Jakie są powikłania łuszczycowego zapalenia stawów?
Łuszczycowe zapalenie stawów to rodzaj zapalenia stawów, który częściej dotyka osoby z łuszczycą. Osoby z łuszczycowym zapaleniem stawów mają bóle stawów i przewlekłe zapalenie. Stan ten może również powodować komplikacje, od łagodnych do potencjalnie zagrażających życiu.
Podczas gdy większość osób, u których rozwinęło się łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS), ma już łuszczycę, można ją rozwinąć bez wcześniejszej łuszczycy. Łuszczyca to choroba autoimmunologiczna, która atakuje skórę.
Analiza z 2015 roku wykazała, że szacunki częstości występowania ŁZS wśród osób z łuszczycą wahały się od 6% do 41%, w zależności od definicji zastosowanych przez ekspertów.
Z tego artykułu dowiesz się o możliwych powikłaniach łuszczycowego zapalenia stawów.
Cukrzyca
Cukrzyca jest możliwym powikłaniem ŁZS.
Wyniki badania z 2018 r. W Reumatologia sugerują, że PsA zwiększa ryzyko cukrzycy typu 2.
Badacze porównali osoby z ŁZS z łuszczycą i populacją ogólną.
Ryzyko cukrzycy typu 2 u osób z ŁZS było o około 40% wyższe niż u osób z populacji ogólnej i ponad 50% wyższe w porównaniu z osobami z łuszczycą.
Problemy ze zdrowiem oczu
Według Arthritis Foundation od 7% do 25% osób z ŁZS rozwija się zapalenie błony naczyniowej oka, czyli zapalenie błony naczyniowej oka - środkowej warstwy oka między siatkówką a twardówką. Zapalenie błony naczyniowej oka jest bolesne i może również zagrażać wzrokowi. PsA może również wpływać na skórę wokół oczu.
Sterydy mogą pomóc zmniejszyć stan zapalny i chronić oczy, ale mają również skutki uboczne. Ważne jest, aby omówić ryzyko i korzyści z lekarzem.
U niektórych osób rozwijają się również infekcje oczu, takie jak zapalenie spojówek, które ludzie często nazywają różowym okiem.
Problemy sercowo-naczyniowe
Łuszczyca powoduje przewlekłe zapalenie. Z biegiem czasu to zapalenie może uszkodzić naczynia krwionośne, zwiększając ryzyko chorób serca, udaru i zawału serca.
Według autorów przeglądu z 2018 roku, osoby z ŁZS są bardziej narażone na choroby serca niż osoby z samą łuszczycą.
Zdrowy styl życia może pomóc zmniejszyć ryzyko problemów ze zdrowiem serca. Zdrowy tryb życia obejmuje:
- utrzymanie zdrowej wagi
- bycie aktywnym fizycznie
- spożywanie zbilansowanej i zróżnicowanej diety
Depresja
Silny ból stawów jest częstym objawem ŁZS. U niektórych osób ból stawów może wpływać na mobilność i zdolność wykonywania codziennych czynności, takich jak pisanie na maszynie, praca, opieka nad dziećmi lub gotowanie. Może również wpływać na zdrowie psychiczne danej osoby.
U niektórych osób z przewlekłym bólem rozwija się depresja lub lęk. Według analizy z 2017 r. Depresja wywołana bólem może być bardziej oporna na leczenie niż typowa depresja.
W innej analizie z 2017 roku, w której wzięło udział 186.552 osób z łuszczycowym zapaleniem stawów, częstość występowania depresji wynosiła 21,2%.
Problemy ze zdrowiem płuc
Przewlekłe zapalenie może uszkodzić płuca, co może prowadzić do choroby płuc zwanej śródmiąższową chorobą płuc (ILD).
ILD odnosi się do grupy chorób płuc, które powodują blizny w płucach. Z biegiem czasu te blizny prowadzą do sztywności tych narządów, co może utrudniać oddychanie.
