczki może trwać około 2–4 tygodni. Po tym czasie rany będą się stopniowo goić, nie pozostawiając żadnych blizn. Ludzie zwykle uważają, że pierwszy wybuch opryszczki jest najdłuższy i najbardziej bolesny.

Niektórzy ludzie mają powtarzające się epidemie. Są one bardziej powszechne w pierwszym roku po zarażeniu się wirusem. W przypadku powtarzających się epidemii ludzie mogą stwierdzić, że ich objawy ustępują po około tygodniu.

Ludzie mogą zacząć zauważać oznaki epidemii, zanim to nastąpi. Lekarze określają te objawy jako objawy „zwiastunowe”. Osoba, u której występują objawy prodromalne, może rozpocząć leczenie i inne środki ostrożności w ramach przygotowań do wybuchu epidemii.

Niektóre typowe objawy prodromalne opryszczki obejmują swędzenie, pieczenie lub mrowienie wokół genitaliów, a także bóle w biodrach, pośladkach lub nogach.

Z biegiem czasu ludzie mogą doświadczać mniej epidemii z łagodniejszymi objawami. Niektórzy ludzie mogą w końcu całkowicie przestać doświadczać epidemii opryszczki.

Czy może leżeć w stanie uśpienia?

Wirus opryszczki może pozostawać uśpiony w organizmie przez lata, zanim ludzie wystąpią jakiekolwiek objawy.

Po pierwszym wybuchu opryszczki wirus pozostaje uśpiony w układzie nerwowym. Wszelkie dalsze epidemie są spowodowane reaktywacją wirusa, co powoduje pojawienie się objawów.

Objawy są zwykle mniej poważne podczas powtarzających się epidemii. Rany również ustępują szybciej, często w ciągu 3–7 dni. Wynika to z przeciwciał wytwarzanych przez organizm w walce z pierwszym wybuchem opryszczki. Organizm może następnie wykorzystać te przeciwciała, aby szybciej reagować na przyszłe epidemie.

Obecnie nie ma lekarstwa na opryszczkę. Nawet jeśli dana osoba przestanie odczuwać objawy, wirus pozostanie w jej ciele.

Należy również podkreślić, że opryszczka jest przenoszona nawet wtedy, gdy nie występują żadne owrzodzenia ani inne objawy. Z tego powodu wskazana jest wczesna profilaktyka.

Wczesna profilaktyka

Wirus opryszczki może się rozprzestrzeniać przez bezpośredni kontakt skóry ze skórą z dotkniętym obszarem. W rezultacie ludzie mogą zarazić się opryszczką od uprawiania seksu pochwowego, analnego lub oralnego z osobą zarażoną wirusem opryszczki.

Aby zmniejszyć ryzyko takiego zdarzenia, ludzie mogą używać prezerwatyw lub matek dentystycznych podczas seksu.

Prezerwatywy i matki dentystyczne nie zapewniają pełnej ochrony przed wirusem opryszczki, ponieważ opryszczka może występować na obszarach wokół genitaliów. Jednak te metody zmniejszają prawdopodobieństwo zarażenia się infekcją lub jej przekazania.

Osoba, która ma opryszczkę, może również podjąć inne kroki, aby zmniejszyć ryzyko przekazania jej partnerowi seksualnemu. Takie kroki obejmują poinformowanie partnera seksualnego, że ma opryszczkę przed seksem.

Obie osoby mogą następnie podjąć dodatkowe kroki w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa transmisji. Te kroki mogą obejmować:

• nie uprawiać seksu podczas wybuchu opryszczki, ponieważ wirus może łatwiej przenosić się przez owrzodzenia
• czekanie, aż wszystkie owrzodzenia zostaną całkowicie wyleczone, zanim ponownie zaczniesz uprawiać seks
• szukanie prodromalnych objawów epidemii i nie uprawianie seksu w tym czasie
• zawsze używaj prezerwatyw lub matek dentystycznych podczas seksu, nawet jeśli nie występują objawy opryszczki
• mycie rąk mydłem i wodą po dotknięciu opryszczki, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa na inne miejsca
• nie całować ludzi, gdy obecne są owrzodzenia jamy ustnej - szczególnie osoby o słabszym układzie odpornościowym

Codzienne przyjmowanie leków przeciwwirusowych może również zmniejszyć prawdopodobieństwo przeniesienia zakażenia. Można porozmawiać z lekarzem na temat tej opcji leczenia.

Należy zauważyć, że osoby z opryszczką narządów płciowych mają większe ryzyko zarażenia się wirusem HIV od partnera seksualnego, który jest nosicielem wirusa HIV. Używanie prezerwatywy podczas seksu może pomóc zmniejszyć to prawdopodobieństwo.

Kiedy iść do lekarza

Ludzie powinni udać się do lekarza, jeśli uważają, że mogą mieć opryszczkę lub jeśli mają jakiekolwiek objawy opryszczki. Wykonanie testu na opryszczkę jest również ważne, aby wykluczyć inne infekcje przenoszone drogą płciową.

Ludzie mogą odwiedzić swojego lekarza lub klinikę zdrowia seksualnego w celu wykonania testu. Jeśli ktoś ma jakiekolwiek rany lub pęcherze, pracownik służby zdrowia użyje wymazu, aby pobrać próbkę z owrzodzenia. Próbka wskaże, czy wrzody są spowodowane infekcją opryszczki.

Niektórzy ludzie mogą się obawiać, że mają wirusa opryszczki, ale nie mają żadnych objawów. W takich przypadkach lekarz może zlecić badanie krwi w celu wykrycia wirusa we krwi danej osoby. Jednak Centers for Disease Control and Prevention (CDC) nie zalecają rutynowych badań.

Podsumowanie

Pierwsze objawy opryszczki można zauważyć około 2–20 dni po zakażeniu. Jednak w niektórych przypadkach ludzie mogą mieć wirusa opryszczki przez wiele lat, zanim zauważą jakiekolwiek objawy.

Głównymi objawami opryszczki są owrzodzenia wokół ust lub narządów płciowych oraz objawy grypopodobne, w tym ból głowy i zmęczenie.

Po początkowym wybuchu opryszczki niektóre osoby mogą mieć powtarzające się epidemie. Prawdopodobnie będą krótsze i mniej bolesne niż pierwsze.

Osoby chore na opryszczkę powinny podjąć niezbędne środki ostrożności, aby uniknąć przekazania jej innym. Obejmuje to używanie prezerwatyw lub matek dentystycznych podczas stosunku i nie uprawianie seksu podczas aktywnego wybuchu epidemii.

Jeśli ludzie zauważą jakiekolwiek objawy opryszczki, powinni skontaktować się z lekarzem. Lekarz przeprowadzi niezbędne testy, aby sprawdzić, czy dana osoba ma opryszczkę lub inny stan.