Kiedy poddać się testom na wirusowe zapalenie wątroby typu C po ekspozycji
Jeśli dana osoba zaraziła się wirusem zapalenia wątroby typu C, organizm potrzebuje trochę czasu, aby wytworzyć wystarczającą ilość przeciwciał, aby test mógł je wykryć. Ten czas jest znany jako okres okna.
Okres okna przed zapaleniem wątroby typu C (HCV) wynosi zwykle 4–10 tygodni od momentu ekspozycji. Po 6 miesiącach większość ludzi wytworzy wystarczającą ilość przeciwciał, aby test HCV mógł wykryć. Jednak w rzadkich przypadkach przeciwciała mogą rozwinąć się nawet po 9 miesiącach.
Jeśli dana osoba ma test w tym okresie okna, test na przeciwciała przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu C może dać wynik negatywny.
Inny rodzaj badania krwi - test RNA wirusa zapalenia wątroby typu C (PCR) - może wykryć wirusa znacznie wcześniej. Potrafi określić, czy dana osoba ma infekcję 2-3 tygodnie po ekspozycji.
W tym artykule przyjrzymy się, jak okres okienka może wpłynąć na rozpoznanie HCV i kiedy dana osoba powinna rozważyć wykonanie testu.
Jak długo należy czekać na testy po ekspozycji?
Po ekspozycji na HCV organizm potrzebuje trochę czasu, aby rozpoznać go jako wirusa i rozpocząć wytwarzanie przeciwciał do walki z infekcją.
Przeciwciała to substancje chemiczne, które organizm uwalnia w odpowiedzi na infekcję. Organizm zaczyna wydzielać przeciwciała po wykryciu cząsteczek wirusa zwanych HCV RNA.
Jeśli dana osoba ma test w okresie okna, może otrzymać wczesny wynik negatywny. Będą musieli powtórzyć test.
Osoba zazwyczaj zaraża się wirusem HCV poprzez kontakt z krwią osoby zakażonej.
Osoba powinna rozważyć przeprowadzenie testów, jeśli ma:
- urodziła się matka z HCV
- wspólny sprzęt do iniekcji narkotyków, taki jak igły i strzykawki
- używany niesterylny sprzęt medyczny
- wejść w kontakt z krwią podczas stosunku z osobą, która może mieć HCV
- miał ukłucie igłą
- otrzymali skażoną krew z nie sprawdzonego źródła
- wspólne brzytwy lub inne przedmioty osobiste z osobą z HCV
- miał tatuaż lub piercing w nieuregulowanym obiekcie o niskich standardach higieny
- karmił piersią niemowlę z popękanymi i krwawiącymi sutkami
Nie jest możliwe przeniesienie wirusa HCV przez mleko matki, jedzenie, wodę, przytulanie, całowanie lub dzielenie się jedzeniem lub napojami z osobą zarażoną wirusem.
Przenoszenie HCV podczas seksu oralnego jest rzadkie, ale jeśli jeden z partnerów ma HCV, zaleca się stosowanie środków ochronnych, takich jak koferdam.
Dowiedz się więcej o przenoszeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C.
Kto powinien mieć test na wirusowe zapalenie wątroby typu C?
W Stanach Zjednoczonych Centers for Disease Control and Prevention (CDC) zaleca, aby większość osób dorosłych w wieku powyżej 18 lat i kobiety w ciąży poddawała się przynajmniej raz badaniom przesiewowym.
Lekarz może również zalecić badanie przynajmniej raz osobom, które:
- mieć HIV
- kiedykolwiek wstrzykiwali narkotyki, używali wspólnych igieł lub innego sprzętu, nawet jeśli to było tylko raz, dawno temu
- cierpiałeś w przeszłości na pewne schorzenia lub przeszedłeś przeszczepy i inne zabiegi
- doznano zakłucia igłą lub innego urazu podczas pracy w służbie zdrowia lub w miejscach publicznych
- urodziły się przez matkę, która miała HCV
Pracownik służby zdrowia może zalecić regularne badania przesiewowe, jeśli:
- obecnie wstrzykuje narkotyki, używa wspólnych igieł i innego sprzętu
- mają określone schorzenia
Osoby, które przebywały w więzieniu lub mają tatuaże i kolczyki mogą wymagać badań na obecność wirusa HCV, w zależności od okoliczności.
Jeśli dana osoba uważa, że miała kontakt z osobą chorą na HCV, powinna porozmawiać z lekarzem o badaniach przesiewowych.
Badanie na wirusowe zapalenie wątroby typu C.
Aby zdiagnozować zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C, lekarze stosują test na obecność przeciwciał przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu C, czyli badanie krwi. Test musi mieć aprobatę Food and Drug Administration (FDA).
