Czym różni się choroba afektywna dwubiegunowa od ADHD?
Choroba afektywna dwubiegunowa i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) to dwa odrębne schorzenia. Mają podobne objawy, ale mają kilka kluczowych różnic.
ADHD występuje częściej niż choroba afektywna dwubiegunowa. Ponieważ te dwa stany mogą współistnieć, może wystąpić błędna diagnoza.
W tym artykule porównujemy chorobę afektywną dwubiegunową i ADHD. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się o objawach każdego z nich i o tym, jak mogą się pokrywać. Wyjaśniamy również zabiegi i kiedy iść do lekarza.
Choroba afektywna dwubiegunowa a ADHD
Choroba afektywna dwubiegunowa to długotrwała choroba psychiczna, która może powodować niezwykłe zmiany między wysokim a niskim nastrojem.
Objawy pojawiają się w odcinkach, a nie trwają. Oprócz wpływania na to, jak dana osoba myśli i czuje, choroba afektywna dwubiegunowa może wpływać na jej zachowanie.
Natomiast ADHD jest stanem, który wpływa na uwagę, aktywność i kontrolę impulsów. Wpływa przede wszystkim na zachowanie, a nie nastrój. Objawy raczej trwają niż występują w odcinkach.
Objawy
Choroba afektywna dwubiegunowa i ADHD mogą mieć podobne objawy, szczególnie w odniesieniu do epizodów maniakalnych.
Jeśli dana osoba ma chorobę afektywną dwubiegunową, epizody maniakalne mogą powodować, że czuje się szczęśliwa i pewna siebie, a także może mieć nadmierną energię. Podczas epizodu maniakalnego osoba może:
- dużo się przemieszcza
- mówić często, szybko lub głośno
- przeszkadzanie ludziom
- łatwo się rozprasza
- działając impulsywnie
Epizody maniakalne nie są objawem ADHD, ale osoba z ADHD może doświadczać niektórych objawów epizodu hipomanii.
Chociaż mogą istnieć pewne podobieństwa objawów, przyczyny leżące u podstaw choroby afektywnej dwubiegunowej i ADHD są różne.
Objawy epizodu manii pojawiają się z powodu nastroju, podczas gdy objawy ADHD są bardziej spójne.
Czasami ludzie myślą, że ADHD jest synonimem zachowań „nadpobudliwych” lub „impulsywnych” i chociaż może tak być w przypadku niektórych osób, nie jest to uniwersalne. Niektóre dzieci i dorośli z ADHD mają objawy nieuwagi.
Objawy te obejmują:
- nieuwaga w szczegółach
- kłopoty z koncentracją
- marzyć
- nie słuchać, kiedy ludzie do nich mówią
- unikanie wysiłku umysłowego
- często tracąc dobytek
- zapominając o wykonaniu zadań
Objawy nieuważnego ADHD nie są typowe dla choroby afektywnej dwubiegunowej.
Jeśli dana osoba ma chorobę afektywną dwubiegunową i doświadcza epizodu depresyjnego, może to spowodować, że poczuje się smutna, beznadziejna i pozbawiona energii. Mogą też wycofać się społecznie.
Epizody depresyjne nie są objawem ADHD, ale niektóre osoby z ADHD mogą również doświadczać depresji.
Choroba afektywna dwubiegunowa i ADHD u dzieci
ADHD występuje częściej u dzieci niż u dorosłych. Około 8,4 procent dzieci i 2,5 procent dorosłych ma ADHD.
Choroba afektywna dwubiegunowa zwykle zaczyna się, gdy dana osoba jest późnym nastolatkiem lub wczesnym dwudziestoleciem, ale może również dotyczyć dzieci. Nazywa się to zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym o wczesnym początku.
