Osoby, które przeżyły udar, mogą odnieść korzyści z magnetycznej stymulacji mózgu
Nowa metaanaliza istniejących badań pokazuje, że technika zwana powtarzalną przezczaszkową stymulacją magnetyczną może być użytecznym narzędziem pomagającym osobom po udarze odzyskać zdolność samodzielnego chodzenia.
Powtarzalna przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (rTMS) jest nieinwazyjną techniką stymulacji mózgu; cewki magnetyczne są umieszczane na skórze głowy, a krótkie impulsy elektromagnetyczne są dostarczane do określonych obszarów mózgu poprzez cewkę.
Chociaż impulsy te powodują jedynie prawie niezauważalne uczucie „pukania lub stukania” u pacjenta poddawanego zabiegowi, docierają do mózgu, wyzwalając prądy elektryczne, które stymulują neurony.
rTMS był stosowany głównie w leczeniu psychozy, depresji, lęku i innych zaburzeń nastroju z dużym powodzeniem. W niedawnym badaniu ponad jedna trzecia osób żyjących z halucynacjami słuchowo-werbalnymi - markerem schizofrenii - zgłosiła zmniejszenie objawów po zabiegu.
Jednak naukowcy zgłębiali również potencjał tej techniki w zakresie poprawy życia po udarze. Na przykład cztery lata temu zespół naukowców z Ohio State University Wexner Medical Center w Columbus zastosował rTMS do poprawy ruchu ramion u osób, które doświadczyły udaru, i od tamtej pory więcej badań analizowało ten potencjał terapeutyczny.
Teraz zespół naukowców - wspólnie prowadzony przez dr Chengqi He z Sichuan University w Chińskiej Republice Ludowej i Shasha Li z Massachusetts General Hospital i Harvard Medical School w Bostonie, MA - postanowił dokonać przeglądu tych badań. .
Dr He i współpracownicy chcieli sprawdzić, czy ta technika poprawia zdolności motoryczne u osób, które przeszły udar; Aby to zrobić, naukowcy zbadali wpływ rTMS na szybkość chodzenia, równowagę i inne kluczowe czynniki rehabilitacji poudarowej.
Wyniki zostały opublikowane w American Journal of Physical Medicine & Rehabilitation, oficjalne czasopismo Stowarzyszenia Fizjatrów Akademickich.
rTMS „znacznie poprawia prędkość chodzenia”
Dr He i zespół dokonali przeglądu dziewięciu badań nad rTMS - w tym pięciu badań z randomizacją - które zostały opublikowane w latach 2012-2017.
Osoby, które brały udział w tych badaniach, miały albo udar niedokrwienny - to znaczy udar spowodowany skrzepem krwi w jednej z tętnic mózgu - albo udar krwotoczny - to znaczy udar spowodowany krwawieniem w mózgu.
Spośród dziewięciu badań sześć zawierało dane dotyczące szybkości chodzenia 139 osób, które przeżyły udar. Naukowcy przeprowadzili zbiorczą analizę tych badań, a wyniki ujawniły, że rTMS „znacząco poprawia prędkość chodzenia”.
Ta poprawa była większa u osób, które otrzymały stymulację po tej samej stronie mózgu, co udar. Natomiast ci, którzy otrzymali rTMS po przeciwnej stronie, nie zauważyli żadnej poprawy.
Inne kluczowe wyniki zdrowotne osób, które przeżyły udar, takie jak równowaga, funkcje motoryczne lub reakcja mózgu, nie wykazały żadnej poprawy w wyniku rTMS.
Szacuje się, że w Stanach Zjednoczonych prawie 800 000 osób rocznie przechodzi udar, co sprawia, że stan ten jest główną przyczyną długotrwałej niepełnosprawności w kraju. W rezultacie ponad połowa seniorów, którzy przeżyli udar, ma ograniczoną sprawność ruchową.
Chociaż przegląd pokazuje, że rTMS jest obiecującą strategią przywracania samodzielnego chodzenia, autorzy twierdzą, że potrzebne są dalsze badania. Dr He i współpracownicy podsumowują:
„Przyszłe badania z większymi rozmiarami próbek i odpowiednim okresem obserwacji są wymagane w celu dalszego zbadania wpływu rTMS na czynność kończyn dolnych i jego związku ze zmianami pobudliwości kory mózgowej za pomocą technik funkcjonalnego neuroobrazowania”.