Przeciwciało przeciw wirusowi zapalenia wątroby typu C może wskazywać, czy organizm człowieka wytworzył przeciwciała przeciwko HCV. Jeśli tak, oznacza to, że mieli infekcję w pewnym momencie swojego życia.
Niektórzy ludzie mają infekcję w pewnym momencie, ale ich układ odpornościowy eliminuje wirusa po kilku miesiącach. W innych organizm nie jest w stanie zwalczyć wirusa, co prowadzi do przewlekłego zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C. Wiele osób nie odczuje żadnych objawów, dopóki choroba nie rozwinie się znacząco.
Brak reakcji lub negatywny wynik testu będzie na ogół wskazywać, że dana osoba nie ma HCV. Jeśli jednak dana osoba ma test w okresie okna, może otrzymać niedokładne wyniki.
Jeśli osoba wie, kiedy nastąpiło narażenie, lekarz może zalecić odczekanie kilku tygodni przed powtórzeniem testu.
Wynik reaktywny lub pozytywny mówi lekarzowi, że dana osoba przeszła infekcję HCV w pewnym momencie swojego życia. Wynik wskazuje, że ich organizm wytworzył przeciwciała do walki z wirusem.
Nie oznacza to jednak, że dana osoba nadal ma aktywny HCV.Nawet jeśli ich układ odpornościowy wyeliminował wirusa, nadal będą mieć przeciwciała.
Eksperci nadal nie są pewni, jak dużą odporność ma dana osoba, jeśli miała i wyzdrowiała z HCV. Niektóre badania sugerują, że posiadanie przeciwciał nie zapobiega ponownemu zakażeniu. Jednak posiadanie przeciwciał może zapewnić pewną ochronę i może pomóc organizmowi skuteczniej wyeliminować wirusa po raz drugi.
Wynik pozytywny
Jeśli dana osoba otrzyma pozytywny wynik testu na przeciwciała, lekarz może zalecić dalsze badania.
Test kwasu nukleinowego na kwas rybonukleinowy (RNA) HCV pokaże, czy infekcja HCV jest nadal obecna. Ten test mierzy ilość wirusa we krwi.
Aby określić stan wątroby danej osoby, mogą być konieczne badania krwi i biopsja wątroby.
Istnieją różne szczepy HCV, a każdy z nich inaczej reaguje na leczenie. Testy mogą pomóc lekarzowi zidentyfikować właściwy szczep i określić najlepszą opcję leczenia.
Dowiedz się, czy HCV można wyleczyć tutaj.
Objawy
Wiele osób z HCV nie wykazuje objawów, ale u niektórych po początkowej infekcji mogą wystąpić następujące objawy:
- gorączka
- zmęczenie
- utrata apetytu
- nudności i wymioty
- ból brzucha
- mocz ciemniejszy niż zwykle
- gliniany lub szary stołek
- ból stawu
- zażółcenie skóry lub białkówek oczu
Osoba z długotrwałym zakażeniem HCV może nie wykazywać objawów, dopóki nie dojdzie do uszkodzenia wątroby.
Czas między ekspozycją na wirusa a pierwszym pojawieniem się objawów to okres inkubacji. Objawy pojawiają się zwykle w ciągu 2–12 tygodni, ale wiele osób nigdy ich nie ma.
Dowiedz się więcej o objawach HCV.
Zapobieganie
Sposoby zmniejszenia ryzyka zarażenia się lub przeniesienia HCV obejmują:
- unikanie stosowania narkotyków do wstrzykiwań, z wyjątkiem zastosowań medycznych
- unikanie dzielenia się igłami, strzykawkami, wodą lub innymi narzędziami podczas wstrzykiwania narkotyków
- unikanie dzielenia się artykułami higieny osobistej, takimi jak maszynki do golenia i szczoteczki do zębów
- przestrzeganie uniwersalnych środków ostrożności dotyczących krwi i płynów ustrojowych w placówkach opieki zdrowotnej
- używanie prezerwatywy podczas seksu
- wybór licencjonowanego operatora i czystego środowiska do przekłuwania ciała, tatuowania lub akupunktury
Perspektywy
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) u 15–45% osób z HCV wirus zniknie bez leczenia w ciągu 6 miesięcy.
Jednak u pozostałych 55–85% rozwinie się przewlekła infekcja HCV, która zwiększa ryzyko uszkodzenia wątroby, raka wątroby i innych powikłań.
Obecnie nie ma szczepionki chroniącej osobę przed HCV, ale leki przeciwwirusowe mogą pomóc w leczeniu infekcji i zmniejszyć ryzyko powikłań.
Wczesne leczenie, z trzymiesięcznym cyklem przyjmowania tabletek, może w wielu przypadkach wyleczyć infekcję.
Każdy, kto mógł mieć kontakt z HCV, powinien porozmawiać ze swoim lekarzem, który może doradzić, kiedy wykonać badanie.
Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej o perspektywach dla osoby z zakażeniem HCV.