Dziecko z ADHD może zachowywać się podobnie jak dziecko z chorobą afektywną dwubiegunową, które ma epizod hipomanii. Istnieją jednak sposoby na rozróżnienie warunków, na przykład:
- objawy choroby afektywnej dwubiegunowej są zwykle cięższe niż objawy ADHD
- Zachowanie ADHD trwa, podczas gdy objawy choroby afektywnej dwubiegunowej pojawiają się w różnych epizodach
- dziecko z chorobą afektywną dwubiegunową może mieć zarówno dobry, jak i obniżony nastrój (w zależności od rodzaju choroby afektywnej dwubiegunowej)
Podczas epizodu maniakalnego dziecko lub nastolatek z chorobą afektywną dwubiegunową może:
- zachowuje się w sposób niezwykle głupi jak na swój wiek
- bycie porywczym
- rozmawiać szybko na wiele tematów
- śpi mniej, ale nie czuje się zmęczony
- kłopoty ze snem
- podejmowanie większego ryzyka
Podczas epizodu depresyjnego dziecko lub nastolatek z chorobą afektywną dwubiegunową może:
- wyrażanie smutku, winy i bezwartościowości
- narzekać na bóle i bóle
- zaspanie lub niewystarczająca ilość snu
- mając mało energii
- jedząc więcej lub mniej niż zwykle
- utrata zainteresowania czynnościami, które zwykle lubią
- mówienie o samookaleczeniach lub samobójstwach
Jeśli opiekun dziecka z ADHD zauważy objawy choroby afektywnej dwubiegunowej, powinien jak najszybciej porozmawiać z lekarzem.
Warunki współistniejące
Osoba może mieć zarówno chorobę afektywną dwubiegunową, jak i ADHD. Jedno z badań wykazało, że 17,6 procent uczestników z chorobą afektywną dwubiegunową lub dużą depresją miało również ADHD u dorosłych.
W innych badaniach szacuje się, że częstość chorób współistniejących u dorosłych jest znacznie wyższa.
Co ciekawe, liczba osób, które mają zarówno chorobę afektywną dwubiegunową, jak i ADHD, jest wyższa niż oczekiwaliby naukowcy, biorąc pod uwagę częstość występowania każdego oddzielnego schorzenia.
Możliwe, że dzieje się tak, ponieważ warunki mają podobne przyczyny, ale naukowcy wciąż badają podstawowe przyczyny ich rozwoju.
Leczenie
Dostępnych jest wiele różnych metod leczenia ADHD i choroby afektywnej dwubiegunowej.
Leczenie ADHD u dzieci obejmuje terapię behawioralną i leki. Opiekunowie mogą pomóc w zarządzaniu zachowaniem dziecka poprzez:
- tworzenie i trzymanie się rutyny
- zarządzanie rozproszeniami
- ograniczające wybory
- wyznaczać cele
Leczenie ADHD u dorosłych obejmuje leki i psychoterapię (terapię rozmową).
Kiedy lekarze wspólnie diagnozują ADHD i chorobę afektywną dwubiegunową, mogą uznać chorobę dwubiegunową za chorobę podstawową i najpierw ją leczyć.
Powodem tego jest to, że choroba afektywna dwubiegunowa może powodować poważniejsze powikłania niż ADHD. Istnieje również ryzyko, że leki na ADHD mogą pogorszyć objawy choroby afektywnej dwubiegunowej.
Takie podejście pozwala również lekarzowi sprawdzić, które objawy uwagi utrzymują się po rozpoczęciu leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej i podjąć lepsze decyzje dotyczące leczenia tych objawów ADHD.
Przed leczeniem ADHD osoba z obydwoma chorobami może odnieść korzyści z przyjmowania stabilizatorów nastroju. Mogą omówić tę opcję z lekarzem.
Kiedy iść do lekarza
Jeśli dana osoba rozpoznaje objawy ADHD lub choroby afektywnej dwubiegunowej u siebie lub u dziecka, powinna porozmawiać z lekarzem.
Otrzymanie właściwej diagnozy i uzyskanie odpowiedniego leczenia to najlepszy sposób radzenia sobie z ADHD, chorobą afektywną dwubiegunową lub obydwoma chorobami.
Jeśli dana osoba lub dziecko otrzymali już diagnozę jednego z tych schorzeń, nie oznacza to, że nie mają również drugiego. Osoba może mieć zarówno chorobę afektywną dwubiegunową, jak i ADHD.
Zawsze dobrze jest omówić wszelkie zmiany w objawach z lekarzem, aby upewnić się, że dana osoba ma właściwą diagnozę i leczenie.
