Jak radzić sobie z depresją po aborcji
Emocjonalne skutki uboczne nie są rzadkie po aborcji lub przerwaniu ciąży, niezależnie od tego, czy było planowane, czy nie. W niektórych przypadkach może wystąpić depresja. Jednak związek między przerwaniem ciąży a depresją pozostaje niejasny.
Decyzja o przerwaniu ciąży rzadko jest łatwa i nie zawsze jest preferowanym wyborem danej osoby. Niezależnie od tego, czy zdecydują się dobrowolnie czy nie, po zabiegu mogą mieć mieszane uczucia.
W Stanach Zjednoczonych około połowa wszystkich ciąż jest nieplanowana. To jeden z powodów wyboru rozwiązania. Jednak powody, dla których nie chce się kontynuować ciąży, są różne.
Przyczyny obejmują między innymi presję społeczną, finansową lub związaną z relacjami oraz problemy ze zdrowiem fizycznym lub psychicznym rodzica lub nienarodzonego dziecka.
Bez względu na przyczynę emocjonalna reakcja na przerwanie ciąży może wahać się od ulgi, spokoju i szczęścia do smutku, żalu, straty i żalu, w zależności od sytuacji danej osoby.
Jeśli negatywne uczucia są poważne i trwałe, mogą być oznaką depresji.
Kwestia planowanego przerwania ciąży jest kwestią kontrowersyjną, podobnie jak kwestia zdrowia psychicznego po zakończeniu leczenia.
Ważną rzeczą do zapamiętania jest to, że doświadczenia i reakcje każdej osoby będą inne.
Jak powiedzieli badacze z Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA) w 2009 r., „Ważne jest, aby różnorodne doświadczenia kobiet związane z aborcją zostały rozpoznane, potwierdzone i zrozumiane”.
Emocjonalne skutki aborcji
Dla wielu osób przerwanie ciąży może być stresującym wydarzeniem życiowym.
Nie jest niczym niezwykłym doświadczanie szeregu reakcji psychologicznych i emocjonalnych.
Niektórzy ludzie mogą odczuwać ulgę, gdy dokonali właściwego wyboru i podjęli działania w celu rozwiązania trudnej sytuacji, podczas gdy inni mogą odczuwać szereg negatywnych emocji.
Każda utrata ciąży doprowadzi do przerwania cyklu hormonalnego. Negatywne odczucia, które pojawiają się po planowanym poronieniu, mogą być przynajmniej częściowo spowodowane zmianami hormonalnymi, podobnymi do tych, które występują po nieplanowanej utracie ciąży.
Według American Pregnancy Association, powszechne negatywne uczucia obejmują:
- wina
- gniew
- wstyd
- wyrzuty sumienia lub żal
- utrata poczucia własnej wartości lub pewności siebie
- poczucie izolacji i samotności
- problemy ze snem i złe sny
- problemy w związku
- myśli samobójcze
Ponadto niektórzy ludzie mogą odczuwać smutek, stres lub poczucie straty i mogą czuć się mniej zdolni do radzenia sobie. Jeśli pojawią się myśli samobójcze lub samookaleczenie, należy natychmiast zwrócić się o pomoc.
National Suicide Prevention Lifeline oferuje bezpłatne i poufne wsparcie 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Numer, pod który należy zadzwonić, to 1-800-273-8255.
Przekonania religijne, problemy w związkach i stygmatyzacja społeczna mogą utrudniać radzenie sobie, zwłaszcza jeśli oznacza to, że dana osoba nie ma z kim rozmawiać o tym, co się stało.
W większości przypadków w miarę upływu czasu te negatywne uczucia ustępują.
Jeśli jednak istnieją dodatkowe problemy, takie jak poczucie izolacji lub wcześniejsza historia problemów ze zdrowiem psychicznym, może istnieć większe prawdopodobieństwo wystąpienia depresji.
Co to jest depresja?
Depresja to stan zdrowia psychicznego i zaburzenie nastroju.
