Lekarze wzywają do zmiany czasu na letni
Lekarze piszący w jednym z czołowych czasopism medycznych przedstawili argumenty przemawiające za rezygnacją z przejścia na czas letni (DST). Twierdzą, że te coroczne przejścia do i od czasu letniego powodują nieprawidłowe ustawienie zegarów biologicznych, co ma długoterminowe konsekwencje dla zdrowia.
W Stanach Zjednoczonych czas letni zaczyna się w drugą niedzielę marca, kiedy większość części kraju „skacze do przodu” i przyspiesza zegary o 1 godzinę.
Czas letni trwa wtedy 8 miesięcy, do pierwszej niedzieli listopada. W tym momencie zegary „wracają” do standardowego czasu.
„To nie 1 godzina dwa razy w roku” - mówi Beth A. Malow, profesor neurologii w Vanderbilt University Medical Center w Nashville, TN. Dodaje: „Jest to niewspółosiowość naszych zegarów biologicznych przez 8 miesięcy w roku”.
Wyjaśnia, że przejścia na czas letni mogą wpływać na wiele funkcji mózgu, w tym czujność i poziom energii.
„Kiedy mówimy o czasie letnim [przejściach] i związku ze światłem”, kontynuuje prof. Malow, „mówimy o głębokim wpływie na zegar biologiczny, który jest strukturą zakorzenioną w mózgu”.
W niedawnym JAMA Neurology artykuł, ona i jej koledzy przeanalizowali dowody na to, jak zmiany czasu letniego wpływają na procesy obejmujące mózg, serce, wzorce snu i geny kontrolujące cykl snu i czuwania.
Autorzy artykułu zwracają uwagę, że są zaniepokojeni skutkami corocznego przejścia do i z czasu letniego, a nie tym, co może wyniknąć z trwałego przyjęcia czasu letniego.
„Skutkom stałego czasu letniego poświęcono mniej uwagi i wykraczają poza zakres tego przeglądu”, zauważają.
Stany Zjednoczone przyjęły czas letni, aby oszczędzać energię
Wiele osób uważa, że rząd wprowadził czas letni, aby zapewnić rolnikom dodatkową godzinę wieczornego światła słonecznego w miesiącach letnich.
Jednak według Departamentu Energii Stanów Zjednoczonych (DOE) celem DST jest zmniejszenie zużycia energii elektrycznej w budynkach.
W 1966 roku Kongres uchwalił ustawę o jednolitym czasie, w której ustalono daty rozpoczęcia i zakończenia czasu letniego. Decyzja ta była wynikiem zamieszania, jaki nastąpił po drugiej wojnie światowej, podczas której Stany Zjednoczone przyjęły czas letni po raz drugi i trzymały się go.
Ze względu na oszczędność energii kolejne przepisy, które weszły w życie w 2007 r., Dodały 4 tygodnie do czasu letniego, sprowadzając go do obecnego 8-miesięcznego okresu obowiązywania.
Departament Transportu (DOT) to organ w USA odpowiedzialny za dopilnowanie, aby ludzie przestrzegali czasu letniego i za ocenę jego wpływu.
W 1974 roku DOT poinformował Kongres, że potencjalne korzyści wynikające z oszczędzania energii, ograniczenia przestępczości z użyciem przemocy i bezpieczeństwa ruchu drogowego z czasu letniego były „minimalne”.
Badanie DOE z 2008 r., W którym oceniano wpływ wydłużonego czasu letniego na krajowe zużycie energii, wykazało, że zmniejszyło się ono o 0,02%.
Wpływ czasu letniego na zdrowie
W innych badaniach oceniano wpływ na zdrowie tych corocznych przejść do i od czasu letniego. Odkryli, że skutki utraty snu narastają z biegiem lat.
Z czasem czas letni zmniejsza narażenie ludzi na jasne światło poranne. To wczesne światło słoneczne ma kluczowe znaczenie dla synchronizacji zegarów biologicznych.
Naukowcy powiązali zakłócenie tego procesu synchronizacji ze zwiększonym ryzykiem zawału serca, udaru i innych schorzeń związanych ze zmniejszonym snem.
Innym potencjalnym zagrożeniem jest zwiększone ryzyko śmiertelnych wypadków drogowych, które mogą wynikać ze średniego skrócenia snu o 15–20 minut z powodu zmiany czasu na letni.
W swoim artykule prof. Malow i współpracownicy cytują duże badania populacyjne, podsumowując argumenty dotyczące zdrowia publicznego przemawiające za zaprzestaniem stosowania czasu letniego.
Chociaż niektóre osoby mają zegary biologiczne, które mogą szybko dostosowywać się do zmian czasu letniego, inne potrzebują więcej czasu i są bardziej wrażliwe na skutki tych zmian.
Oprócz przeglądu badań dotyczących czasu letniego i wpływu na krążenie krwi w mózgu i pozostałych częściach ciała, prof. Malow i współpracownicy zwracają uwagę na niektóre efekty genetyczne.
„Powszechnie wiadomo”, piszą, „że czynniki genetyczne pomagają regulować cykl snu i czuwania u ludzi poprzez kodowanie zegara dobowego, który jest autoregulacyjną pętlą sprzężenia zwrotnego”.
Zmiany w ekspresji genów
Kiedy zmienia się czas snu danej osoby, następuje zmiana w ekspresji genów. Nawet krótkotrwałe skrócenie czasu snu, które występuje w wyniku przejścia na czas letni, może wystarczyć do zakłócenia profili genetycznych genów zegara okołodobowego.
Badania nie wyjaśniły jeszcze, jak uciążliwe może być przejście na 1-godzinny czas letni dla osób o dobrym zdrowiu.
Jednak osoby z określonymi schorzeniami i osoby, których mózgi wciąż się rozwijają, będą prawdopodobnie bardziej podatne na negatywne skutki zdrowotne wynikające z przejścia na czas letni.
Prof. Malow jest również profesorem pediatrii i katedrą rozwoju poznawczego dzieciństwa Michaela Burry'ego na Vanderbilt University. Opierając się na swoim doświadczeniu w badaniach nad autyzmem i snem, komentuje, że niektóre dzieci z autyzmem mogą odczuwać efekty przejścia na czas letni przez kilka tygodni, a nawet miesięcy.
Jednak ona i jej koledzy zauważają, że pomimo wagi dowodów i przekonania o biologicznych skutkach DST, jego eliminacja stoi przed wyzwaniami politycznymi i prawnymi.
Od 2015 r. Co najmniej 39 stanów próbowało zmienić przestrzeganie czasu letniego.
Niektóre stany chcą znieść czas letni i pozostać przy standardowym czasie przez cały rok. Inni dążą do ustanowienia czasu letniego na stałe, co wymagałoby od Kongresu zmiany ustawy z 1966 r.
Chociaż przyznają, że potrzeba więcej badań, autorzy artykułu jasno - biorąc pod uwagę dowody, które przeanalizowali - jasno określają swoje wnioski.
„Opierając się na tych danych”, piszą, „opowiadamy się za wyeliminowaniem przejść na czas letni”.
„Ludzie myślą, że jednogodzinne przejście to nic wielkiego, że mogą sobie z tym poradzić w jeden dzień, ale nie zdają sobie sprawy, że ich zegar biologiczny nie jest zsynchronizowany”.
Prof. Beth A. Malow