Śródmiąższowe zapalenie płuc jest potencjalnie zagrażającym życiu powikłaniem ILD. Analiza z 2018 roku wykazała, że 2% z 392 osób z łuszczycą miało śródmiąższowe zapalenie płuc. Jednak tylko jedna piąta badanych miała również PsA.
Problemy żołądkowe i trawienne
Przewlekłe zapalenie może utrudniać trawienie, powodując problemy, takie jak biegunka i zaparcia. Osoby z ŁZS są również bardziej podatne na nieswoiste zapalenie jelit (IBD).
Badanie przeprowadzone w 2013 roku na kobietach wykazało, że osoby z łuszczycą i ŁZS były bardziej narażone na chorobę Leśniowskiego-Crohna niż osoby z łuszczycą.
Problemy z wątrobą i nerkami
ŁZS zwiększa również ryzyko chorób nerek i niealkoholowego stłuszczenia wątroby.
Ryzyko chorób wątroby może być wyższe u osób z innymi czynnikami ryzyka chorób wątroby, takimi jak otyłość i zespół metaboliczny.
Ponieważ picie alkoholu może uszkodzić wątrobę, lekarz może zalecić ograniczenie spożycia alkoholu.
Zapobieganie
Aby zapobiec powikłaniom łuszczycowego zapalenia stawów, osoby z łuszczycą powinny współpracować z lekarzem specjalizującym się w ich schorzeniu.
Łuszczyca to skomplikowana choroba. Wiele osób z tą chorobą zauważa, że czynniki środowiskowe, takie jak żywność, zmiany sezonowe lub infekcje, wywołują objawy. Kontrolowanie tych czynników może zmniejszyć ryzyko zaostrzeń łuszczycy, a także zminimalizować objawy ŁZS.
Pomocne może być kompleksowe leczenie łuszczycy, w tym stosowanie leków na łuszczycę. Autorzy badania z 2019 roku stwierdzili, że celowanie w określone markery stanu zapalnego może poprawić wyniki łuszczycy, chociaż nie ma dowodów na to, że ta strategia zmniejsza ogólne ryzyko ŁZS.
Nie zawsze można zapobiec ŁZS lub jego powikłaniom. W przypadku osób, u których ból stawów występuje pomimo strategii profilaktycznych, leczenie może zminimalizować ryzyko poważnego uszkodzenia stawów i innych powikłań.
Lekarz może zalecić:
- leki przeciwzapalne
- kortykosteroidy
- terapia światłem
- leki zwane lekami przeciwreumatycznymi modyfikującymi przebieg choroby (DMARD)
- leki biologiczne zmniejszające stan zapalny
Niektóre strategie dotyczące stylu życia, takie jak regularne ćwiczenia, pożywna dieta i utrzymywanie zdrowej masy ciała, mogą zmniejszyć ryzyko poważnych powikłań.
Osoby, u których wystąpią powikłania, mogą wymagać przyjęcia dodatkowych strategii, aby zapobiec powodowaniu przez te powikłania poważnych problemów zdrowotnych.
Na przykład osoba z cukrzycą może potrzebować diety o niskim indeksie glikemicznym lub używać insuliny do kontrolowania poziomu cukru we krwi. Osoba z chorobą serca może potrzebować leków na ciśnienie krwi.
Podsumowanie
Łuszczycowe zapalenie stawów jest poważną chorobą autoimmunologiczną, która powoduje, że układ odpornościowy organizmu atakuje zdrową tkankę stawów.
Kompleksowa opieka medyczna może znacznie zmniejszyć ryzyko poważnych powikłań, jednocześnie ułatwiając opanowanie objawów.
Większość osób z łuszczycowym zapaleniem stawów musi współpracować z reumatologiem lub specjalistą chorób autoimmunologicznych, aby uzyskać najlepszą możliwą opiekę.