Osoby z depresją mogą mieć następujące objawy:
- uczucie przygnębienia lub smutku
- mając trudności z myśleniem, koncentracją i podejmowaniem decyzji
- uczucie poirytowania
- brak energii
- spanie za dużo lub za mało
- utrata zainteresowania seksem
- utrata zainteresowania czynnościami, które wcześniej sprawiały im przyjemność
Może również wystąpić poczucie winy i niskie poczucie własnej wartości.
Depresja może utrudniać pracę lub wykonywanie codziennych obowiązków. Komplikacje mogą obejmować rozpad związku i utratę pracy. U niektórych osób mogą rozwinąć się objawy psychotyczne.
Depresja a żal
Żal, który następuje po stracie bliskiej osoby, może prowadzić do smutku i innych objawów podobnych do depresji.
Uczucie żalu, smutku, straty i żalu może również wystąpić po przerwaniu ciąży lub utracie ciąży.
Jeśli objawy danej osoby stopniowo ustępują z czasem, jest mało prawdopodobne, że ma depresję.
Jednak objawy, które utrzymują się lub nasilają, mogą wskazywać na depresję, w takim przypadku należy zwrócić się o pomoc lekarską.
Leczenie
Każdy, kto doświadcza niepokoju po odejściu, może uznać za pomocne poszukanie wsparcia rodziny, przyjaciół lub grupy społecznej.
Może to pomóc w zapobieganiu przekształcaniu się uczucia żalu i smutku w depresję.
Jeśli pojawi się depresja, jest to stan uleczalny.
Leczenie może obejmować:
- wsparcie, na przykład grupy społecznej lub pracownika służby zdrowia
- poradnictwo, w tym terapia poznawczo-behawioralna (CBT)
- leki, takie jak leki przeciwdepresyjne
Czynniki związane ze stylem życia, które mogą pomóc, obejmują:
- jedzenie zdrowej diety
- regularne ćwiczenia
- możliwie jak największe zmniejszenie stresu
- nauka technik relaksacyjnych, takich jak joga czy medytacja
Zmniejszenie ryzyka
Przed podjęciem decyzji o wypowiedzeniu zaleca się wypróbowanie następujących rozwiązań:
- rozmawiając z ludźmi, którym możesz zaufać
- rozważenie wszystkich opcji
- szukanie pomocy medycznej i zadawanie pracownikowi opieki zdrowotnej jak największej liczby pytań
- próbując uniknąć izolacji, ponieważ może to prowadzić do depresji
- unikanie presji zrobienia czegoś, czego nie chcesz robić, niezależnie od tego, czy jest to przerwanie ciąży, czy kontynuacja ciąży
Przerwanie ciąży może również wiązać się z pewnym ryzykiem fizycznym, tak samo jak każdy inny zabieg medyczny lub chirurgiczny.
Konieczne jest poszukiwanie leczenia w zarejestrowanej placówce z wykwalifikowanymi i doświadczonymi specjalistami, aby zmniejszyć ryzyko obrażeń.
Aborcja i depresja: czy istnieje związek?
Istnienie związku między planowanym zakończeniem ciąży a depresją pozostaje kontrowersyjne.
Badanie opublikowane w 2015 roku sugeruje, że osoby, które mają problemy ze zdrowiem psychicznym przed ciążą, mogą być bardziej narażone na doświadczanie negatywnych emocji po przerwaniu ciąży.
Badania opublikowane w 2011 roku wykazały, że po aborcji istnieje „umiarkowane do bardzo zwiększone ryzyko problemów ze zdrowiem psychicznym”. Naukowcy zasugerowali, że poddanie się aborcji zwiększyło ryzyko o 81% i przypisało 10% tego ryzyka samemu zerwaniu.
Inni naukowcy, opisując w 2008 roku 30-letnie badanie, oszacowali, że aborcja zwiększa ryzyko zaburzeń psychicznych u kobiet o 1,5–5,5%.
