Utrata majątku osobistego może skrócić twoje życie
Nikogo nie będzie zaskoczeniem, że stres związany z pieniędzmi może wpływać na twoje zdrowie. Jednak po raz pierwszy badacze wykazali, że utrata majątku osobistego może znacznie zwiększyć ryzyko śmierci.
Przez lata różne badania zgłębiały związek między bogactwem osobistym a zdrowiem.
Ogólnie rzecz biorąc, ludzie zamożniejsi zwykle żyją dłużej niż ludzie posiadający mniej pieniędzy. Przyczyny tego są złożone i wciąż się rozszczepiają.
Najnowsze badanie mające na celu zbadanie wpływu pieniędzy na zdrowie miało na celu zbadanie, czy utrata pieniędzy może również wpłynąć na długowieczność.
Utrata znacznej ilości pieniędzy nie jest czymś, co komukolwiek by się podobało. Ale wydaje się, że zdarza się to częściej, niż można by się spodziewać.
Nowe badanie, przeprowadzone przez naukowców z Northwestern Medicine w Illinois i University of Michigan w Ann Arbor, wykazało, że w ciągu 20 lat ponad jedna czwarta osób w średnim i starszym wieku w Stanach Zjednoczonych doświadczyła „negatywnego szok bogactwa ”.
Wpływ negatywnego szoku bogactwa
W tym badaniu negatywny szok majątkowy zdefiniowano jako utratę 75 procent osobistego majątku w ciągu 2 lat. Chociaż straty wzrosły w czasie Wielkiej Recesji (od 2007 do początku 2010 roku), liczba ta utrzymywała się we wszystkich typach klimatu gospodarczego.
Naukowcy zmierzyli również wyniki zdrowotne osób z ubóstwem aktywów, zdefiniowane przez autorów badania jako „zerowa lub ujemna całkowita wartość netto w momencie rozpoczęcia badania”.
Badanie, które prowadziła Lindsay Pool - adiunkt w dziedzinie medycyny prewencyjnej na Northwestern University Feinberg School of Medicine w Chicago, IL - zostało opublikowane w tym tygodniu w JAMA. Jest to pierwsza analiza związku między negatywnym szokiem majątkowym a oczekiwaną długością życia.
Zespół zebrał dane z badania zdrowia i emerytury opracowanego przez National Institute on Aging. Gromadzenie danych rozpoczęło się w 1992 roku i oceniano reprezentatywną grupę obejmującą ponad 8700 dorosłych w wieku 50 lat i starszych, co 2 lata w USA.
Odkrycia dokonują ponurej lektury; według prof. Pool: „Odkryliśmy, że utrata oszczędności życia ma głęboki wpływ na długoterminowe zdrowie [osoby]”.
W rzeczywistości osoby, które doświadczyły negatywnego szoku majątkowego, były o 50 procent bardziej narażone na śmierć w ciągu następnych 20 lat niż osoby, które tego nie zrobiły.
„Nasze odkrycia dostarczają nowych dowodów na potencjalnie ważny społeczny determinant zdrowia, który do tej pory nie został rozpoznany: nagła utrata majątku w późnym średnim lub starszym wieku”.
Starszy autor badań Carlos Mendes de Leon z Wydziału Epidemiologii Uniwersytetu Michigan
Gdy spojrzeli na osoby dotknięte ubóstwem aktywów, obraz był podobnie ponury; ich ryzyko śmiertelności w ciągu 20 lat wzrosło o 67 procent. To odkrycie było mniejszym zaskoczeniem.
Jednak, jak mówi prof. Pool: „Najbardziej zaskakującym odkryciem było to, że posiadanie bogactwa i jego utrata jest prawie tak samo złe dla oczekiwanej długości życia, jak nigdy nie posiadanie bogactwa”.
Dlaczego jest bardziej prawdopodobne, że ci ludzie umrą?
Oczywiście w badaniu, które analizuje wyniki tysięcy ludzi w populacji, związek przyczynowy jest trudny do ustalenia i jest mało prawdopodobne, aby istniała prosta odpowiedź, która pasowałaby do wszystkich.
Biorąc to pod uwagę, autorzy badania uważają, że prawdopodobnie będą istnieć dwa nadrzędne tematy. Prof. Pool wyjaśnia: „Ci ludzie cierpią z powodu utraty zdrowia psychicznego z powodu strat finansowych, a także rezygnacji z opieki medycznej, ponieważ ich na to nie stać”.
Wyniki te potwierdzają poprzednie badania, które dotyczyły następstw Wielkiej Recesji; odkryli mierzalne zmiany krótkoterminowych parametrów zdrowotnych, takich jak ciśnienie krwi, depresja, nadużywanie substancji psychoaktywnych i zaburzenia czynności serca.
Oczywiste jest, że wyniki te stanowią wyzwanie dla lekarzy. „To pokazuje, że klinicyści muszą mieć świadomość sytuacji finansowej swoich pacjentów” - mówi prof. Pool. „Muszą o to zapytać, aby zrozumieć, czy ich pacjenci mogą być narażeni na zwiększone ryzyko zdrowotne”.
Chętnie kontynuuje tę linię badań i zgłębia przyczyny. „Dlaczego ludzie umierają” - pyta - „i czy możemy w pewnym momencie interweniować w sposób, który mógłby odwrócić bieg tego zwiększonego ryzyka?”