W 2008 r. Grupa zadaniowa ds. Zdrowia psychicznego i aborcji Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA) stwierdziła, że pewne warunki wydają się zwiększać ryzyko depresji po szeregu wyników ciąży, w tym planowanym przerwaniu ciąży.
Warunki te obejmowały:
- ubóstwo
- historia przemocy lub problemów emocjonalnych
- historia zażywania narkotyków lub alkoholu
- poprzedni niechciany poród
APA zidentyfikowało również następujące czynniki ryzyka depresji po przerwaniu ciąży:
- postrzegane piętno i brak wsparcia społecznego
- historia problemów ze zdrowiem psychicznym
- cechy osobowości, takie jak niska samoocena
- cechy ciąży, w tym to, czy dana osoba tego chciała, czy nie
Wydaje się, że najważniejszym czynnikiem jest to, czy problemy ze zdrowiem psychicznym występowały już przed ciążą.
Amerykańskie Stowarzyszenie Ciążowe dodaje jako czynniki, które mogą zwiększać ryzyko depresji:
- wypowiedzenie z powodu przymusu lub perswazji ze strony innych
- konflikt moralny lub etyczny wynikający z przekonań religijnych lub osobistych poglądów
- przerywanie ciąży w późniejszych stadiach ciąży
- brak wsparcia ze strony partnera lub innych ważnych osób
- zakończenie ciąży z powodu nieprawidłowości genetycznych lub płodu
Czynniki genetyczne i wydarzenia życiowe, takie jak utrata bliskiej osoby, również mogą zwiększać ryzyko depresji.
Inne możliwe czynniki ryzyka depresji obejmują:
- zmniejszona zdolność radzenia sobie z presją życiową
- bycie kobietą
- narażenie na czynniki, które codziennie powodują stres, takie jak niepewność finansowa lub niepewność związku
Jednak dokładne przyczyny depresji, w tym depresji związanej z ciążą, nie są znane.
W 2009 roku naukowcy z APA zauważyli, że ryzyko złego stanu zdrowia psychicznego było takie samo, niezależnie od tego, czy ludzie zdecydowali się usunąć, czy kontynuować ciążę.
Badanie opublikowane w BMJ w 2016 roku stwierdziła, że prawdopodobieństwo wystąpienia objawów stresu pourazowego (PTSS) do 4 lat po zabiegu nie było większe w przypadku osób, które przeszły zabieg, niż w przypadku tych, którym nie pozwolono na zabieg ze względu na zaawansowany wiek ciążowy.
Szwedzkie badanie wykazało, że niewiele kobiet doświadczyło zespołu stresu pourazowego (PTSD) po przerwaniu ciąży. Zauważyli również, że ci, którzy to zrobili, doświadczyli traumy niezwiązanej z procedurą.
W sierpniu 2018 r. Naukowcy opublikowali wyniki badania z udziałem prawie 400 000 kobiet w Danii. Wyniki sugerują, że chociaż kobiety, które dokonały aborcji, częściej stosują leki przeciwdepresyjne, czynniki ryzyka prowadzące do tego prawdopodobnie wynikają z przyczyn innych niż przerwanie ciąży.
Naukowcy podsumowują: „Polityki oparte na przekonaniu, że aborcja szkodzi zdrowiu psychicznemu kobiet, mogą być błędnie poinformowane”.
Ludzie powinni również rozważyć ryzyko depresji po przerwaniu ciąży i potencjalne zagrożenie dla zdrowia wynikające z kontynuacji ciąży.
Na przykład jedno z badań obejmowało kobiety, które chciały poddać się zabiegowi przerwania ciąży, ale nie były w stanie tego zrobić. Niektóre z tych kobiet doświadczyły szeregu potencjalnie zagrażających życiu konsekwencji zdrowotnych, takich jak rzucawka i krwotok.
Naukowcy muszą przeprowadzić więcej badań, aby w pełni zrozumieć wszelkie powiązania między przerywaniem ciąży a depresją.
